Czytałem o tej serii już kilka opinii i w większości były one pozytywne, dlatego chciałem sam zmierzyć się z tym komiksem. Po lekturze czterech dość krótkich tomów mogę jasno stwierdzić, że choć wydatek jest dość spory (moim zdaniem wydawnictwo zawyża cenę, bo śmiało można było całość opublikować w dwóch tomach) – zakup w 100% się opłacał. W cenie 144 zł otrzymałem komiks, który przekroczył moje i tak wygórowane oczekiwania.
W paczce znalazłem cztery pięknie ilustrowane tomy w twardych okładkach. Te z kolei są istnym arcydziełem i w kapitalny sposób nawiązują do treści komiksu. Aż chce się czytać! Moją szczególną uwagę przyciągnęły szkice przedstawiające elementy ludzkiej anatomii, stanowiące jakby tło do pierwszoplanowego rysunku okładki. Każdy kto miał w ręku Podręcznik Gracza do D&D ed. 3.5 od razu skojarzy to ze szkicami na okładkach rozdziałów w podręczniku. Jak dla mnie bomba!

Cała recenzja na naszym blogu:
http://czasnakomiks.pl/index.php/jednorozec/

Oceniał: Paweł

Czytałem o tej serii już kilka opinii i w większości były one pozytywne, dlatego chciałem sam zmierzyć się z tym komiksem. Po lekturze czterech dość krótkich tomów mogę jasno stwierdzić, że choć wydatek jest dość spory (moim zdaniem wydawnictwo zawyża cenę, bo śmiało można było całość opublikować w dwóch tomach) – zakup w 100% się opłacał. W cenie 144 zł otrzymałem komiks,...

Gdy pierwszy raz do Europy przywieziono dziobaka, brytyjscy naukowcy nie uwierzyli w autentyczność owego egzotycznego znaleziska. Anatomia stworzenia wydawała się im tak nieprawdopodobna, że podejrzewali mistyfikację. Twierdzili, że to spreparowany eksponat: bóbr z doszytym kaczym dziobem. Jednorożec to właśnie taki nieszczęsny dziobak - twór osobliwy, z miejsca wzbudzający szereg podejrzeń.


Zawsze uważałem, że kino klasy B nie posiada swojego odpowiednika w komiksie. Gdy album jest zły od strony rzemieślniczej, to jest po prostu zły - nic go nie uratuje, tak jak w filmie gatunkowa konwencja i niski budżet usprawiedliwiają wiele niedociągnięć. Natomiast w branży komiksowej najtańszymi pulpowymi szmatławcami zajmowali się często twórcy uznawani później za mistrzów, a do taniego horroru, czy kina sensacyjnego klasy B z lubością sięgają czołowi twórcy pokroju Alan Moore'a czy Ed Brubaker'a. Po lekturze Jednorożca zmieniłem zdanie. Seria autorstwa Mathieu Gabelli i Anthony'ego Jeana to podane pod postacią frankofońskiego komiksu głównego nurtu szalone, postmodernistyczne exploitation, które - o zgrozo - wymknęło się twórcom spod kontroli...

Resztę tekstu znajdziecie na blogu Rękopis znaleziony w Arkham: http://rekopisznalezionywarkham.blogspot.com/2013/02/jednorozec-1-i-2.html

Gdy pierwszy raz do Europy przywieziono dziobaka, brytyjscy naukowcy nie uwierzyli w autentyczność owego egzotycznego znaleziska. Anatomia stworzenia wydawała się im tak nieprawdopodobna, że podejrzewali mistyfikację. Twierdzili, że to spreparowany eksponat: bóbr z doszytym kaczym dziobem. Jednorożec to właśnie taki nieszczęsny dziobak - twór osobliwy, z miejsca wzbudzający...

http://wielka-biblioteka-ossus.blogspot.com/2013/11/jednorozec-ad-naturam-mathieu-gabella.html

http://wielka-biblioteka-ossus.blogspot.com/2013/11/jednorozec-ad-naturam-mathieu-gabella.html