Szczerze i gorąco polecam! To niezwykle klimatyczna powieść obyczajowa o dojrzewaniu psychicznym i duchowym. Uczy niezależności, miłości bliźniego oraz tolerancji. Daje nadzieję na lepsze jutro i jest drogowskazem dla każdego, kto chce coś zmienić w swoim życiu. Jestem przekonana, że dzięki tej książce całkiem inaczej spojrzycie na siebie i swoje otoczenie. Serdecznie, zatem zapraszam w duchowe progi ,,Przyciągania niebieskiego’’.

Szczerze i gorąco polecam! To niezwykle klimatyczna powieść obyczajowa o dojrzewaniu psychicznym i duchowym. Uczy niezależności, miłości bliźniego oraz tolerancji. Daje nadzieję na lepsze jutro i jest drogowskazem dla każdego, kto chce coś zmienić w swoim życiu. Jestem przekonana, że dzięki tej książce całkiem inaczej spojrzycie na siebie i swoje otoczenie. Serdecznie,...

Często tęsknimy sami nie wiemy za czym? Za miłością, dobrą pracą, prawdziwym przyjacielem. Mamy pretensje, że wszystkim układa się lepiej niż nam. Czy aby na pewno? Może po prostu oszukujmy sami siebie, trudno nam się przyznać do tego jacy na prawdę jesteśmy. Trzeba dużo odwagi aby spojrzeć w siebie i zobaczyć więcej niż czubek własnego nosa. Główną bohaterka Dominika daje radę , gdzie znajduje źródło sami się przekonajcie.
Fascynująca lektura o wszystkich odcieniach miłości w różnych układach , pokonywaniu siebie i wierze która przenosi góry.

Często tęsknimy sami nie wiemy za czym? Za miłością, dobrą pracą, prawdziwym przyjacielem. Mamy pretensje, że wszystkim układa się lepiej niż nam. Czy aby na pewno? Może po prostu oszukujmy sami siebie, trudno nam się przyznać do tego jacy na prawdę jesteśmy. Trzeba dużo odwagi aby spojrzeć w siebie i zobaczyć więcej niż czubek własnego nosa. Główną bohaterka Dominika...

Hmm.... Książka dobra, nawet bardzo, tylko ja chwilami czułam się do niej jakby trochę za stara, bo daleko już za mną lata, które przeżywa bohaterka i jej przyjaciele. Niemniej wiele jej dylematów i przeżyć jest uniwersalnych niezależnych od wieku. Dużym plusem tej książki jest poruszenie w niej tematyki religijnej, ukazanie drogi bohaterki do Boga. I choć mowa jest głównie o religii protestanckiej to myślę, że każdy niezależnie od wyznania znajdzie tam cenne uwagi. Minusem (jak dla mnie) jest to, że autorka poszła za ogólnym trendem panującym obecnie w literaturze, że dobrze jest w powieści obsadzić jakiegoś homoseksualistę. Było to dla mnie naciągane i na siłę pod publiczkę.... Ale czytało się szybko i nieźle.

Hmm.... Książka dobra, nawet bardzo, tylko ja chwilami czułam się do niej jakby trochę za stara, bo daleko już za mną lata, które przeżywa bohaterka i jej przyjaciele. Niemniej wiele jej dylematów i przeżyć jest uniwersalnych niezależnych od wieku. Dużym plusem tej książki jest poruszenie w niej tematyki religijnej, ukazanie drogi bohaterki do Boga. I choć mowa jest głównie...

