Rewelacja! Bardzo dobra, wnikliwa książka napisana przez wieloletniego pilota i psychologa w jednym, traktująca o błędach pilotów doprowadzających do katastrof. Jeden z rozdziałów dotyczy problemów w komunikacji, inny o konformizmie, o pułapce autopilota, który wpływa na odczuwanie znudzenia i pogarsza koncentrację, jeszcze inny o widzeniu tunelowym niepozwalającym na skupienie uwagi na pobocznych bodźcach, którymi są na przykład wycia przyrządów "pull up" lub głosy mechanika pokładowego o jakimś błędzie. Każdy z omówionych błędów ma swoje odniesienia do różnorakich teorii psychologicznych lub czystej fizjologii jak zmęczenie, pokonywanie różnic czasowych czy odczuwanie stresu. Swoją drogą, wiedzieliście, że przy kilkunastogodzinnycb lotach organizm bardziej domaga się odpoczynku gdy lecimy ze wschodu na zachód niż gdy z zachodu na wschód? Książkę pisał erudyta i zdecydowany znawca tematu. Zdecydowanie polecam.

Rewelacja! Bardzo dobra, wnikliwa książka napisana przez wieloletniego pilota i psychologa w jednym, traktująca o błędach pilotów doprowadzających do katastrof. Jeden z rozdziałów dotyczy problemów w komunikacji, inny o konformizmie, o pułapce autopilota, który wpływa na odczuwanie znudzenia i pogarsza koncentrację, jeszcze inny o widzeniu tunelowym niepozwalającym na...

9/10
W ocenie tej książki niestety nie będę zbyt obiektywny, ponieważ lotnictwo to moja ogromna miłość od najmłodszych lat. Dlatego tego typu książki, jak właśnie „Pilot. Naga prawda” pochłaniam najchętniej. Dlatego jestem wdzięczny przyjaciołom, od których dostałem na urodziny ten egzemplarz.

Kogo więc może zainteresować ta książka - poza ogromnymi fanami lotnictwa? Myślę, że wszystkie te osoby, które interesują się zachowaniami ludzi oraz powodami, dla których postępują oni tak, a nie inaczej.

To właśnie na człowieku skupia się David Beaty. Jednak wbrew pozorom dogłębnie przygląda się nie tylko pilotom, ale także wielu innym stanowiskom, związanym z prawidłowym funkcjonowaniem transportu lotniczego. Mowa tutaj między innymi o władzach linii lotniczych, kontrolerach, członkach cabin crew, mechanikach, a nawet osób odpowiedzialnych za obsługę naziemną, jak chociażby tankowanie samolotu.

Autor bierze pod lupę kilkanaście słynnych katastrof lotniczych i przedstawia wnioski, do jakich doszli śledczy w trakcie badania tych wypadków. Skupia się jednak właśnie na tym, jaki udział w nich odegrał „czynnik ludzki”. Wykonywanie zadań machinalnie, nadmierny maczyzm, zbyt duża gradacja stanowisk, problemy szkoleniowe, naciski z góry, szukanie oszczędności wszędzie, gdzie tylko się da - to tylko kilka przykładów, które Beaty porusza.

Co ciekawe: książka jest dosyć stara, ponieważ ukazała się na początku lat 90 XX. wieku. Jednak wiele z teorii, zawartych w tej lekturze, jest wciąż bardzo aktualnych. Dlatego z czystym sercem polecam.

9/10
W ocenie tej książki niestety nie będę zbyt obiektywny, ponieważ lotnictwo to moja ogromna miłość od najmłodszych lat. Dlatego tego typu książki, jak właśnie „Pilot. Naga prawda” pochłaniam najchętniej. Dlatego jestem wdzięczny przyjaciołom, od których dostałem na urodziny ten egzemplarz.

Kogo więc może zainteresować ta książka - poza ogromnymi fanami lotnictwa?...

