Kondycja Polski po 10.04.2010, troska o Ojczyznę, aktualne problemy i drogi ich rozwiązania - to główne tematy kilkunastu wywiadów, które tworzą Lawę. Książka wyrosła z prawdziwej troski o sprawy polskie, dwa lata po Katastrofie Smoleńskiej. Wywiady przeprowadzili niezależni dziennikarze ze Stowarzyszenia Solidarni 2010. Wśród rozmówców - naukowcy, twórcy, publicyści, politycy, dziennikarze, inicjatorzy ruchów społecznych i studenci. Wyjątkowa jest szczerość i otwartość toczonych dyskusji, a także ich temperatura. Lawa – to my.

Bez chrześcijaństwa nie ma polskiej historii. Jeśli więc chce się opluć lub uznać tę historię za źle wymyśloną, to trzeba uderzyć w chrześcijaństwo. (prof. Andrzej Nowak)

W takich chwilach, gdy ginie elita narodu, reakcja „lawy”, reakcja gorąca, a więc dumy narodowej, pamięci, żalu - tych wszystkich uczuć granicznych - erupcja tego wszystkiego jest naturalna. (Wojciech Wencel)

Im ludzie mniej rozumieją politykę, im mniej się nią interesują, tym łatwiej jest nimi manipulować. (prof. Andrzej Zybertowicz)

Daliśmy się ograć jako społeczeństwo. No to teraz przestańmy się dawać ogrywać. Zacznijmy myśleć, bądźmy racjonalni, spokojni. Mamy już trochę własnych elit. Mamy ludzi, którzy już się sprawdzili. Budujmy na tym i od nich wymagajmy! (dr Barbara Fedyszak-Radziejowska)

„Tanie państwo”, czyli „byle jakie państwo”. Tak naprawdę, to państwo, które nie jest w stanie bronić interesów swoich obywateli. Jest słabym przeciwnikiem dla dużego kapitału, który bierze sobie kraj na własność. (senator Grzegorz Bierecki)

Siła uwodzenia kosmopolitycznej elity była bardzo duża w momencie, gdy się Polakom wydawało, że „hulaj dusza - w banku do woli kredytu, w supermarketach same promocje, nic, tylko brać i szaleć!” Kto tam wówczas myślał o Polsce? Ale w chwilach kryzysu i zagrożenia, sam instynkt podpowie polactwu, że Polska jest mu jednak potrzebna. Podczas gdy władza usiłuje jego oczekiwania wobec państwa obniżyć, kryzys je właśnie wzmacnia. (Rafał Ziemkiewicz)

Nie można dojść do dialogu z kimś, komu trzeba udowadniać, że zagłada polskiej elity jest zdarzeniem wymagającym odrębnego wyjaśnienia i zdecydowanych reakcji państwa. Nie może być porozumienia z oszustem, traktującym kłamstwo jako narzędzie pracy, ani polemiki z chamem, drwiącym z ofiar tragedii. (Aleksander Ścios)