Chyba w życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, kiedy zastanawia się nad sensem własnej egzystencji. Często można usłyszeć, że ludzie poszukują swojego indywidualnego miejsca na świecie. Aby je odnaleźć zmieniają pracę, rozpoczynają kolejny kierunek studiów, wyjeżdżają z rodzinnego miasta, żeby gdzieś indziej próbować zapełnić pustkę w swoim życiu. Nierzadko rozpoczynają też realizację swoich pasji, na które wcześniej brakowało im czasu. Czasami zdarza się również, że zmiana dotychczasowego stylu życia wcale nie zależy od nas samych. To los, czy może jakaś niezidentyfikowana siła wyższa, decydują o tym, jaką drogą będziemy podążać. Oczywiście każdy człowiek te nagłe zmiany interpretuje według własnego uznania. Jedni traktują je jako czysty przypadek, zaś inni dopatrują się w nich jakichś głębszych znaczeń, a wręcz niekiedy nawet Bożej interwencji. Każdy człowiek jest inny, a zatem i jego przekonania będą różnić się od poglądów innych ludzi. W tym wszystkim niezwykle ważne jest, aby szanować drugiego człowieka i nie wyśmiewać jego przekonań, nawet gdy się z nimi nie zgadzamy.

Dominika jest studentką ostatniego roku germanistyki. Dziewczyna pisze właśnie swoją pracę magisterską. Mieszka gdzieś na zachodzie Polski. Jest stosunkowo samodzielna, choć z uwagi na studia wciąż pozostaje na utrzymaniu rodziców, pomimo że z nimi nie mieszka. Dominika ma przyjaciół, a wśród nich tę najbliższą tak zwaną bratnią duszę o imieniu Pola. Koleżanka jest dla niej oparciem zawsze wtedy, kiedy Dominika najbardziej jej potrzebuje. Dziewczyna zawsze może liczyć na jej dobre rady, choć czasami nie są one tym, co ta chciałaby usłyszeć. Przyjaciółki bardzo się od siebie różnią. Dominika to spokojna i romantyczna dusza. Z kolei Pola jest dziewczyną twardo stąpającą po ziemi. Zapewne po części ma to związek ze stylem wychowania oraz atmosferą, jaka panowała i nadal panuje w ich rodzinnych domach.

O Dominice na pewno nie można powiedzieć, że już niczego nie potrzeba jej do szczęścia. Pomimo że jest młoda, ładna i wykształcona, to jednak życie wcale jej nie oszczędza. Rodzice dziewczyny już od lat są po rozwodzie, a ona jakoś nie potrafi złapać z nimi dobrego kontaktu. Ich wzajemne stosunki głównie dotyczą kwestii finansowego wsparcia. W relacjach damsko-męskich przyszła pani magister też jakoś niespecjalnie sobie radzi.

Kiedy czytelnik poznaje Dominikę, ta spotyka się właśnie z pewnym przystojniakiem o imieniu Jakub. Wygląda na to, że dziewczyna kocha Kubę, choć z jego strony z tym okazywaniem uczuć różnie bywa. Pola nie omieszka komentować związku przyjaciółki, ale przecież jeśli ktoś kocha, to raczej nie jest w stanie przyjąć krytyki skierowanej wobec obiektu swoich uczuć. Któregoś dnia chyba tylko pozornie uporządkowany świat Dominiki rozpada się na drobne kawałeczki. Oto ukochany oznajmia jej, że wyjeżdża i być może nigdy nie wróci. Jakub pragnie realizować swoje pasje, w których nie ma miejsca dla Dominiki. A może nigdy nie było dla niej miejsca nie tylko, jeśli chodzi o pasje chłopaka, ale też o całe jego życie? Miała być niezapomniana i romantyczna podróż we dwoje, a okazało się zupełnie inaczej. Czy Dominika zdoła zapomnieć o Kubie? Jak dziewczyna poradzi sobie bez niego? Czy w ogóle jest w stanie ułożyć sobie życie z kimś innym? A może wszystko już się skończyło?