Jeśli ktoś liczy na to że szczegółowo poczyta o różnych katastrofach lotniczych to w pewnym sensie się nie zawiedzie bo autor opisując błędy pilotów często podpiera się przykładami z życia wziętymi. Te zaś czerpie z opisanych katastrof. Sporo uwagi poświęca psychologii ludzkich zachowań, działaniu pod wpływem stresu czy zwykłej ludzkiej głupocie. Sporo z opisanych przypadków zostało zekranizowanych z słynnej już serii "Katastrofa w przestworzach" ale nie wszystkie. Polecam.

Jeśli ktoś liczy na to że szczegółowo poczyta o różnych katastrofach lotniczych to w pewnym sensie się nie zawiedzie bo autor opisując błędy pilotów często podpiera się przykładami z życia wziętymi. Te zaś czerpie z opisanych katastrof. Sporo uwagi poświęca psychologii ludzkich zachowań, działaniu pod wpływem stresu czy zwykłej ludzkiej głupocie. Sporo z opisanych...

Jako dziecko uwielbiałam oglądać program "Katastrofa w przestworzach". Fascynowało mnie, jak śledczy analizują najdrobniejsze szczegóły dotyczące budowy samolotu, warunki pogodowe, funkcjonowanie lotnisk oraz mnogość czynników ludzkich, które w ogromnie pechowej konfiguracji doprowadziły do rozbicia się samolotu. Autor sam będący pilotem przeanalizował wiele słynnych katastrof lotniczych pod kątem wystąpienia czynników ludzkich i tłumaczy, dlaczego doszło do opisanych zdarzeń. Książka została napisana przed rokiem 2000, nie zawiera więc analiz wielu wydarzeń, które nastąpiły po tym roku, mimo to jednak uważam ją za znakomitą i bardzo polecam przeczytać wszystkim, którzy tak jak ja fascynują się lotnictwem.

Jako dziecko uwielbiałam oglądać program "Katastrofa w przestworzach". Fascynowało mnie, jak śledczy analizują najdrobniejsze szczegóły dotyczące budowy samolotu, warunki pogodowe, funkcjonowanie lotnisk oraz mnogość czynników ludzkich, które w ogromnie pechowej konfiguracji doprowadziły do rozbicia się samolotu. Autor sam będący pilotem przeanalizował wiele słynnych...

Książka powstała już chyba ok. 30 lat temu ale zachowała swą aktualność - jak w tytule zajmuje się głównie czynnikiem ludzkim w wypadkach lotniczych. Kilka ze zdarzeń widziałem w paradokumentalnym "katastrofy w przestworzach" - tu jednak podjęto próbę spojrzenia na zdarzenie od strony załogi w kokpicie, wyjaśnienia dlaczego postąpili jak postąpili, co nimi powodowało, jakie były źródła błędów, nieporozumień o tragicznych nieraz skutkach.
Dobrze opisana historia zmian zasad działania załóg, od kapitana "wodza" do współpracy, od umiejętności pilotowania do operatora systemu komputerowego.
Mimo dość "zaawansowanego wieku" publikacji polecam, na lekturę potrzeba trochę czasu, zrozumienie wymaga skupienia się nad tekstem.

Książka powstała już chyba ok. 30 lat temu ale zachowała swą aktualność - jak w tytule zajmuje się głównie czynnikiem ludzkim w wypadkach lotniczych. Kilka ze zdarzeń widziałem w paradokumentalnym "katastrofy w przestworzach" - tu jednak podjęto próbę spojrzenia na zdarzenie od strony załogi w kokpicie, wyjaśnienia dlaczego postąpili jak postąpili, co nimi powodowało, jakie...

