rozwińzwiń

Pornografia

Okładka książki Pornografia Witold Gombrowicz
Okładka książki Pornografia
Witold Gombrowicz Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Ekranizacje: Pornografia (2003) literatura piękna
153 str. 2 godz. 33 min.
Kategoria:
literatura piękna
Wydawnictwo:
Wydawnictwo Literackie
Data wydania:
1986-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1986-01-01
Liczba stron:
153
Czas czytania
2 godz. 33 min.
Język:
polski
ISBN:
8308009999
Ekranizacje:
Pornografia (2003)
Średnia ocen

7,3 7,3 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,3 / 10
28 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
223
86

Na półkach:

20/100%

20/100%

Pokaż mimo to

avatar
766
171

Na półkach: , , , ,

Nie wiem, czy lektura Gombrowicza będzie mi jeszcze w stanie zaoferować coś bardziej intensywnego niż mój zachwyt nad "Ferdydurke" w czasach nastoletnich. "Pornografię" również można co prawda zaliczyć do powieści korzystających z konwencji groteski, ale miałam wrażenie, że w pogoni za konfrontowaniem swoich bohaterów z presją kulturowych narracji, autor aż nazbyt odarł ich z cech bardziej doczesnych. Trudno mi było z tego powodu z nimi empatyzować, a cały utwór nabrał pewnego intelektualnego chłodu, za którym nie przepadam.

Czuć tu bardzo wyraźnie fascynację nietzscheanizmem i myślę, że nawet pobieżne zapoznanie się z konceptami śmierci Boga oraz transformacji "świata prawdziwego" w baśń ("Zmierzch bożyszcz", rozdz. 5) może podsunąć pewien klarowny klucz interpretacyjny. Gombrowicza interesuje wpływ idei (w tym wypadku fetyszyzacji młodzieńczej erotyki i witalności) na rzeczywistość, która w momencie zbiorowego posługiwania się utrwalonymi konceptami kulturowymi przestaje mieć wymiar obiektywny.

Sama fabuła, początkowo absurdalnie wręcz pretekstowa, nabiera coraz bardziej tragicznego w skutkach rozpędu w części drugiej. Tym samym, bohaterowie zmuszeni są do jeszcze bardziej desperackiego zamykania się w narzucanych im rolach, a do Erosa dołącza Tanatos. Umieszczenie akcji w polskim dworku, niemal całkowicie odizolowanym od wojennej zawieruchy, jeszcze bardziej potęguje efekt umowności gry, jaką nawiązują między sobą bohaterowie.

Ze swoim zbyt mglistym zarysowaniem konfliktu i mało pogłębionymi psychologicznie bohaterami, "Pornografia" wpada niestety w pułapkę fabularyzowanego manifestu. Na pewno jej interpretacja może dostarczyć wiele intelektualnej radochy, ale jako powieść nie broni się moim zdaniem na gruncie dosłownym. Dlatego traktuję ją bardziej jako wstęp do głębszego zapoznania się z Gombrowiczem, najbardziej kuszą mnie jego dzienniki.

Nie wiem, czy lektura Gombrowicza będzie mi jeszcze w stanie zaoferować coś bardziej intensywnego niż mój zachwyt nad "Ferdydurke" w czasach nastoletnich. "Pornografię" również można co prawda zaliczyć do powieści korzystających z konwencji groteski, ale miałam wrażenie, że w pogoni za konfrontowaniem swoich bohaterów z presją kulturowych narracji, autor aż nazbyt odarł ich...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1966
1802

Na półkach: , ,

Jakoś nie mogę się polubić z Gombrowiczem. Zupełnie się mijamy. Przeczytam ponownie za rok.

Jakoś nie mogę się polubić z Gombrowiczem. Zupełnie się mijamy. Przeczytam ponownie za rok.

Pokaż mimo to

avatar
1741
1129

Na półkach: , ,

Moje pierwsze spotkanie z Gombrowiczem i... zostałam w lekkim szoku. Jakże to tak? Muszę jeszcze wchłonąć jakąś inną książkę tego Pana, żeby coś porównać, mieć jakiś punkt odniesienia. O ile w ogóle się tak da, bo na razie tego nie wiem.
I przeczytać jakąś jego biografię, bo wydaje mi się pisarzem innym od wszystkich, a człowiekiem zapewne też.

