Od razu mówię : nie jestem fanatyczką, która każdą gwiazdę uznaje za UFO, a raczej podchodzę do tego z dystansem i krytycyzmem. Czytanie tej książki absolutnie nie było planowane. Natknęłam się na nią w szkolnej bibliotece i po prostu wypożyczyłam.
Szczerze mówiąc podchodziłam do tej sceptycznie i obawiałam się niezrozumiałych terminów, nazw, wyrażeń. Byłam, więc miło zaskoczona kiedy stwierdziłam, że książkę przeczytałam w ciągu 3 dni i nie musiałam zaglądać do słownika :)

Książka głównie opowiada o działalności programu Blue Book, który działał w Ameryce w latach 1952-1969 i badał doniesienia o UFO. Autor skupia się na ocenie postępowań w sprawie Niezidentyfikowanych Obiektów Latających oraz ich klasyfikacji i wiarygodności spraw. Często przytaczane są fragmenty raportów, doniesień o UFO.

Spodobało mi się podejście autora do sprawy UFO. Nie ulegał zbiorowej panice, albo częściej spotykanej - publicznej drwinie z ludzi, którzy domniemane UFO widzieli. Twierdził, że każdego trzeba traktować poważnie i drążyć do rozwiązania zagadki. Dlatego Hynek krytykuje Blue Book, gdzie bez spotkań ze świadkami zjawisk paranormalnych i przesłuchań dokonywano osądu. Najczęściej było to stwierdzenie, że widziany obiekt to samolot bądź gwiazda. Jedna klasyfikacja szczególnie zapadła mi w pamięć i uważam, że jest absurdalna, a mianowicie trzech szanowanych policjantów podążało za latającym spodkiem. W aktach Blue Book uznano iż funkcjonariusze ścigali Wenus.

Trudno ocenić taką książkę. Wiadomo, że autor podaje nam fakty i sam niczego nie wykreował stąd brak oceny, choć uważam, że książka jest ciekawa i to nie tylko dla pasjonatów przybyszów z kosmosu.

Od razu mówię : nie jestem fanatyczką, która każdą gwiazdę uznaje za UFO, a raczej podchodzę do tego z dystansem i krytycyzmem. Czytanie tej książki absolutnie nie było planowane. Natknęłam się na nią w szkolnej bibliotece i po prostu wypożyczyłam.
Szczerze mówiąc podchodziłam do tej sceptycznie i obawiałam się niezrozumiałych terminów, nazw, wyrażeń. Byłam, więc miło...