Czy to normalne, by czytać książki poświęcone katastrofom lotniczym na lotnisku i podczas lotu? ;) Bo tak się złożyło, że w takich okolicznościach sięgnęłam po "Pilota" Beaty'ego. Autor sam przez lata był pilotem, potem pracował jako psycholog lotnictwa, więc pracę tę poznał od podszewki. Postanowił zatem zebrać w całość informacje o czynniku ludzkim jako przyczynie katastrof lotniczych. Książka ta została wydana w Wielkiej Brytanii w latach dziewięćdziesiątych, więc nie uwzględnia rozwoju lotnictwa z ostatnich trzydziestu lat ani wpływu, jaki na tę branżę miał 11 września 2001 roku. Szkoda, bo patrząc na trafność spostrzeżeń Beaty'ego, mogłoby to nieźle rozbudować i tak ciekawą lekturę.
Beaty opisuje, jak przez wiele lat "czynnik ludzki" był uznawany za "błąd pilota". Nieważne, co spowodowało wypadek - na pewno winny był pilot i, jeśli w ogóle przeżył katastrofę, zasługiwał tylko na karę. Autor przywoływał przykłady wielu wypadków lotniczych, w których "błąd pilota" uznano za przyczynę, gdy zawiodła technologia, komunikacja w zespole, wsparcie kontrolera lotów czy warunki pogodowe. A czasem faktycznie zawiódł też pilot, ale przecież nie można tu przegapić roli stresu, presji czasu, dbania o reputację... Każda zmiana myślenia w zarządzie linii lotniczych, każde szkolenie, na które wysyłano załogi - to wszystko zostało wymuszone kolejnymi katastrofami. Katastrofami, w których ginęli ludzie, ale - co gorsza - niszczone były drogie maszyny i ulegała pogorszeniu reputacja spółki. W końcu wszystko, nawet życie pasażerów, ma swoją cenę...
"Pilot" to wciągający reportaż, choć ze względu na liczne dość szczegółowe informacje czyta się go stosunkowo wolno. Irytują też czasem powtórzenia niektórych myśli i poglądów autora w kolejnych rozdziałach. Całościowo jednak z lektury można poznać, jak zmieniało się podejście do "czynnika ludzkiego" - zachowania pilotów i reszty załogi na pokładzie samolotu - na przestrzeni XX wieku. Książka daje też do myślenia, że choć maszyny są coraz to nowocześniejsze i w wielu sytuacjach poradzą sobie z błędami popełnianymi przez załogę, to tego "czynnika ludzkiego" jeszcze przez długi czas nie uda się wyeliminować. Za sterami będzie siedział człowiek, a człowiek ten czasem może popełnić błąd tragiczny w skutkach (albo - jak pokazał nam 11 września - czasem może zrobić coś złego całkowicie zgodnie z planem). I to trzeba brać pod uwagę, wsiadając do samolotu ;).

Czy to normalne, by czytać książki poświęcone katastrofom lotniczym na lotnisku i podczas lotu? ;) Bo tak się złożyło, że w takich okolicznościach sięgnęłam po "Pilota" Beaty'ego. Autor sam przez lata był pilotem, potem pracował jako psycholog lotnictwa, więc pracę tę poznał od podszewki. Postanowił zatem zebrać w całość informacje o czynniku ludzkim jako przyczynie...

Praca ma już 30 lat, a opisane błędy ciągle się powtarzają. Pokazuje, że "błąd pilota" to zwykle splot wielu niedociągnięć i problemów w przygotowaniu maszyn, lotnisk i organizacji lotów

Praca ma już 30 lat, a opisane błędy ciągle się powtarzają. Pokazuje, że "błąd pilota" to zwykle splot wielu niedociągnięć i problemów w przygotowaniu maszyn, lotnisk i organizacji lotów

Kiedy rozmawiam z kimś na temat psychologii, pewnych automatyzmów, zawsze polecam mu tę książkę. Nie trzeba interesować się lotnictwem, by lektura zainteresowała. Owszem, katastrofy są wspominane, ale rozkładane na czynniki pierwsze pod kątem psychologicznym, poruszany jest przede wszystkim czynnik ludzki. Lektura obowiązkowa, nie tylko dla fanów lotnictwa.

Kiedy rozmawiam z kimś na temat psychologii, pewnych automatyzmów, zawsze polecam mu tę książkę. Nie trzeba interesować się lotnictwem, by lektura zainteresowała. Owszem, katastrofy są wspominane, ale rozkładane na czynniki pierwsze pod kątem psychologicznym, poruszany jest przede wszystkim czynnik ludzki. Lektura obowiązkowa, nie tylko dla fanów lotnictwa.

Uwaga, nie dla ludzi, którzy boją się latać!

