"Dziękujemy za palenie" to zbiór reportaży Adama Leszczyńskiego z różnych krajów afrykańskich. Nie są to jednak reportaże w postaci serii obrazków o AIDS, malarii i głodzie. To relacje podbudowane staranną obserwacją, próbą dokładnego zrozumienia mieszkańców Afryki, a także wiedzą teoretyczną. Podoba mi się to, że autor odnosi się do różnych teorii ekonomicznych, a także porównuje w sensie ekonomiczno-społecznym współczesną Afrykę z dawną Europą. Każdy z tekstów zawartych w tym zbiorze jest refleksyjny, pokazuje możliwie wiele punktów widzenia i sprzecznych interesów. Nie zawsze zgadzałam się z wnioskami autora, ale to tym lepiej, bo tym więcej książka dała mi do myślenia. Warto ją przeczytać właśnie dlatego - że nie mówi nam o tym, co wszyscy wiemy (że w Afryce jest głód, bieda i choroby), ale pokazuje różne zjawiska nie tak chętnie przedstawiane w mediach. Leszczyński nie boi się krytykować programów pomocy i międzynarodowych akcji humanitarnych, jeśli są one nieprzemyślane i tak naprawdę nie zmieniają nic poza wprawianiem w dobry nastrój "altruistycznych" Europejczyków. Stawia trudne pytania o to, jak pomagać, żeby było to skuteczne i rzeczywiście miało sens. Pozwala nie tylko dowiedzieć się czegoś więcej o Afryce, ale też spróbować ją zrozumieć.

"Dziękujemy za palenie" to zbiór reportaży Adama Leszczyńskiego z różnych krajów afrykańskich. Nie są to jednak reportaże w postaci serii obrazków o AIDS, malarii i głodzie. To relacje podbudowane staranną obserwacją, próbą dokładnego zrozumienia mieszkańców Afryki, a także wiedzą teoretyczną. Podoba mi się to, że autor odnosi się do różnych teorii ekonomicznych, a także...