Tytuł - Pornografia, ale nawet ta pornografia w jego wydaniu jest inna. Jakaś taka na życzenie, inscenizowana?
Bardzo nieszablonowe.
To młodość jest tu siłą napędową utworu i punktem wyjścia działań bohaterów. Fascynacja młodością, manipulacja młodością, żal za jej utratą.
Książka jest specyficzna, prowokacyjna i zmysłowa, ale zarazem trudna, bo ma tyle znaczeń, że im bardziej się w nią zagłębić, tym więcej do przemyślenia. A taka wydaje się cieniutka. To dopiero jest mistrzostwo!
Styl Gombrowicza, dla mnie dotąd niespotykany, wydaje się niepodrabialny.
Zostaje tylko pogłębić znajomość z tym Panem.

Moje pierwsze spotkanie z Gombrowiczem i... zostałam w lekkim szoku. Jakże to tak? Muszę jeszcze wchłonąć jakąś inną książkę tego Pana, żeby coś porównać, mieć jakiś punkt odniesienia. O ile w ogóle się tak da, bo na razie tego nie wiem.
I przeczytać jakąś jego biografię, bo wydaje mi się pisarzem innym od wszystkich, a człowiekiem zapewne też.

Tytuł - Pornografia, ale...

więcej Pokaż mimo to

avatar
27
27

Na półkach:

Wcale to nie było o pornografii. A tak liczyłem... Jakaś rozmowa dwóch czy trzech adwersarzy...

Wcale to nie było o pornografii. A tak liczyłem... Jakaś rozmowa dwóch czy trzech adwersarzy...

Pokaż mimo to

avatar
118
20

Na półkach:

Młodość, czyli słowo klucz, rzecz, niczym absolut stanowiąca, o wszystkim włącznie z samą sobą, czy bohaterami znajdującymi się obok niej. Nic chyba tak, pięknie o niej nie traktuje, jak właśnie ta książka. Książka fantastyczna, prowokacyjna, zmysłowa, na każdym etapie wodząca i kusząca czytelnika, który chce dotknąć owej młodości. To okraszone niepodrabialnym, stylem Gombrowicza, który w chyba niespotykany, mi dotąd sposób opisuje zachowania, jak i relacje międzyludzkie. Do tego różne przemyślenia filozoficzne, egzystencjalne, czy głębokie postacie, fascynujące swoją złożonością. Coś w tym jest gdy Bolano nazywa w jednej ze swoich książek Witolda jedynym polskim egzystencjalistą.

Młodość, czyli słowo klucz, rzecz, niczym absolut stanowiąca, o wszystkim włącznie z samą sobą, czy bohaterami znajdującymi się obok niej. Nic chyba tak, pięknie o niej nie traktuje, jak właśnie ta książka. Książka fantastyczna, prowokacyjna, zmysłowa, na każdym etapie wodząca i kusząca czytelnika, który chce dotknąć owej młodości. To okraszone niepodrabialnym, stylem...

więcej Pokaż mimo to

avatar
131
131

Na półkach: , , ,

Witold Gombrowicz – Pornografia (1960) (8.6)

Witold Gombrowicz – Pornografia (1960) (8.6)

