Namiętność może być zniewalająca i urzekająca. Dzięki niej mamy więcej energii, wszystko nabiera głębi i jesteśmy podekscytowani tym, że żyjemy. Mimo to jest krótkotrwała. Trudno ją znaleźć, a jeszcze trudniej utrzymać. Z łatwością ulega degradacji. Przechodzi w coś mniej ożywczego, jak stateczny szacunek lub rozwiązłość seksualna. Zmienia się w związek, w którym rządzi rutyna lub nienawiść, poczucie winy i użalanie się nad sobą.

Prawdy psychologów o namiętności:
- Żywi się tylko tym, co nowe, tajemnicze i niebezpieczne. Trwała namiętność to zatem sprzeczność sama w sobie.
- Jej siłą napędową jest seksualność, a ta z natury jest prymitywna. Namiętność ulega degradacji, zmienia się albo w przyjaźń, albo znajomość o charakterze wyłącznie seksualnym.
- Zanika, ponieważ jest inspirowana idealizowaniem, a idealizowanie jest złudne. Zmienia się e w gorzkie rozczarowanie.
- Łatwo przechodzi w nienawiść. Delikatny charakter namiętności nie przetrwa w konfrontacji z siłą wrodzonej agresji.