Znakomita książka punktująca wszystkie ułomności demokracji. Tak jak pisarstwo Kuehnelt-Leddihna charakteryzuje Tomasz Gabiś: ma on styl mieszający profesorską erudycję starej daty z umiejętnością gawędy i snucia ciekawej opowieści. Książka jest krótka, ale bardzo treściwa, autor dokonuje wręcz zrównania z ziemią demokracji, a czytając coraz bardziej zastanawiamy się czemu podstawy dzisiejszego ustroju nie są w ogóle przedmiotem dociekań badaczy. Książka Austriaka jest skrajnie konserwatywna, ale bardzo świeża, czytanie jej jest odtrutką na serwowaną przez media papkę. Każdy kto przeczyta ją ze zrozumieniem nigdy już nie będzie wygłaszał peanów na cześć demokracji. Jedyne do czego mogę się przeczepić to zbyt słaba obrona monarchii, która jest ledwie sygnalizowana, ale jeżeli autor chciał też chwalić ustrój monarchiczny, oprócz krytyki demokracji, to wymagało to większej argumentacji. Generalnie jednak jest to książka warta przeczytania.

Znakomita książka punktująca wszystkie ułomności demokracji. Tak jak pisarstwo Kuehnelt-Leddihna charakteryzuje Tomasz Gabiś: ma on styl mieszający profesorską erudycję starej daty z umiejętnością gawędy i snucia ciekawej opowieści. Książka jest krótka, ale bardzo treściwa, autor dokonuje wręcz zrównania z ziemią demokracji, a czytając coraz bardziej zastanawiamy się czemu...