Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona Pieśnią dla Feniksa. Kupiłam częściowo w ciemno, nie do końca zauważyłam, że powieść dzieje się w niedalekiej w rozumieniu rozwoju cywilizacji przyszłości. Nie są to zbytnio moje klimaty.
W skrócie: Chiny, Rosja i Japonia stają się potęgami. W Chinach marionetkowy cesarz komunistów przejmuje władzę, i w nowoczesnym państwie powstaje tradycyjny dwór ze wszystkimi strojami i zwyczajami. Arena międzynarodowa wygląda tak, że Chiny mają dobre stosunki z Rosją i Japonią, w Japonii panuje cesarz, Rosja ma cara, a Zachód długi.
Tradycyjnie elementy były nie tyle co wplecione w całość, a stanowiły najpiękniejszą część tej powieści. Zafascunowały mnie stroje, obyczaje i zgrabnie cytowana chińska poezja. Dzięki temu właściwie nie czułam znienawidzonej w powieściach współczesności.
Sama intryga dworska może i nie miała dwudziestego dna i tony zwrotów akcji, ale książka żadną miarą na tym nie cierpi, bo głównym wątkiem jest jednak młody cesarz.
Podobał mi się "podwojny" wątek romantyczny - przeszłość przeplatająca się z teraźniejszością. Sam Li wydawał mi się nieco niestały w uczuciach, ale przypuszczam, że taki był zamiar. Ogólnie welkie brawa dla autorki z mojej strony za tę postać. Wrażliwy i delikatny - tak, ale jednocześnie nie został pozbawiony własnej woli i charakteru - musiał je jedynie odnaleźć.
Pieśń dla Feniksa to moja pierwsza oficjalnie wydana powieść boys love. Sceny erotyczne, bo nie sposób ich pominąć, bez zarzutów, ale tutaj praktycznie wcale nie mam porównania, bo to co "gimnazjum" w fanfiction potrafi stworzyć to śmiech na sali.

Co do samego wydania:
Oklaski dla wydawnictwa. Jedno słówko się zbłąkało na całą powieść, jednej czy dwóch kropek zabrakło. Okładka boska, sama książka dobrze zrobiona - grzbiet jest ciasny, ale się nie złamał. Jedynie do "skrzydełek" się doczepię - po co? Tekstu za nimi nie ma, a użyteczność i estetyka tego budzą wątpliwości.
W samym tekście jedna mała uwaga - bywały linijki, gdzie ktoś upierał się, że zmieści tekst bez przenoszenia i w tym celu zmniejszał odstępy między wyrazami. Znowu - po co? To tylko irytuje czytelnika.

Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona Pieśnią dla Feniksa. Kupiłam częściowo w ciemno, nie do końca zauważyłam, że powieść dzieje się w niedalekiej w rozumieniu rozwoju cywilizacji przyszłości. Nie są to zbytnio moje klimaty.
W skrócie: Chiny, Rosja i Japonia stają się potęgami. W Chinach marionetkowy cesarz komunistów przejmuje władzę, i w nowoczesnym państwie powstaje...