Stacey Ballis dla kariery pisarki porzuciła posadę w chicagowskim Teatrze Goodmana. Napisała sześć powieści w tym „Smaki życia" niedawno przetłumaczone na język polski.

Przyznać szczerze muszę, że nie czytałam innych powieści tej pisarki i wiem jedno- po przeczytaniu „Smaków życia" na pewno nie skuszę się na inne książki, być może Stacey Ballis powinna jednak pozostać przy pracy w teatrze.

Nie ma co ukrywać wiedziałam, że powieść Ballis to zwykłe czytadło, ale tego mi było potrzeba, do tego jeszcze tematyka kulinarna, która jest moją pasją. Uwielbiam czytać książki, w których bohaterki nie wychodzą z kuchni, a zapach potraw wręcz wycieka ze stron powieści. Taka jest „Zupa z granatów" Marshy Mehran, takie są książki Petera Pezellego, że o sławetnej „Czekoladzie"Joanne Harris nie wspomnę. Ballis, niestety, nie sprostała zadaniu.

Bohaterką powieści jest czterdziestoletnia Malanie, która w dwa lata zrzuciła sześćdziesiąt pięć kilo. Pomogła jej w tym Carey- dietetyczka, która stała się jej najbliższą powierniczką i terapeutką. Z tym, że wraz z utratą kilogramów Melanie straciła również męża, który odszedł do dwa razy grubszej kobiety.
Ale to nie koniec problemów. Melanie odeszła z kancelarii prawniczej i założyła restaurację ze zdrowym jedzeniem, ale nie można powiedzieć, że przynosi ona zyski. Melanie jest w tarapatach finansowych. Ale oto poznaje Nadię- młodą ekscentryczną kobietę o tajemniczej przeszłości. Wynajmuje jej pokój i proponuje pracę w restauracji. W międzyczasie pojawia się przystojny nieznajomy i Melanie znów się zakochuje. Życie znów nabiera smaku.
To tyle tytułem streszczenia.

Lubię czytadła, odprężają mnie, nie zmuszają do myślenia, ot- czyta się dla samej przyjemności poznawania historii z życia wziętej. W przypadku „Smaków życia", niestety, nie ma czym się delektować. Postaci stworzone przez Ballis są płytkie i pozbawione jakiejkolwiek głębi psychologicznej. Czterdziestoletnia Melanie ma mentalność czternastolatki, jej przemyślenia są na poziomie kolorowych czasopism dla nastolatek.

Nie lubię pisać źle o książkach, zawsze staram się coś dobrego w nich znaleźć, ale cóż ja mogę, gdy dialogi są zaczerpnięte z telenoweli brazylijskiej, postaci niewiarygodne, konstrukcja powieści rozlatuje się z każdym akapitem, a sceny erotyczne trąca myszką?

Zawiodłam się, myślałam, że „Smaki życia" poruszą moje czytelnicze ślinianki, niestety, po lekturze powieści Stacey Ballis potrzebuję raczej leku na palącą zgagę.

Stacey Ballis dla kariery pisarki porzuciła posadę w chicagowskim Teatrze Goodmana. Napisała sześć powieści w tym „Smaki życia" niedawno przetłumaczone na język polski.

Przyznać szczerze muszę, że nie czytałam innych powieści tej pisarki i wiem jedno- po przeczytaniu „Smaków życia" na pewno nie skuszę się na inne książki, być może Stacey Ballis powinna jednak pozostać przy...