Przyciąganie niebieskie nie jest zwyczajną powieścią obyczajową. To coś znacznie więcej niż tylko opowieść o studentce, która być może w pewnym stopniu nie radzi sobie z własnym życiem. Problemy Dominiki mają swoje źródło znacznie głębiej niż ona sama mogłaby się tego spodziewać. Jest takie powiedzenie, które mówi, że nie można mieć wszystkiego. Te słowa doskonale sprawdzają się w przypadku głównej bohaterki powieści. Ktoś powie, że Dominika może czuć się wielką szczęściarą, bo przecież właśnie kończy studia i jeśli tylko dobrze się postara, to może rozwinąć się w swoim zawodzie, zdobyć pozycję i wreszcie być samowystarczalną. Jednak czy to wystarczy? Czy dyplom ukończenia studiów i dobra praca wystarczy, aby być szczęśliwą i pogodzoną ze sobą?

Dominika być może nawet nie wie, że każdego dnia poszukuje drogi, która ostatecznie zaprowadzi ją tam, gdzie będzie naprawdę szczęśliwa. Szuka swego rodzaju drogowskazu, który sprawi, że jej życie wreszcie nabierze barw i stanie się wartościowe. Ta wartość będzie dotyczyć tego, czego nie można dojrzeć gołym okiem. Jest to coś, czego możemy doświadczyć jedynie duchowo, wsłuchując się we własne wnętrze.

Moim zdaniem napisać powieść, która dotykałaby tak delikatnych tematów, jak ma to miejsce w tym przypadku, naprawdę nie jest łatwo. Nie mam tutaj na myśli warsztatu pisarskiego. Myślę raczej o odbiorze jej przez czytelników. Nie oszukujmy się, ale problem religii czy homoseksualizmu w naszym polskim społeczeństwie przez niektóre osoby nie jest traktowany z szacunkiem wobec tych, których to zagadnienie bezpośrednio dotyczy. Wystarczy przecież poczytać internetowe komentarze pod artykułami na jeden czy drugi temat, aby dowiedzieć się, w jaki sposób niektórzy Polacy postrzegają wiarę w Boga i inność drugiego człowieka. Dlatego też mam ogromne uznanie dla Autorki za to, iż zdecydowała się podjąć tak ważnego, choć w pewnym stopniu też niebezpiecznego tematu.

Renata Górska na pewno nikogo nie poucza ani nie nawraca. Czytając tę powieść w żaden sposób nie można odnieść wrażenia, że Autorka narzuca nam swoje poglądy czy mówi jaką drogę należy obrać. Natomiast osoba Dominiki może być każdym z nas. Problemy, które jej towarzyszą obecne są również w naszym życiu. Aby nauczyć się z nimi radzić dziewczyna potrzebuje ludzi, którzy będą w stanie pomóc jej w podjęciu ostatecznej decyzji, ale też do końca wszystko zależy od niej samej. Nikt jej do niczego nie zmusza. Niczego jej nie narzuca. Dominika dostaje jedynie swego rodzaju informacje, które może wykorzystać według własnego uznania. Nikt nie chce niczego na niej wymuszać. Na czytelniku ta powieść również niczego nie wymusza. Można ją przeczytać i odłożyć na półkę bez wyrzutów sumienia, ale można też zatrzymać się przy niej na dłuższą chwilę i zadać sobie kilka zasadniczych pytań. Z kolei odpowiedzi na owe pytania należy szukać samemu, ponieważ fabuła książki tego za nas nie zrobi.

Wspomniałam powyżej o homoseksualizmie. W Polsce ten problem nadal spychany jest na dalszy plan. Teoretycznie jesteśmy narodem tolerancyjnym, ale kiedy przyjdzie co do czego, to – mówiąc kolokwialnie – plujemy na tych, którzy w jakiś sposób różnią się od nas. Dlaczego tak się dzieje? Chyba sami nie potrafimy jednoznacznie odpowiedzieć sobie na to pytanie. Renata Górska przedstawia tę kwestię adekwatnie do polskiej rzeczywistości. I tutaj również należałoby zatrzymać się na chwilę i pomyśleć, jaki jest mój stosunek do homoseksualistów? Czy według mnie to ten gorszy gatunek ludzi, czy może poza swoją orientacją seksualną, nie różnią się ode mnie niczym szczególnym?

