Niestety, książka ta zawiodła moje oczekiwania. A były one spore. Ponieważ po przeczytaniu książki Mellerów "Gaumardżos" i po opowieściach koleżanki, która zwiedziła ten piękny i niezwykle ciekawy kraj postanowiłem przeczytać wszystko, co jest dostępne o Gruzji, sięgnąłem po tę książkę.
Sama okładka przyciąga uwagę - bardzo ładna, ze ślicznym zdjęciem autorki na pierwszym planie - zachęca ona do zapoznania się z wnętrzem.
Już po kilkunastu stronach okazało się, że jest sporo nudów. Za dużo, jak dla mnie, jest dialogów pomiędzy autorką a jej ekipą. Poza tym kilka miejsc mnie irytowało. Książka jest trochę za gruba - gdyby była te 100 stron mniejsza, to nic by się nie stało. Część druga jest opisem supry, czyli gruzińskiej uczty. I to jest największa moja uwaga do autorki - supra jest wymyślona od A do Z, chociaż myślę, iż część wypowiedzi jest prawdziwa (Pakosińska poznała te osoby w czasie swoich wyjazdów do Gruzji); tym niemniej, uważam, iż takich rzeczy się pisać nie powinno. Posdumowując, piąteczka - książka niestety przeciętna. A spodziewałem się czegoś znacznie lepszego.

Niestety, książka ta zawiodła moje oczekiwania. A były one spore. Ponieważ po przeczytaniu książki Mellerów "Gaumardżos" i po opowieściach koleżanki, która zwiedziła ten piękny i niezwykle ciekawy kraj postanowiłem przeczytać wszystko, co jest dostępne o Gruzji, sięgnąłem po tę książkę.
Sama okładka przyciąga uwagę - bardzo ładna, ze ślicznym zdjęciem autorki na pierwszym...