Po wcześniejszym przeczytaniu "Historii smaku" Bryan'a Bruce'a mialam już pewne wyobrażenie na temat literatury opisującej smaki. I przyznam,że tamto zetknięcie było smakowite poprzez rys historyczny,opis miejsc,z których pochodziły dane składniki. Tutaj mamy do czynienia z czymś zupełnie innym. Niestety ten odmienny charakter bynajmniej nie pomaga w rozsmakowaniu się w krótkich tekstach pisanych przez różne osoby. Don George zebrał w jednym tomie opowieści znanych podróżników, pisarzy, krytyków kulinarnych bo pragnął zabrać czytelnika w magiczną podróż kulinarną. Niestety jakoś trudno wczuć się w atmosferę przy takich króciutkich historyjkach, nie do końca udanych, bo o ile w każdym jest mniej lub bardziej opisane jedzenie to podejście do tematu jest różne. Czasami to tylko opis gościnności z jaką autor wątku gdzieś się spotkał, czasem ma to związek z miejscowymi obrzędami,kulturą, innym razem z panującymi lokalnymi warunkami i rosnącymi tam warzywami,owocami.
Ogólnie chodzi o to,że nie obejmuje to szerszego terenu, nie ma charakterystyki danego kraju czy specjalnie podkreślonego charakteru danej strefy klimatycznej. Dostajemy zlepek różnych opowiastek, misz-masz, w którym nie odnajduję specjalnego, wyraznego smaku.Dałam się zabrać w kiepską - tym razem - podróż kulinarną.

Po wcześniejszym przeczytaniu "Historii smaku" Bryan'a Bruce'a mialam już pewne wyobrażenie na temat literatury opisującej smaki. I przyznam,że tamto zetknięcie było smakowite poprzez rys historyczny,opis miejsc,z których pochodziły dane składniki. Tutaj mamy do czynienia z czymś zupełnie innym. Niestety ten odmienny charakter bynajmniej nie pomaga w rozsmakowaniu się w...