Nikogo w swojej pracy nie muszę przekonywać, że na punkcie bezpieczeństwa w lotnictwie mam hopla. Uwielbiam procedury, które służą temu, żeby podróż była bezpieczna, marzą mi się takie lata jak rok 2017, kiedy nikt nie zginął w katastrofie komercyjnego lotu. A po 17 sezonach "Katastrofy w przestworzach" panicznie boję się latać. Uznałam więc, że "Pilot. Naga prawda..." to perfekcyjna lektura na trzy tygodnie przed międzykontynentalną podróżą i już żałuję, choć nie dlatego, że książka jest słaba.

Jest to bowiem wyczerpujące kompendium na temat tego, co w lotnictwie (i właściwie każdej branży) szwankuje najbardziej, czyli człowieka. Który zasiada za sterami potężnej maszyny mądrzejszej niż on sam i przez kilka godzin ma się sprawdzić tylko w roli nadzorcy skomplikowanych systemów. Problem zaczyna się wtedy, kiedy nie wszystko idzie rutynowo, a pilot musi nagle ocknąć się z letargu i wykazać umiejętnościami. I kiedy zawodzi, wszyscy mówią o jego błędzie, a nie o procesie, który do błędnej decyzji doprowadził. Książka obnaża bezlitośnie prawdę o ułomnej naturze ludzkiej i może stanowić źródło wiedzy nie tylko o pilotach, ale o każdym z nas. Temat jest bardzo medialny, bo wszelkie wypadki lotnicze budzą zainteresowanie mediów, wsiadając do samolotu składamy przecież nasze życie w ręce dwóch osób - kapitana i pierwszego oficera. Wydają się nam oni nadludźmi, ale nimi nie są, co aż nazbyt dobitnie pokazują przytoczone analizy konkretnych katastrof. Nadludźmi nie są także menadżerowie linii, ludzie stosunkowo rzadko związani z pilotażem.

Książka jest napisana naprawdę solidnie i z dbałością o szczegóły, ale niestety nie jest zbyt aktualna i niekoniecznie przystaje do naszej rzeczywistości.To zrozumiałe - została wydana w 1991 roku, w branży lotniczej to niemal epoka, brakuje mi zatem uzupełnienia o współczesny obraz lotnictwa na świecie. W 2001 roku zmieniło się przecież wszystko, procedury zostały ulepszone, przydałaby się więc edycja 2018. Niektóre modele samolotów opisywane jako cuda nowoczesności, mają niedługo zostać wycofane ze służby, pojawiły się maszyny, o jakich 26 lat temu nikomu się nie śniło. No i muszę przyznać, że ostatnie rozdziały wydawały mi się napisane na siłę i jakby nie przystające do reszty. O ile pierwszych 15 rozdziałów czytałam z wypiekami na twarzy, reszta dość mocno mi się dłużyła. Po lekturze mam oczywiście wrażenie, że każdy lot to śmiertelne niebezpieczeństwo, wszystkim z takimi samymi objawami polecam wycieczkę na taras widokowy i popatrzenie na bezproblemowe starty i lądowania.

A przede wszystkim jest to lektura obowiązkowa dla wszystkich fanów teorii spiskowych, podejrzeń o zamachy i wybuchających parówek.

Uwaga, nie dla ludzi, którzy boją się latać!

Nikogo w swojej pracy nie muszę przekonywać, że na punkcie bezpieczeństwa w lotnictwie mam hopla. Uwielbiam procedury, które służą temu, żeby podróż była bezpieczna, marzą mi się takie lata jak rok 2017, kiedy nikt nie zginął w katastrofie komercyjnego lotu. A po 17 sezonach "Katastrofy w przestworzach" panicznie boję się latać....

- tylko jeśli interesują Cię błędy poznawcze
- mnóstwo przykładów katastrof lub zaniedbań z historii lotnictwa
- dotyka psychologii, projektowania

- tylko jeśli interesują Cię błędy poznawcze
- mnóstwo przykładów katastrof lub zaniedbań z historii lotnictwa
- dotyka psychologii, projektowania