George Mallory i Andrew Irvine. Nauczyciel i uczeń. Romantyczni bohaterowie. Śmiałkowie, który heroiczną wyprawę na najwyższą górę świata przypłacili własnym życiem. Do dziś, wśród himalaistów postacie legendarne i intrygujące, będące źródłem sporu o pierwszeństwo zdobycia Everestu. Conrad Anker i David Robert próbują w swojej książce odpowiedzieć na nurtujące wielu wspinaczy pytanie: czyja stopa pierwsza znalazła się na szczycie Góry Gór.

Wielowarstwowe kurtki puchowe, specjalne buty, zaawansowane technologicznie materiały dla ubrań i namiotów plus nowoczesny sprzęt i wysokoenergetyczny prowiant. To standardowy ekwipunek współczesnego zdobywcy Everestu. Mimo wszystko, nie gwarantuje osiągnięcia szczytu. Wejście na najwyższą górę Świata jest nadal ogromnym wyzwaniem, któremu podołać mogą nieliczni. Kim jest zatem człowiek, który wyrusza na podbój Everestu ubrany w wełniany sweter, kilka jedwabnych koszul i lekkie buty, a jego jedynym zaawansowanym technologicznie sprzętem są prosta aparatura tlenowa i konopne liny o ciasnym splocie? Wariatem i niepoprawnym marzycielem czy herosem i nadczłowiekiem, którego nie obowiązują zwykłe ludzkie ograniczenia?

Czytelnik, dzięki świetnemu talentowi pisarskiemu dwóch uznanych himalaistów ma możliwość poczuć się jakby odbył niejedną podróż z Mallorym. Poznać go bliżej, być w sytuacjach przełomowych i ostatecznie odbyć ostatnią, arcyniebezpieczną wyprawę na Everest. Dzięki kolejnym rozdziałom opowieści, czytelnik może sam ocenić stopień jej trudności, znane obecnie przesłanki i znalezione ‚dowody’, i sam ocenić czy Mallory rzeczywiście mógł jako pierwszy osiągnąć szczyt Najwyższej Góry.

Książka Ankera i Robertsa to nie tylko próba rekonstrukcji wydarzeń z jednej z pierwszych wypraw na szczyt Góry gór. To także intrygująca biografia jednego z najbardziej śmiałych wspinaczy początków himalaizmu i jednocześnie ciekawe opracowanie o wyprawach na Everest z początków XX wieku. David Roberts przybliża czytelnikom postać Mallory’ego, jego otoczenie, interakcje z jemu podobnymi, ogromną fascynację wspinaczką i drogą na końcu której przerodziła się w obsesję. Conrad Anker pełni rolę rekonstruktora ostatniej wyprawy Mallory’ego. Wyruszając w 1999 roku na Everest w poszukiwaniu śladów zaginionych himalaistów z wyprawy 1923 roku, odnajduje ciało Mallory’ego. Jego pozycja wskazuje, iż szczytu nie osiągnął. Znaleziony na wysokości 8450 metrów, leżał tak, jakby dopiero wchodził a nie schodził ze szczytu. Jednak brak wielu przedmiotów przy ciele (które docelowo miały być zostawione na szczycie) wskazywać może na zgoła odmienny przebieg wyprawy.

Jaka jest zatem prawda o człowieku będącym największą zagadką himalaizmu? Czy dotarł na szczyt i odebrał palmę pierwszeństwa Edmundowi Hillary’emu? Czy też jego romantyczne podejście do wspinaczki poległo w starciu z nieokiełznanymi siłami przyrody? Tego możemy się nigdy nie dowiedzieć, ale dzięki Ankerowi i Robertsowi możemy bliżej poznać postać Georga Mallory’ego i mimo tylu dowodów przeciwko, widzieć cień szansy, że jednak dwóm śmiałkom udało się osiągnąć szczyt Everestu wcześniej niż ktokolwiek inny. Również w to wierzę…

[ Recenzja pierwotnie opublikowana na blogu www.zakladnik-ksiazek.pl ]

George Mallory i Andrew Irvine. Nauczyciel i uczeń. Romantyczni bohaterowie. Śmiałkowie, który heroiczną wyprawę na najwyższą górę świata przypłacili własnym życiem. Do dziś, wśród himalaistów postacie legendarne i intrygujące, będące źródłem sporu o pierwszeństwo zdobycia Everestu. Conrad Anker i David Robert próbują w swojej książce odpowiedzieć na nurtujące wielu...