rozwińzwiń

Piąte dziecko

Okładka książki Piąte dziecko Doris Lessing
Okładka książki Piąte dziecko
Doris Lessing Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy Cykl: Piąte dziecko (tom 1) Seria: Biblioteka Babel literatura piękna
141 str. 2 godz. 21 min.
Kategoria:
literatura piękna
Cykl:
Piąte dziecko (tom 1)
Seria:
Biblioteka Babel
Tytuł oryginału:
The fifth child
Wydawnictwo:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania:
2007-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1992-01-01
Data 1. wydania:
1989-01-01
Liczba stron:
141
Czas czytania
2 godz. 21 min.
Język:
polski
ISBN:
8306029577
Tłumacz:
Anna Gren
Tagi:
literatura angielska Nagroda Nobla
Średnia ocen

7,0 7,0 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,0 / 10
1861 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
262
262

Na półkach:

Historia przejmująca, wciągająca i dla wielu pewnie bliska, bo każda rodzina ma swój słabszy punkt.

Historia przejmująca, wciągająca i dla wielu pewnie bliska, bo każda rodzina ma swój słabszy punkt.

Pokaż mimo to

avatar
61
61

Na półkach:

Harriet i Dawid wymarzyli sobie wielki dom, dużo dzieci i pełne miłości życie. Ich plan się powiódł - kupili olbrzymią posiadłości, urodziła się czwórka pięknych dzieci, a w każde święta przyjeżdżała rodzina by pławic się w ich szczęściu. Do czasu aż aż Harriet zachodzi w piątą ciążę.

W krótkiej powieści Autorka pokazała grozę wychowywania dziecka innego niż wszystkie, pokazuje jak życie rodzinne zmienia się, wręcz zamiera gdy wszystko skupia się na jednej osobie. Czy miałabym siłę podjąć taką decyzję jak Harriet? Wątpię.

Harriet i Dawid wymarzyli sobie wielki dom, dużo dzieci i pełne miłości życie. Ich plan się powiódł - kupili olbrzymią posiadłości, urodziła się czwórka pięknych dzieci, a w każde święta przyjeżdżała rodzina by pławic się w ich szczęściu. Do czasu aż aż Harriet zachodzi w piątą ciążę.

W krótkiej powieści Autorka pokazała grozę wychowywania dziecka innego niż wszystkie,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
705
602

Na półkach:

Marzenia kontra rzeczywistość.
Założenia kontra prawda obiektywna. Macierzyństwo to gra na loterii.
Nigdy nie wiadomo, jakie fanty ci się trafią.
.
Patrząc na rodzinę Lovattów czujemy początkowo nutę zazdrości. Staroświeccy, ale szczęśliwi. Z ich piersi "otwartych na oścież" wylewa się "intensywna ulga i wdzięczność" do losu, który obdarzył ich tym, czego pragnęli najbardziej- duży dom i liczna rodzina. I chociaż "duch czasów"- "chciwych i samolubnych" umniejsza to, co udało im się zbudować, a "poza granicami tego szczęśliwego miejsca" (ich domu) szaleją i przewalają się "światowe burze"- oni konsekwentnie trwają w swojej "fortecy"- królestwie bezpieczeństwa, wygody i dobroci. Do czasu, kiedy pojawia się Ben- tytułowe "piąte dziecko". "Niszczyciel, istota z innego świata". Burzy spokój, a cudowne codzienne życie zmienia powoli w czas niepokoju i strachu. "Z całą pewnością nie jest zwyczajny" (...) Jest nadzwyczajny". Tylko dlaczego jego "inność" budzi odrazę i lęk? Bo uosabia to, co "nienormalne i nienazwane", prymitywne i wstydliwe jednocześnie.
.
Spojrzymy na dramat matki i tragizm "trudnego" macierzyństwa. Zobaczymy obraz upadku rodziny. Pierwsze strony nie zapowiadają jeszcze tego ładunku emocjonalnego, jaki czeka nas nieco później. Autorka początkowo usypia naszą czujność, kreując wizję rodzinnej idylli i beztroski. Nagle jednak stajemy przed całym katalogiem dylematów, prawd życiowych, pytań i wątpliwości natury moralnej. Przed nami dantejskie sceny, kiedy serce matki "krwawi z żalu". Kiedy pyta- ile jest jej winy w "ułomności dziecka". Kiedy uznaje to za karę, bo beztrosko "zakładaliśmy, że będziemy szczęśliwi dlatego, że to myśmy tak postanowili". A może to fatalizm, pech, zwykły zbieg okoliczności, który dotknąć może każdego?
.
Przeżywamy moralne rozterki bohaterki. Zastanawiamy się nad granicami poświęcenia. Odczuwamy żal, który wpędza w poczucie winy. Który rozdziera duszę na kawałki. I nie pozwala zapomnieć, że to nasze dziecko. To konfrontacja z takim rodzajem "inności", którą ciężko zaakceptować. Która wymaga ciągłej walki, sił do tej walki. Która ma niszczycielską moc obracania w pył. I którą ciężko ujarzmić. Angażująca proza. Bardzo polecam.

