Nora Roberts bardzo rozwinęła się od czasu "Wywiadu życia". Minęło 30 lat i jej współczesne powieści są żywsze, mniej naiwne i przede wszystkim wielowątkowe.

Czy ktoś mógłby wyobrazić sobie, żeby w dzisiejszych czasach ukryć się przed mediami tak skutecznie jak zrobił to Hunter Brown? Nawet nie pisze pod pseudonimem. Dziś od razu ktoś napstrykałby mu zdjęć telefonem, a starzy znajomi, do których prawnik nie zdążył dotrzeć z klauzulą poufności, opowiedzieliby tabloidom historię jego życia. Tymczasem Lee przez trzy miesiące nie dotarła do żadnych informacji na jego temat. Nie udało jej się ustalić nawet ile ma lat. Nic dziwnego, że jej zainteresowanie przerodziło się w małą obsesję.

Ta powieść jest właściwie jednowątkowa i skupia się na relacjach między Lee a Hunterem. Bohaterowie spędzają dwa tygodnie tylko we dwoje i dzięki temu mają okazję bardzo dobrze się poznać. Są to jednak tylko pozory, bo gdy Hunter wydaje się być rozbrajająco szczery, usypia tylko czujność swojej towarzyszki. Sprytny z niego facet. Nic dziwnego, że tak bardzo imponował Lee, która wspinała się po szczeblach kariery wciąż nie wiedząc czego tak naprawdę chce od życia.

To dobra powieść, choć nie dorównuje tym, które Nora Roberts napisała w latach dwutysięcznych.

Nora Roberts bardzo rozwinęła się od czasu "Wywiadu życia". Minęło 30 lat i jej współczesne powieści są żywsze, mniej naiwne i przede wszystkim wielowątkowe.

Czy ktoś mógłby wyobrazić sobie, żeby w dzisiejszych czasach ukryć się przed mediami tak skutecznie jak zrobił to Hunter Brown? Nawet nie pisze pod pseudonimem. Dziś od razu ktoś napstrykałby mu zdjęć telefonem, a...