Pokaż mimo to

avatar
152
44

Na półkach: ,

Rozłożysty, wielowarstwowy świat przesycony po brzegi filozoficzną zawiłością sprzęgniętą z subtelnym, "niewybrzmiałym'' erotyzmem, który nieustannie ukrywa się pod pragnieniem własnej realizacji, podobnie jak cały świat ukrywa się, kłębi w zalewie znaczeń, których dostarcza nam Gombrowicz. Tutaj rzeczywistość jest tym co trzeba wyłuskać i scalić; erotyzm jest nierzeczywisty dopóki nie zostanie wyreżyserowany, utworzony ku rozkoszy własnej, ku czci zdezorientowanego bezładem egoizmu; jest tym co jest nieustannie poszukiwane w zewnętrzności i "młodości", które mają stanowić doładowanie witalne i semantyczne; swego rodzaju bezpieczną, seksualną przystań dla jednostkowości i dojrzałości; "przejrzałości", która rozpaczliwie dąży do witalnego wybrzmienia, ponownego zetknięcia się z Naturą, ponownego złączenia się z witalną "młodością".
A wszystko to łączy się z warstwą duchową, religijną (weźmy za przykład wspaniale opisane "wtargnięcie" Kosmosu, ciemności do kościoła). Religijność jest organizacją świata, która nie zezwala na jakiekolwiek stwórstwo, doszukiwanie się sensów, symbolizowanie czy "erotyzowanie"; nie dopuszcza możliwości swobodnego "układania "świata, nie mówiąc już pragnieniu witalności; jest więc niejako w opozycji do całego dzieła!
Wyrazem tego jest relacja pomiędzy Fryderykiem (niewątpliwie nietzscheańskim, wiecznie niezaspokojonym aranżatorem erotyzmu i witalności w świecie),a Amelią, która jako uosobienie katolickich cnót nie może sprostać z nieładem i nieokreślonością, które on reprezentuje.
Pozostaje jeszcze kwestia śmierci, która w pewnym sensie obrazuje kres ludzkich starań w poszukiwaniu Erosa; kraniec tej usilnej transcendencji, która służy jako budulec świata wyzbytego z jakiejkolwiek konieczności czy ograniczeń.
I tak właśnie śmierć staje się murem przy którym pojawia się konieczność rozliczenia się; konieczność rozrachunku i ostatecznej konfrontacji, która jest niczym innym jak perwersyjnym niemal kontaktem naszej wyrywającej się w przód zdolności do reżyserowania, wyłuskiwania Witalności; do "tworzenia" świata z rzeczy błahych, z nienaruszalnym absolutem, niezbitym konkretem, który każe nam spętać naszą żądzę sprawstwa; nasze polowanie na wszechtworzącego, nieokiełznanego Erosa.
Kto zwycięża tę walkę? Kto powinien ją zwyciężyć i dlaczego?
Czy w ogóle można tu mówić o jakiejkolwiek walce? Nie ma na to jednoznacznych odpowiedzi, a wszelka zasadność świata Gombrowicza ( prędzej zasadność jego bezzasadności),umożliwia szereg różnorakich interpretacji.

Rozłożysty, wielowarstwowy świat przesycony po brzegi filozoficzną zawiłością sprzęgniętą z subtelnym, "niewybrzmiałym'' erotyzmem, który nieustannie ukrywa się pod pragnieniem własnej realizacji, podobnie jak cały świat ukrywa się, kłębi w zalewie znaczeń, których dostarcza nam Gombrowicz. Tutaj rzeczywistość jest tym co trzeba wyłuskać i scalić; erotyzm jest...

więcej Pokaż mimo to

avatar
174
96

Na półkach:

*takie 7 i pół

*takie 7 i pół

Pokaż mimo to

avatar
780
336

Na półkach:

Skończyłam i wciąż myślę jak Innym był. Jak inne, czysto gombrowiczowskie "coś" pisał, myślał, tworzył... siebie, z siebie. Stworzone to było, a jednak autentycznie jego. Z niego się wylewające. I gdyby ktoś dał mi jakieś takie "coś" do przeczytania, wiedziałabym, że to jego. Witolda. Niby to wysokie, o młodości ze starością się zazębiające, a jednocześnie szalenie ludzkie i przyziemne, instynktami nasączone. I jak on to robił, że do takiej intymności z czytelnikiem doprowadzał? Czy to szukanie zagadki i próba jej rozwiązania, a wokół jakby obłędem pachnąca przyroda, tworzyły nastrój jakiś dziwnie wszystko scalający?
Mam, czuję w sobie, chęć podobną, do... scalania. Łączenia myśli, myślą ludzi, świata dużego ze światem małym... owadzim. I cieszę się jak dziecko, że to nie tylko "Ferdydurke", "Kosmos" i "Pornografia", no i "Dziennik" rozmiarów słusznych, ale trochę jeszcze... Zostawił. Przyglądać się zatem będę jemu, i nie tylko, a potem wracać. I wędrować wciąż wśród glizd, obierając ziemniaki.

Skończyłam i wciąż myślę jak Innym był. Jak inne, czysto gombrowiczowskie "coś" pisał, myślał, tworzył... siebie, z siebie. Stworzone to było, a jednak autentycznie jego. Z niego się wylewające. I gdyby ktoś dał mi jakieś takie "coś" do przeczytania, wiedziałabym, że to jego. Witolda. Niby to wysokie, o młodości ze starością się zazębiające, a jednocześnie szalenie ludzkie...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    3 733
  • Chcę przeczytać
    2 599
  • Posiadam
    734
  • Ulubione
    140
  • Teraz czytam
    87
  • Literatura polska
    61
  • Chcę w prezencie
    41
  • Literatura polska
    28
  • Klasyka
    23
  • 2018
    20

Cytaty

Więcej
Witold Gombrowicz Pornografia Zobacz więcej
Witold Gombrowicz Pornografia Zobacz więcej
Witold Gombrowicz Pornografia Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także