Marzenia kontra rzeczywistość.
Założenia kontra prawda obiektywna. Macierzyństwo to gra na loterii.
Nigdy nie wiadomo, jakie fanty ci się trafią.
.
Patrząc na rodzinę Lovattów czujemy początkowo nutę zazdrości. Staroświeccy, ale szczęśliwi. Z ich piersi "otwartych na oścież" wylewa się "intensywna ulga i wdzięczność" do losu, który obdarzył ich tym, czego pragnęli...

więcej Pokaż mimo to

avatar
174
174

Na półkach:

Powieść bardzo wciąga i pozostawia niezatarte wrażenie. Zastanawia mnie na jaką chorobę genetyczną cierpiał Ben? I czy postąpiłabym tak jak jego matka? Myślę, że nie miałabym tyle sił.

Powieść bardzo wciąga i pozostawia niezatarte wrażenie. Zastanawia mnie na jaką chorobę genetyczną cierpiał Ben? I czy postąpiłabym tak jak jego matka? Myślę, że nie miałabym tyle sił.

Pokaż mimo to

avatar
118
18

Na półkach:

Wstrząsająca.. przeczytałam jednym tchem..

Wstrząsająca.. przeczytałam jednym tchem..

Pokaż mimo to

avatar
97
7

Na półkach:

Miłość do dziecka nie jest oczywista, nie jest łatwa ani różowa. Życie stawia nas w sytuacjach, gdy nie pojęcia dobra i zła mieszają się ze sobą, a każdy wybór będzie złym wyborem. Książka zostawia głowę pełną myśli, ciężkich myśli...

Miłość do dziecka nie jest oczywista, nie jest łatwa ani różowa. Życie stawia nas w sytuacjach, gdy nie pojęcia dobra i zła mieszają się ze sobą, a każdy wybór będzie złym wyborem. Książka zostawia głowę pełną myśli, ciężkich myśli...

Pokaż mimo to

avatar
872
14

Na półkach:

Książka dobra, prosta historia i trudni do oceny bohaterowie. Wydanie fatalne, mnóstwo literówek, tłumaczenie słabe, co bardzo psuło odbiór.

Książka dobra, prosta historia i trudni do oceny bohaterowie. Wydanie fatalne, mnóstwo literówek, tłumaczenie słabe, co bardzo psuło odbiór.

Pokaż mimo to

avatar
64
9

Na półkach:

Nie potrafię przestać myśleć o tej książce.

Nie potrafię przestać myśleć o tej książce.

Pokaż mimo to

avatar
21
14

Na półkach:

Momentami zastanawiałam się, co bym zrobiła, gdybym była na miejscu Harriet. Myślę, że książka pozostawia czytelnika z pytaniami o człowieczeństwo. Czy postąpiłbym tak jak główna bohaterka? Czy postąpiłbym inaczej? Czy postąpienie w inny sposób byłoby moralne? Czy byłbym zdolny?
Polecam książkę.

Momentami zastanawiałam się, co bym zrobiła, gdybym była na miejscu Harriet. Myślę, że książka pozostawia czytelnika z pytaniami o człowieczeństwo. Czy postąpiłbym tak jak główna bohaterka? Czy postąpiłbym inaczej? Czy postąpienie w inny sposób byłoby moralne? Czy byłbym zdolny?
Polecam książkę.