Musicie wiedzieć, że takich pytań po przeczytaniu "Przyciągania niebieskiego" czytelnik może postawić sobie naprawdę sporo. Z pozoru jest to powieść niezwykle prosta, pisana językiem zrozumiałym bez jakichś naukowych ozdobników. Jednak z drugiej strony jest to książka trudna, bo wkracza tam, gdzie raczej nie dopuszczamy nie tylko innych, ale czasami też samych siebie. Mam tutaj na myśli własne sumienie.

Czego jeszcze możecie spodziewać się po tej powieści? Oprócz powyższego przesłania, życie Dominiki pozakazuje też, że nic nie dzieje się bez powodu. Bardzo często człowiek buntuje się przeciwko życiowym niepowodzeniom, cierpieniu, jakimś bezsensownym wypadkom losowym. Okazuje się jednak, że to wszystko jest nam do czegoś potrzebne. Często pędzimy przez życie tak szybko, że nie mamy czasu zatrzymać się i zastanowić, jaki jest tego sens. Dlatego te niepomyślne wydarzenia mają nam o tym przypomnieć. Przede wszystkim musimy pamiętać, że nie jesteśmy nieśmiertelni. Wbrew pozorom życie jest niezwykle kruche i może zgasnąć w każdej chwili i w najmniej spodziewanym momencie.

Życie głównej bohaterki powieści pokazuje też, że wiele spraw nie mogłoby zostać rozwiązanych, gdyby nie przychylność i życzliwość innych ludzi. Czasem to oni stają na naszej drodze, aby zmienić nam życie, a niekiedy to my jesteśmy posyłani do nich, żeby sprawić, że ich los nagle się odmieni. Nierzadko mogą to być ostatnie chwile ich życia. Skoro już jesteśmy przy innych bohaterach powieści, to chciałabym dodać, że występuje tutaj cała galeria portretów psychologicznych. Poszczególne postacie różnią się od siebie nie tylko pod względem wyglądu, ale przede wszystkim pod kątem psychologicznym. Nikt nikogo nie powiela.

Oczywiście nie można również zapominać o miłości, bez względu na to jakiego rodzaju ta miłość będzie. Bo trzeba pamiętać, że uczucie to ma rozmaite oblicza. Bez niego człowiek nie byłby w stanie prawidłowo funkcjonować. Nie należy jednak postrzegać go jedynie jako fascynacji pojawiającej się pomiędzy mężczyzną a kobietą.

Twórczość Renaty Górskiej bardzo sobie cenię. "Przyciąganie niebieskie" jeszcze do niedawna było powieścią, która nie pozwalała mi powiedzieć, że przeczytałam wszystkie książki tej wyjątkowej Autorki. Bardzo się cieszę, że udało mi się wygrać tę powieść w konkursie. Tak więc jeśli macie ochotę zagłębić się w oryginalnej opowieści z głębokim przesłaniem moralnym, lecz bez moralizatorskich tekstów, to ta książka jest jak najbardziej dla Was.


źródło recenzji: http://wkrainieczytania.blogspot.com

Chyba w życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, kiedy zastanawia się nad sensem własnej egzystencji. Często można usłyszeć, że ludzie poszukują swojego indywidualnego miejsca na świecie. Aby je odnaleźć zmieniają pracę, rozpoczynają kolejny kierunek studiów, wyjeżdżają z rodzinnego miasta, żeby gdzieś indziej próbować zapełnić pustkę w swoim życiu. Nierzadko...

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się nad symboliką koloru niebieskiego? Jeśli nie, to przedstawiam Wam krótką ściągawkę. Niebieski jest kolorem pełnym symboliki i posiada wiele cech, np. uduchowienie, pokój, spokój, higiena, woda, świeżość, chłód ale też dynamizm, inspiracja i kreatywność. Barwa niebieska to również kolor przyjaźni- obdarowanie kogoś niebieskim kwiatem symbolizuje duże znaczenie przyjaźni dla obdarowującego. Dlaczego o tym piszę? Dlatego, ponieważ nawiązuje do tego tytuł i piękna okładka, która jest idealnie dopasowana do wnętrza książki. Wszystko kończy się się świeżością i spokojem. Nadzieją na lepsze jutro.



