Co mają ze sobą wspólnego słynne muzeum w paryskim Luwrze, organizacja Opus Dei, a także opactwo Westminsterskie w Londynie? Na pozór nic szczególnego. A jednak te trzy rzeczy zostały powiązane ze sobą za pomocą kontrowersyjnej książki Dana Browna, „Kod Leonarda da Vinci”. Autor stawia w niej śmiałą tezę, że Maria Magdalena była żoną samego Jezusa Chrystusa, a tuż po jego ukrzyżowaniu uciekła do Francji, gdzie urodziła ich wspólną córkę, Sarę. Jest to sprzeczne z tym, co głosi Pismo Święte, toteż książka została ogłoszona jako niezgodna z nauką kościoła i bezsprzecznie potępiona przez Episkopat.
Tajemnica legendarnego kielicha zwanego świętym Graalem od wieków pobudzała wyobraźnię zarówno uczonych, jak i zwyczajnych śmiertelników. Zgodnie z tradycją, to z tego naczynia podczas ostatniej wieczerzy Chrystus miał pić wino. Według podań ostatni raz widziano go w Wielki Piątek, kiedy Poncjusz Piłat obmywał ręce po wydaniu wyroku na Jezusie. Można przypuszczać, że z naczynia korzystali także pierwsi chrześcijanie. Później ów kielich zaginął, rozwijając serię domysłów na temat tego, gdzie może się aktualnie znajdować. Chyba najbardziej znanym obrazem poszukiwań świętego Graala jest film w reżyserii Stevena Spielberga – „Indiana Jones i ostatnia krucjata”. Motyw ten pojawia się także w legendach arturiańskich. Jednak nikt jeszcze nie przedstawił tematu w tak kontrowersyjny sposób, jak Dan Brown.
Akcja powieści zaczyna się w sławnym paryskim muzeum Luwrze. Pewnej nocy w tajemniczych okoliczności zostaje zamordowany pracujący w nim mecenas sztuki i kustosz, Jacques Sauniere. Zamordowany widział swojego oprawcę, wiedział też, że musi przekazać swojej wnuczce Sophie pewną tajemnicę. Posługując się szeregiem zaszyfrowanych wiadomościach, z których pierwszą jest ułożenie swojego ciała w kształt słynnego człowieka wiktoriańskiego. ujawnia prawdę o legendarnym świętym Graalu. W odgadnięciu zagadek pomaga kobiecie niejaki Robert Landgon, profesor Uniwersytetu Hardvarda, specjalista w dziedzinie ikonografii. Zaczyna się wyścig z czasem, ponieważ tropem pary rusza mężczyzna działający w organizacji Opus Dei, który ma na celu wyeliminowanie wszelkich niewygodnych osób. Tymczasem Sophia rozwiązując kolejne logiczne zagadki pozostawione przez dziadka nie tylko przybliża się coraz bardziej do odkrycia tajemnicy świętego Graala, ale też własnej osobliwości. Finał jednego i drugiego jest bardziej nieoczekiwany, niż czytelnik może się tego spodziewać.
Autor książki umieścił jej akcję nie tylko we Francji, ale też w Watykanie i na Wyspach Brytyjskich. Miejsca, w których pojawiają się Robert i Sophia istnieją naprawdę – Luwr, Pola Elizejskie, opactwo Westminsterskie – tak naprawdę każdy z nas może znaleźć się w nich. A mając przed sobą treść książki „Kod Leonarda da Vinci” możemy spojrzeć na pewne obiekty z zupełnie innej strony.
Na szczególną uwagę w treści książki zasługują zamieszczone w niej zagadki. Osobiście złapałam się na tym, że trafiając na kolejną zaszyfrowaną wiadomość, zaczynałam samodzielnie myśleć nad jej rozwiązaniem. Oczywiście z reguły okazywały się one bardzo banalne, co sprawiało, że człowiek jeszcze bardziej gubił się w ich rozwiązywaniu. Ale kilka pomysłów planują wykorzystać w przyszłości.
Nie da się ukryć, że treść książki „Kod Leonarda da Vinci” jest kontrowersyjna, przynajmniej dla wyznawców katolicyzmu, ponieważ zawiera wiele tez zaprzeczających naukom głoszonym przez kościół. Ja jednak odbierałam ją tak, jakbym czytała jakąś legendę, czy też baśń. A przede wszystkim szukałam w jej treści nie sensacji, ale rozwiązań kolejnych zagadek pozostawionych przez Jacquesa Sauniere’a. Inna sprawa, że samego Leonarda da Vinci jest mało w treści książki. Kilka obrazów i człowiek wiktoriański na początku powieści. Ale taki układ sprawił, że książka jest jeszcze bardziej tajemnicza…

Co mają ze sobą wspólnego słynne muzeum w paryskim Luwrze, organizacja Opus Dei, a także opactwo Westminsterskie w Londynie? Na pozór nic szczególnego. A jednak te trzy rzeczy zostały powiązane ze sobą za pomocą kontrowersyjnej książki Dana Browna, „Kod Leonarda da Vinci”. Autor stawia w niej śmiałą tezę, że Maria Magdalena była żoną samego Jezusa Chrystusa, a tuż po jego...