Pokaż mimo to

avatar
631
601

Na półkach:

Być może niektórzy literaccy puryści zawyją w oburzeniu niczym wilcy do księżyca - „jak można Wielką Literaturę do jarmarcznego „horroru” porównywać” i SPŁYCAĆ DZIEŁO NOBLISTKI ale, ile by nie było wycia i krzyku, to nic nie ukryje faktu, że Doris Lessing pisząc „Piąte Dziecko” udanie zabawiła się gatunkowymi elementami powieści grozy, a że zdolna z niej pisarka ( :-) ),to powstała intrygująca, przejmująca powieść, opisująca tkwiące we wszystkich rodzicach, powszechne lęki dotyczące wychowania i zachowania własnych dzieci.
+
Młode małżeństwo ma na swe życie jasny plan. Chcą mieć Duży Dom i Dużą Rodzinę (myślą o ósemce (!) dzieci).
Plan trzeba wdrażać w życie. Młodzi kupują wymarzony Duży Dom i przystępują do dzieła. Systematycznie rodzą się kolejne dzieci, a pełni idylli dopełniają coroczne rodzinne święta, kiedy to do ich Dużego Domu przybywają rodzice i dalsi krewni obojga. Dzieci się bawią, dorośli spacerują rozmawiają. Planowana dzietność małżonków budzi oczywiście pewną konsternację w rodzinie, ale generalnie kwitną szczęście i radość.
Aż tu nagle, przy piątej ciąży, wszystko zaczyna się psuć. Tym razem matka swój błogosławiony stan znosi bardzo ciężko. Wciąż choruje („Dziecko Rosemary” się kłania),czuje się fatalnie, jest obolała i ociężała. Narodziny potomka tyko pogarszają sytuację. Mały Ben budzi u wszystkich, nie wyłączając matki, odrazę i strach; jest brzydki, ciągle głodny i ryczy wniebogłosy. Kolejne miesiące nie przynoszą żadnej zmiany. Ben szybko rośnie jest hiperaktywny, bardzo silny i ruchliwy. Wciąż zachowuje się dziwnie, budzi niepokój i antypatię innych domowników.
Podczas jednego z dużych zjazdów rodzinnych w niewyjaśnionych okolicznościach ginie pies. Brak dowodów, ale wszystko wskazuje na Bena, „trolla”, jak o nim teraz mówią w rodzinie. Gorzej, zgromadzeni obawiają się, że mały psychopata zagrozi życiu jednej z niepełnosprawnych kuzynek. Beztroska atmosfera rodzinnego święta pryska, kolejne osoby wyjeżdżają przed terminem, a Harriet i David zmuszeni są podjąć ciężką decyzję - oddać Bena do „domu opieki”.
Przez jakiś czas wszystko wydaje się powróciło do normy - matkę dręczy jednak obawa o losy swego niechcianego, potwornego dziecka. Pewnego dnia nie wytrzymuje - wbrew woli męża przybywa do szpitala psychiatrycznego, a widząc koszmarne warunki tam panujące, zabiera Bena z powrotem do domu.
Upór matki, jej kaleka, macierzyńska miłość i poświęcenie wobec „piątego dziecka” doprowadza do rozpadu rodziny - obrażony rozgoryczony mąż odsuwa się od niej, reszta dzieci z ulgą wyjeżdża do internatów, krewni, zniechęceni i obawiający się małego potworka przestają przyjeżdżać na święta.
Lata mijają, Ben rośnie, zaczyna uczęszczać do szkoły specjalnej, matka tymczasem wynajmuje pewnego starszego chłopaka, by ten dyskretnie opiekował się „trollem”, próbował jakoś wdrożyć do do normalnego życia….
+
Horror sięga wyżyn, jest naprawdę dobry i przejmujący, kiedy rezonuje z prawdziwymi lękami tkwiącymi w czytelnikach. Obawy, jakie rodzą narodziny - obawy o prawidłowy przebieg ciąży, lęk, jakie budzi wpływ dziecka na wzajemne relacje między członkami rodziny, no a przede wszystkim lęk dotyczący właściwego wychowania i zachowania własnej pociechy to uczucia doskonale znane.
„Piąte Dziecko” mistrzowsko gra właśnie na strachu przed własnym dzieckiem. To „mainstreamowe”, artystyczne przetworzenie znanych doskonale fanom gatunkowej grozy motywom „złej” ciąży („Dziecko Rosemary”) czy „złego” dziecka („Omen”). Przy czym nie chodzi o toi, by „poniżać” dzieło literackie przywoływaniem jarmarcznych porównań gatunkowych, a w tym, by otworzyć się na zrozumienie, że horror to nie tylko jarmarczne okładki i pulpowa treść, ale również najwybitniejsze arcydzieła literackie. To treść przesądza, o przyporządkowaniu gatunkowym, i niepokój wzbudzany przez nią. „Piąte Dziecko” to książka bardzo strasząca, może nawet bardziej od swych efektownych, bardziej gatunkowych kuzynów, gdyż natrafiając w „Omenie” czy „Dziecku Rosemary” na krzykliwe jump -scare’y każdy czytelnik ma świadomość że to tylko książkowa zgrywa, tymczasem duszny, realny niepokój obecny w powieści Lessing będzie dławił wszystkich rodziców na świecie.

