'' Gdy słyszysz tupot na schodach , możesz się domyślać wszystkiego , ale nigdy nie myślisz o tym , że to czas ucieka. ''

No właśnie , czas ucieka i głównemu bohaterowi tej książki , który ma takie samo nazwisko jak słynny aktor który zagrał polskiego papieża . Nasz Piotr Adamczyk , bo o nim tu mowa , ma w okolicach czterdziestki , jest redaktorem naczelnym poczytnego wrocławskiego pisma i jest bardzo samotny . Książka ta to taka zbieranka wszystkiego . Trochę w niej wspomnień z dzieciństwa , internat i '' pani nocna '' , która wpajała wychowankom , że po przedmiotach (nie po słowach) ich poznacie . Trochę Bukowskiego , bo mnóstwo w niej o seksie , tylko bardziej subtelnie , miejscami nawet poetycko i bez chlania . Trochę nasz nieudolny redaktor skojarzył mi się też z Jeremiaszem z '' Houston, mamy problem '' Katarzyny Grocholi . Znajdziemy w niej i humor , chociaż miejscami dość naciągany . Trochę było mi też żal głównego bohatera , kiedy tak przywoływał i wspominał z rozrzewnieniem swoją pierwszą miłość młodziutką Marysię Jezus , której szukał w każdej następnej i kolejnej kobiecie . A trochę byłam na niego zła , że taki '' rozciapciany '' i niekumaty . Sporo jest też w tej książce o supermarketach , kasjerkach , obserwacjach co kto kupuje , oraz o wszelakich socjotechnikach stosowanych na klientach , by więcej kupowali . Chociaż mam nadzieję że te absurdalne o których autor opowiada to raczej tak z przymrużeniem oka . Książka nie jest zła , ot taka rozrywka na jesienne , coraz dłuższe wieczory .

'' Gdy słyszysz tupot na schodach , możesz się domyślać wszystkiego , ale nigdy nie myślisz o tym , że to czas ucieka. ''

No właśnie , czas ucieka i głównemu bohaterowi tej książki , który ma takie samo nazwisko jak słynny aktor który zagrał polskiego papieża . Nasz Piotr Adamczyk , bo o nim tu mowa , ma w okolicach czterdziestki , jest redaktorem naczelnym poczytnego...