W tej historii poznajemy Dominikę, która jest studentką germanistyki. Dziewczyna jest zwykła i naturalna, niczym konkretnym nie wyróżnia się wśród tłumu. Jest w związku z Kubą, z którym wiąże ogromne nadzieje, ale niestety nie są one odwzajemnione. Kuba postanawia zerwać znajomość, ponieważ woli realizować swoje pasje i marzenia, a że dostał super propozycję pracy poza granicami kraju, to musi z tej szansy skorzystać. Dziewczyna jest podminowana. Zapomnieć i pocieszyć próbują ją jej wierni przyjaciele: Pola i Tomek. Stara się na nowo zacząć życie. Pewnego dnia poznaje sympatycznego Dawida, dzięki któremu znowu odzyska wiarę w prawdziwe i silne uczucie. I w tym momencie moglibyśmy skończyć książkę, nadając jej miano romansu, ale to na szczęście dopiero początek historii. Dopiero w tym momencie zaczyna się coś dziać. Dominika nie ma pojęcia jakim człowiekiem jest Dawid. Nie wie również, że dzięki tej znajomości odkryje swoją nową ścieżkę życia.

Wątek krąży głównie przy Dominice. Zauważamy jak zmienia się jej postawa, jak rozkwita i dojrzewa, a przede wszystkim przechodzi wewnętrzną przemianę. Spotyka ludzi, którzy pokazują jej, że można żyć według innych wartości niż te wyznawane przez nią. Nowi znajomi swoją postawą i zachowaniem pokazują, że warto iść drogą Boga. Dawid ujmuje Dominikę swoją postawą, ale to nie znaczy, że ona też chce być taka jak i on. I bardzo się cieszę, że autorka zastosowała tutaj taki zabieg i nie chciała na siłę nawracać naszej bohaterki. Nie jest to książka o Bogu i o postawie chrześcijańskiej, bo są tutaj też wątki bardziej przyziemne, takie jakie szkoła, rodzina, problemy.


Książka skłania do refleksji. Może dlatego, że bohaterowie to młodzież, studenci, dlatego też książka tak bardzo mnie trafiła. Jestem pod ogromnym jej wrażeniem. Zmusza do zastanowienia się nad własnym życiem i do podjęcia pewnych kroków.


Polecam książkę wszystkim. Może i Was skłoni do przemyśleń nad swoim postępowaniem? Bo nie jest to zwykła, typowa książka a raczej duchowy przewodnik, dzięki czemu jest wyjątkowa.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się nad symboliką koloru niebieskiego? Jeśli nie, to przedstawiam Wam krótką ściągawkę. Niebieski jest kolorem pełnym symboliki i posiada wiele cech, np. uduchowienie, pokój, spokój, higiena, woda, świeżość, chłód ale też dynamizm, inspiracja i kreatywność. Barwa niebieska to również kolor przyjaźni- obdarowanie kogoś niebieskim kwiatem...