„Piąte Dziecko”, mimo gry z prawdziwymi lękami czytelników, nie powstawało jako gatunkowy horror, stąd też przyznać trzeba, że z rozrywkowej, nieco jarmarcznej perspektywy nie jest nadmiernie porywający. Niewiele się tutaj dzieje, a brak napięcia i campowych jump scare’ów, powoduje, że lektura jest dość niewdzięczna, nastawiona raczej na odciśnięcie się w umysłach czytelników, by utkwić w nich niczym drażniąca drzazga. Porzuca ona wszelkie atrakcyjności, obecne w „Rosemary”, „Omenie”, czy „Musimy Porozmawiać O Kevinie”, odziera opowieść do samej istoty rzeczy. Kreacja postaci jest szkicowa, nie Lessing nie zajmuje się budowaniem skomplikowanych osobowości, kompleksową kreacją fabularną itp. Przeciwnie, bohaterowie są sprowadzeni do roli figur przenoszących główny wątek fabularny. Końcowy efekt to krótki tekst, do lektury dosłownie na dwa popołudnia, tak, by tym mocniejsze wywrzeć wrażenie.

Niemniej docenić trzeba, że autorka tak bardzo „mainstreamowa” sięgnęła śmiało do tematyki i estetyki bliskiej gatunkowej grozie. Teraz, będąc atakowanym przez krytyków tandetą Guya N. Smitha czy Grahama Mastertona można się odwinąć Doris Lessing. Zdecydowanie warto - „Piąte Dziecko” uznawane jest często - i słusznie - za „kanon literackiej grozy”.

PS.
Temat niepokojów wychowawczych rodziców przejęła i pociągnęła dalej Lionel Shriver w „Musimy Porozmawiać O Kevinie”. Z najnowszych prezentacji tego motywu na wyróżnienie zasługuje „Zła Krew” Zoje Stage.

PPS.
Powstała kontynuacja „Piątego Dziecka”, zatytułowana „Podróż Bena” ale przyznam, że nieco znużony lekturą jeszcze się do niej nie przymierzam.

Być może niektórzy literaccy puryści zawyją w oburzeniu niczym wilcy do księżyca - „jak można Wielką Literaturę do jarmarcznego „horroru” porównywać” i SPŁYCAĆ DZIEŁO NOBLISTKI ale, ile by nie było wycia i krzyku, to nic nie ukryje faktu, że Doris Lessing pisząc „Piąte Dziecko” udanie zabawiła się gatunkowymi elementami powieści grozy, a że zdolna z niej pisarka ( :-) ),to...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    2 459
  • Chcę przeczytać
    1 171
  • Posiadam
    284
  • Ulubione
    56
  • Nobliści
    31
  • Literatura angielska
    17
  • 2014
    16
  • 2013
    16
  • Literatura brytyjska
    14
  • 2011
    13

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Piąte dziecko


Podobne książki

Przeczytaj także