Zachwycająca, cudownie piękna książka o miłości i przyjaźni. Czytana praktycznie nonstop tylko z koniecznymi przerwami - żałowałam każdej sekundy, w której nie mogłam trzymać książki w dłoni. Mimo, że z gatunku obyczajowo - psychologicznych, trzyma w napięciu jak najlepszy kryminał (końcówka zresztą jest sporym kawałkiem dobrego kryminału) i nie pozwala się od siebie oderwać nawet na czas zaparzenia herbaty po zarwanej nocy. Już dawno żadna lektura nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. Przeczytany egzemplarz wróci do biblioteki, ale nowa zasili z pewnością moją domową biblioteczkę, bo wiem, że chce ją mieć zawsze w zasięgu wzroku/ręki. Urocza, piękna historia.
Na koniec, żeby pozostać w zgodzie sama ze sobą dodam, że momentami daje się odczuć, że autorką jest kobieta. Czasem opis myśli męskich bohaterów potraktowany jest w sposób bardzo kobiecy, ale akurat tutaj niczemu to nie przeszkadza, w niczym nie szkodzi. Po prostu odnotowałam taki fakt. I jeszcze jeden dość drażniący szczegół - otóż irytowało mnie kilka powtórzeń użytych moim zdaniem jakieś kilkadziesiąt! razy za dużo (Główna bohaterka ciągle miała "delikatnie rozchylone usta", "miedziane włosy delikatnie spływające na opalone, odsłonięte ramiona", "niesfornie opadający na twarz kosmyk włosów", "jakby zbyt krótką sukienkę"), ale patrząc przez pryzmat całości nie obniżyło to mojej oceny i zaraz przejrzę bibliotekę w poszukiwaniu innych książek autorki.

Zachwycająca, cudownie piękna książka o miłości i przyjaźni. Czytana praktycznie nonstop tylko z koniecznymi przerwami - żałowałam każdej sekundy, w której nie mogłam trzymać książki w dłoni. Mimo, że z gatunku obyczajowo - psychologicznych, trzyma w napięciu jak najlepszy kryminał (końcówka zresztą jest sporym kawałkiem dobrego kryminału) i nie pozwala się od siebie...