Dominika, studentka germanistyki, to nasza główna bohaterka w książce "Przyciąganie niebieskie".
Po rozstaniu ze swoim ukochanym Kubą załamuje się, jednak wokół niej jest wiele życzliwych osób, które zawsze chętnie służą swoją pomocą oraz dobrym słowem.
Jej przyjaciółka Pola, to nieco szalona czarnulka, której życie potoczyło się w zaskakującym kierunku. Jej miłość do księdza zaowocowała dzieckiem, przez co na pewien czas w jej życiu pojawiły się niemałe zawirowania.
Tomek pojawił się w jej życiu nieoczekiwanie, w czasie gdy przechodziła załamanie po stracie Kuby. Jednak już od pierwszych chwil zaprzyjaźnili się ze sobą i tak już pozostało, a Tomek nazywa ją swoją siostrzyczką i gdyby tylko mógł, wskoczył by za nią w ogień.
Na drodze Dominiki staje również Dawid, którego codziennie podczas swoich porannych spacerów po parku mijała, jednak dopiero po jakimś czasie ich drogi spotkały się, a słowa zostały w końcu wypowiedziane.
Dawid staje się jej powiernikiem oraz osobą, która wprowadza ją w duchowe tajniki, jednak tak na prawdę dopiero pojawienie się w jej życiu kolegi Dawida - Michała, tak na prawdę zaszczepia w niej wiarę w Boga oraz ukazuje w nim same plusy oraz pozytywne aspekty, których nie znała i jak gdyby bała się je poznać. To właśnie Michał bardziej niż Dawid przyczynia się do jej wewnętrznej przemiany, ich początkowa niechęć do siebie w końcu przeradza się w coś więcej, odkrywają swoje wnętrza oraz wzajemną sympatię do siebie.
W życiu Dominiki nie brakuje emocji, zarówno tych pozytywnych jak i niestety tych złych.
Rozwód jej rodziców, rozstanie z ukochanym, wypadek, uczucie osamotnienia wśród tłumów ludzi - te wydarzenia na zawsze pozostaną w jej pamięci, jednak po jej przemianie duchowej, po pojednaniu z Bogiem inaczej na nie spojrzała i teraz wie, że ktoś nad nią czuwa, ktoś kto zna wszystkie jej lęki i pragnienia, ktoś przed kim może się wygadać lub po prostu pobyć i pomilczeć.

Książka ta zmusi nas do refleksji nad samym sobą, nad naszym życiem oraz życiem duchowym.
Może niektórzy tak jak Dominika odkryją w sobie chęć do pojednania się z naszym Stwórcą.

Dominika, studentka germanistyki, to nasza główna bohaterka w książce "Przyciąganie niebieskie".
Po rozstaniu ze swoim ukochanym Kubą załamuje się, jednak wokół niej jest wiele życzliwych osób, które zawsze chętnie służą swoją pomocą oraz dobrym słowem.
Jej przyjaciółka Pola, to nieco szalona czarnulka, której życie potoczyło się w zaskakującym kierunku. Jej miłość do...

Cała recenzja tutaj: http://recenzje-elwira.blogspot.com/2013/08/misterium-sensu-przyciaganie-niebieskie.html
Renata Górska w Przyciąganiu niebieskim zabija stereotypy, pokazuje, że każdy człowiek zasługuje na Bożą miłość, na szczęście, na drugą szansę. Nie ma tych lepszych i gorszych. Wszyscy są równi. Każdy dostaje życie i każdy kiedyś umrze. A czy osiągnie szczęście? No właśnie, ludzkie dążenia i plany są niczym wobec Bożego planu zbawienia. Walka o miłość, przetrwanie, samorealizację jest z góry skazana na niepowodzenie, jeśli podejmuje się ją samodzielnie. Czasami trzeba po prostu zatrzymać się, przyznać do słabości, pozwolić, żeby Ktoś zadecydował, zaufać Mu. Tak mało, a tak wiele…

Powieść bardzo odważna i dla odważnych. Pobudza do refleksji, do zastanowienia się nad istotą życia i śmierci, nad swoim stosunkiem do świata, ludzi, do Boga.

Cała recenzja tutaj: http://recenzje-elwira.blogspot.com/2013/08/misterium-sensu-przyciaganie-niebieskie.html
Renata Górska w Przyciąganiu niebieskim zabija stereotypy, pokazuje, że każdy człowiek zasługuje na Bożą miłość, na szczęście, na drugą szansę. Nie ma tych lepszych i gorszych. Wszyscy są równi. Każdy dostaje życie i każdy kiedyś umrze. A czy osiągnie szczęście? No...

