Ach, ten „Dotyk Julii”…
Główną bohaterką książki jest tytułowa Julia, przetrzymywana w potocznie zwanym wariatkowie, dziewczyna, która potrafi zabić dotykiem. Pomysł niby OK, ale już od pierwszych stron nasuwa jedno i to samo skojarzenie chyba każdemu: X-Men… Bo jak tu jej nie skojarzyć z Rudą?
Oczywiście jak to w książkach tego typu pojawia się książę przewspaniały, który ratuje ją z tego antyutopijnego, strasznego miasta. No i oczywiście Julia może go dotknąć nie robiąc mu krzywdy. Bo jak sobie wyobrażacie historię miłosną bez tak słodkiego dodatku jak fakt, że może dotykać ukochanego? No nie da się. Samego faktu, że znają się tylko(!!) z widzenia kiedyś tam ze szkoły i rozmawiali ze sobą dopiero w szpitalu psychiatrycznym, ale oczywiście kochają się od zawsze, nie chce mi się komentować. Naciągane, że szok.
Książka składa się w dużej części z dialogów, a niektóre z nich są tak bezsensowne i niepotrzebne, że ma się wrażenie, że autorka na siłę je ciągnęła, żeby książka miała więcej stron.
A: Jaka piękna dziś pogoda!
B: Super masz trampki…
A: Niebo takie czyste.
B: Dzisiaj na obiad schabowy.
Książkę można łatwo opisać: Warner (to ten zły) wyciąga Julię z wariatkowa żeby ta dla niego torturowała innych. Julia ciągle, ale to ciągle, powtarza, że Warner jest chory, psychiczny i chce mu złamać kręgosłup. No i jest Adam, wyżej wspomniany książę, który ratuje ją z tego złego świata i razem uciekają przed Warnerem. Druga część książki składa się głównie z wyznań typu „kocham cię Julio”, „Ja ciebie też”, „uciekniemy stąd” i tak w kółko, no i oczywiście na samej ucieczce, która kończy się wspaniale.
Książka jak dla mnie nudna, przewidywalna i strasznie napisana. Nie rozumiem zachwytu nad nią. A sam koniec utwierdza w przekonaniu co do pomysłu zaczerpniętego z X-Menów, choć autorka się zarzeka, że usłyszała o nich dopiero jak przedstawiła bratu pomysł na książkę (ale jak można nie słyszeć nigdy o X-Menach?!). Ale to tylko moje zdanie. Z drugiej strony jest to dobra pozycja dla kogoś, kto szuka cukierkowego love story, w którym wszyscy radzą sobie niesamowicie super z każdą przeciwnością losu, bez obawy, że zginie ktoś „dobry”.

Ach, ten „Dotyk Julii”…
Główną bohaterką książki jest tytułowa Julia, przetrzymywana w potocznie zwanym wariatkowie, dziewczyna, która potrafi zabić dotykiem. Pomysł niby OK, ale już od pierwszych stron nasuwa jedno i to samo skojarzenie chyba każdemu: X-Men… Bo jak tu jej nie skojarzyć z Rudą?
Oczywiście jak to w książkach tego typu pojawia się książę przewspaniały, który...