Gdzieś w równoległym wszechświecie..

"Przypadek Adolfa H." to moje pierwsze spotkanie z twórczością Erica-Emmanuela Shmitta i nadal nie potrafię zrozumieć, dlaczego tak późno trafiłem na tego autora.
Książka przedstawia dość śmiałe wyobrażenie jak mogłoby wyglądać życie Hitlera, gdyby ten dostał się na Akademię Sztuk Pięknych w Wiedniu. Ponadto Shmitt opisuje również losy dyktatora znane z kart historii. Rozdziały dotyczące życia "dobrego Adolfa" i "złego Adolfa" przeplatają się. Początkowo w obu przypadkach mamy do czynienia z tym samym bohaterem, jednak im dalej, tym bardziej alter ego zaczyna różnić się od pierwowzoru, aż w końcu nie można ich już traktować jako jednej i tej samej postaci. Czytając o karierze, podbojach miłosnych i pacyfistycznym usposobieniu „dobrego” Adolfa można dojść do przerażającego wniosku - on także był człowiekiem, a diabeł, którym się stał, tak naprawdę drzemie w każdym z nas i częściowo to od przypadkowych zrządzeń losu zależy, czy się obudzi. Shmitt przełamuje tabu i obala mit, jakoby niemiecki Führer był odosobnionym przypadkiem, społeczną anomalią, przejawiającą postawy i poglądy sprzeczne z naturą człowieka. Prawdą jest bowiem, że nie lubimy myśleć o Hitlerze jako o jednym z nas. Ludzie czytają o holocauście i mówią "to nieludzkie". Ta książka pomogła mi zrozumieć, że jest to bardzo ludzkie, wręcz typowe.

Gdzieś w równoległym wszechświecie..

"Przypadek Adolfa H." to moje pierwsze spotkanie z twórczością Erica-Emmanuela Shmitta i nadal nie potrafię zrozumieć, dlaczego tak późno trafiłem na tego autora.
Książka przedstawia dość śmiałe wyobrażenie jak mogłoby wyglądać życie Hitlera, gdyby ten dostał się na Akademię Sztuk Pięknych w Wiedniu. Ponadto Shmitt opisuje również losy...