Absolutnie wszystko podobało mi się w tej powieści. Historia Basków, o których wiedziałam tylko co nieco, cudowna magia znana mi z powieści iberoamerykańskich połączona z odrobiną folkloru, piękna, ale nie śmiesznie banalna miłość. Uwiodła mnie historia Miren i Miguela, uśmiechałam się czytając o małżeństwie Justa i Mariangeles. A muszę przyznać, że rzadko wątek miłosny w książkach do mnie przemawia, zawsze czegoś mi brakuje (pewnie dlatego, że sama mam takiego fajnego męża i swoją własną historię miłosną;) Tutaj było zdecydowanie dobrze - prosto i pięknie. W książce pojawia się sam Pablo Picasso, dowiadujemy się jak powstawała jego niepokojąca "Guernica". Ból przeplata się w tej powieści z radością, uczucie z samotnością, ale ciągle pojawiają się dowody na to, że człowieczeństwo i miłość do człowieka pojawiają się nawet w najbardziej ekstremalnych sytuacjach. A postacie Justa i Alai nadają tej książce takiego mitologiczno-folklorystycznego klimatu. Chyba pierwszy raz czytałam książkę napisaną w iberoamerykańskich klimatach, która nie kojarzyła mi się z marną, pisaną na siłę imitacją "Stu lat samotności". Polecam.

Absolutnie wszystko podobało mi się w tej powieści. Historia Basków, o których wiedziałam tylko co nieco, cudowna magia znana mi z powieści iberoamerykańskich połączona z odrobiną folkloru, piękna, ale nie śmiesznie banalna miłość. Uwiodła mnie historia Miren i Miguela, uśmiechałam się czytając o małżeństwie Justa i Mariangeles. A muszę przyznać, że rzadko wątek miłosny w...