"Oddział otwarty"-kolejna powieść Barbary Rosiek o życiu, chorobie, przemijaniu, próbie odnalezienia własnego miejsca w rzeczywistości...jakby równoległej.

Jestem "wyklęta bo mówie,że schizo to własny wybór na życie, bycie w lęku, by szantażować otoczenie. Więc piszę tę książkę, gdzie nikt mnie nie zbanuje. Chyba, że czytelnicy, po ukazaniu się książki.



Ciężko jest oceniać książkę, która jest biografią, dlatego nie oceniam historii w niej zawartej. Pisanie ksiażek zdaje się być dla Barbary Rosiek sposobem autoterapii, ale czy młodzi ludzie powinni czytać jej książki? Zdaje się, że najwięcej młodych ludzi którzy sięgają po książki B.Rosiek to właśnie osoby z problemami, a tymczasem jeszcze w niektórych szkołach figurują one jako obowiązkowe lektury..

Książka jest napisana w bardzo chaotyczny sposób, ciężko było mi przebrnąć przez pierwsze 30 stron, później się jakoś przyzwyczaiłam do stylu pisania Rosiek.

Czytałam jak na razie jeszcze tylko "Pamiętnik narkomanki" i w porównaniu z nim "Oddział otwarty" wypada bardzo słabo.

"Oddział otwarty"-kolejna powieść Barbary Rosiek o życiu, chorobie, przemijaniu, próbie odnalezienia własnego miejsca w rzeczywistości...jakby równoległej.

Jestem "wyklęta bo mówie,że schizo to własny wybór na życie, bycie w lęku, by szantażować otoczenie. Więc piszę tę książkę, gdzie nikt mnie nie zbanuje. Chyba, że czytelnicy, po ukazaniu się książki.



Ciężko jest...