"Skrzywdziłem siebie dzisiaj, by sprawdzić czy nadal czuje, skupiam się na bólu, jedynej rzeczy tak prawdziwej, igła rozdziera dziurę, stare znane ukłucie, próbuje zabić to ale pamiętam wszystko. Czym ja się stałem, mój najmilszy przyjacielu? Wszyscy których znałem odeszli, i możesz mieć to wszystko, moje imperium brudu, ja Cię zawiodę, ja Cię skrzywdzę. Noszę tę koronę cierniową na moim krześle kłamstw, pełny zniszczonych myśli, których nie jestem w stanie naprawić, pod plamami czasu, uczucia znikają, ty jesteś kims innym ale ja wciąż jestem tutaj. Czym ja się stałem mój najmilszy przyjcielu? Wszyscy których znałem odeszli, i możesz mieć to wszystko, moje imperium brudu, ja Cię zawiodę, ja Cię skrzywdzę. I gdybym mógł zacząć wszystko od nowa, milion mil stąd, mógłbym zachować siebie, mógłbym odnaleźć drogę."*

Przyznaje, że zawsze miałem ciarki jak oglądałem teledysk do utworu Johnny'ego Casha - Hurt. Z racji tego, że był to jego ostatni teledysk (artysta wyraźnie śpiewa resztkami sił i zmarł kilka miesięcy po jego opublikowaniu) jak większość jego fanów traktowałem go jako coś w rodzaju ostatniego słowa Faceta w Czerni, mimo, że jest to tylko przeróbka utworu Nine Inch Nails (wokalista Trent Reznor stwierdził potem, że utwór już do niego nie należy). Jednak dopiero teraz po bliższym zapoznaniu się z życiem Johnny'ego Casha widzę ile naprawde było głębi w każdym słowie utworu "Hurt".

Dla Polaków Johnny Cash jest tylko jednym z artystów muzyki country, dla Amerykanów jest ikoną ich kraju. Ikoną wykraczającą poza schematy. "Nienawidzę muzyki country ale uwielbiam Johnny'ego Casha" - wielu ludzi powtarza. Niektórzy uważają że jego podobizna powinna się znajdować na Górze Rushmore obok podobizn czterech prezydentów, gdyż tak jak oni miał on kolosalny wpływ na kształtowanie się Stanów Zjednoczonych. Kim był ten facet tak uwielbijący czarne ciuchy? Muzykiem, piosenkarzem, gitarzystą, mężem, ojcem, przyjacielem, narkomanem, degeneratem, chrześcijaninem, samarytaninem. Na przemian budował i niszczył, podnosił się i upadał, jednak we wszystko co robił starał się wkładać całego siebie.

Michael Streissguth bardzo szczegółowo pokazuje nie tylko życie skromnego chłopaka z Arkansas, ale też tło w jakim on żył. Przemiany społeczne, walkę z powodzią, uprzedzenia rasowe, wszystko co miało niebagatelny wpływ na jego twórczość. Swojemu bohaterowi okazuje wielki podziw jednak nie daje mu przy tym żadnej taryfy ulgowej. Nie szczędzi opisywania gorzkich czy wręcz tragicznych momentów z jego życia. Obala także wiele mitów, które narosły wokół Johnny'ego Casha.

Śledząc życie Faceta w Czerni doświaczamy różnych uczuć: podziwu kiedy Johnny okazuje swoją wielkoduszność, współczucia kiedy jego kariera upada a on staje się zapomniany. Przyznaje, że wzruszyłem się także kiedy Johnny stał nad grobem swojej żony i mówił: "Kochanie, już idę." Człowiek ten też przeraża swoją drogą ku otchłani w niektórych okresach swojego życia. Jednak pomimo masy błędów jakie popełnił nigdy nie poczułem do niego pogardy. Złość i wyrzut z pewnością, ale teraz kiedy moje spojrzenie na Johnny'ego Casha jest znacznie krytyczniejsze, mój szacunek względem niego nie zmalał ani trochę.

"Chciałbym nosić na sobie tęczę każdego dnia i mówić światu, że wszystko jest ok, ale będę nosił trochę ciemności na moim grzbiecie, dopóki rzeczy nie staną się jaśniejsze, będę Facetem w Czerni." Johnny Cash, "Man in Black"*

* nieporadne tłumaczenie autora

"Skrzywdziłem siebie dzisiaj, by sprawdzić czy nadal czuje, skupiam się na bólu, jedynej rzeczy tak prawdziwej, igła rozdziera dziurę, stare znane ukłucie, próbuje zabić to ale pamiętam wszystko. Czym ja się stałem, mój najmilszy przyjacielu? Wszyscy których znałem odeszli, i możesz mieć to wszystko, moje imperium brudu, ja Cię zawiodę, ja Cię skrzywdzę. Noszę tę koronę...