Książka Przyciąganie niebieskie jest jedną z książek autorki Renaty Górskiej. Mogłam ją przeczytać dzięki uprzejmości pisarki. Po zapoznaniu się z krótkim opisem, stwierdziłam, że książka będzie świetna i nie myliłam się. Przeczytanie jej zajęło mi raptem dzień. Nie było to łatwe, nie ze względu na obszerność lektury, a z powodu mojej sporej senności ostatnio. Jednak ciekawość zwyciężyła ponad złe samopoczucie.
Przyciąganie niebieskie opowiada o młodej studentce germanistyki Dominice. Poznajemy ją w momencie, gdy od pewnego czasu spotyka się z Kubą. Ma w stosunku do niego pewne plany. Jest ona zwyczajną dziewczyną, nie różniącą się niczym od innych. Jej związek z Kubą nie jest do końca oficjalny. Raz traktuje Dominikę jak kogoś więcej, by później znowu stała się tylko przyjaciółką. Dziewczyna ma przyjaciółkę, która od samego początku nie wierzy chłopakowi. W końcu dochodzi do punktu krytycznego. Chłopak zaprasza dziewczynę w góry, a tam można powiedzieć, że z nią zrywa. Jaki jest tego powód i jak zareaguje na to Dominika?
Renata L. Górska w swojej najnowszej powieści Przyciąganie niebieskie na przykładzie głównej bohaterki pokazuje, jak można przejść wewnętrzną duchową przemianę, która jest głównym motywem książki . Zanim zaczęłam czytać tę książkę, nie sadziłam, że tak mnie ona poruszy. Powieść pokazuje czytelnikowi, że każdy z nas może stanąć na miejscu Dominiki. Dotyka ona spraw codziennych z naszego życia, o których nie chętnie mówimy. Książka pisana jest trochę filozoficznie i zmusza czytelnika do intensywniejszego myślenia. Jednak nie jest to wada. Przyciąganie niebieskie skierowane jest do czytelników poszukujących siebie. Nie jest to lektura typowa, czyli opowiadająca o miłości. Jest tam ona obecna, jednak nie jest ona głównym wątkiem. Mimo że główną bohaterką książki jest dziewczyna, to czytelnikiem może być każdy.
Szczerze, nie spodziewałam się, że czytanie tej książki sprawi mi taką przyjemność. Dzięki niej zaczęłam zastanawiać się nad moim codziennym sprawami. Książkę można uznać za duchowy przewodnik po życiu. Serdecznie polecam przeczytanie tej książki. Możliwe, że i wam coś uświadomi i nakłoni do refleksji nad życiem. Nie jest to typowa książka i przez to jest taka wyjątkowa. Jeszcze raz dziękuję autorce za możliwość przeczytania jej i mam nadzieję, że jeszcze kiedyś w me ręce trafi jakieś jej dzieło. Teraz jednak zapewniam, że w przyszłości ponownie wrócę do lektury książki.

Książka Przyciąganie niebieskie jest jedną z książek autorki Renaty Górskiej. Mogłam ją przeczytać dzięki uprzejmości pisarki. Po zapoznaniu się z krótkim opisem, stwierdziłam, że książka będzie świetna i nie myliłam się. Przeczytanie jej zajęło mi raptem dzień. Nie było to łatwe, nie ze względu na obszerność lektury, a z powodu mojej sporej senności ostatnio. Jednak...

Szczerze mówiąc spodziewałam się innych przeżyć bohaterki. Dla mnie zbyt filoficzna powieść . Z trudem skończyłam czytać.

Szczerze mówiąc spodziewałam się innych przeżyć bohaterki. Dla mnie zbyt filoficzna powieść . Z trudem skończyłam czytać.

Bez tych wciskania LGBT ,było by lepiej.Ale mnie nie porwała.\Choć opisy Karkonoszy fajne.

Bez tych wciskania LGBT ,było by lepiej.Ale mnie nie porwała.\Choć opisy Karkonoszy fajne.