Jest to książka, którą kupiłem kilka lat temu...a zacząłem czytać nie dawno, od kiedy częściej grywam w szachy :)

Oczekiwałem od niej wiele, może za dużo.

Garri Kasparov jest mistrzem szachowym i naturalnie przekłada swoje doświadczenie życiowe na szachownicę. Choć po pewnej refleksji uważam że każdy MISTRZ w swojej dyscyplinie może robić podobnie.
Książka jest ok, choć czytało mi się ją momentami "ciężko".

Na pewno zapoznając się z tą pozycją lepiej poznasz autora, jego życie.. jak zmieniał/ zmienia się świat/ technologie i jego mechanizmy...oraz szachy- królewska gra i to na najwyższym poziomie.

Największą wartością w tej książce jest dla mnie tok rozumowania Kasparova, myśli jego mentorów czy tak trywialna kwestia jak wychowanie za dzieciaka- dyscyplina, odwaga i stawianie sobie coraz to nowych celów.

Warto zapoznać się z tą pozycją, choć nie należy do najlżejszych.
Polecam

Jest to książka, którą kupiłem kilka lat temu...a zacząłem czytać nie dawno, od kiedy częściej grywam w szachy :)

Oczekiwałem od niej wiele, może za dużo.

Garri Kasparov jest mistrzem szachowym i naturalnie przekłada swoje doświadczenie życiowe na szachownicę. Choć po pewnej refleksji uważam że każdy MISTRZ w swojej dyscyplinie może robić podobnie.
Książka jest ok, choć...

Mało w tej książce faktycznych "życiowych lekcji", które można by u siebie jakkolwiek zastosować, bo często zwyczajnie jej treść sprowadza się do powtarzania oklepanych fraz typu "musisz być zawsze o jeden ruch do przodu przed swoim przeciwnikiem". Z drugiej jednak strony, zawiera ona całkiem sporo interesujących anegdot i ciekawostek zarówno ze światka szachowego, jak i kariery samego Kasparowa, dzięki czemu ostatecznie czyta się ją całkiem przyjemnie.

Mało w tej książce faktycznych "życiowych lekcji", które można by u siebie jakkolwiek zastosować, bo często zwyczajnie jej treść sprowadza się do powtarzania oklepanych fraz typu "musisz być zawsze o jeden ruch do przodu przed swoim przeciwnikiem". Z drugiej jednak strony, zawiera ona całkiem sporo interesujących anegdot i ciekawostek zarówno ze światka szachowego, jak i...

Wieloletni mistrz świat w szachach opisuje swoją intelektualną drogę, która doprowadziła go na sam szczyt szachowego świata. Posługując się przykładami ze swojej kariery szachowej oraz analogiami ze świata biznesu i polityki, Kasparow stara się pokazać, że zmagania szachowe więcej przystają do świata życia codziennego, niż mogłoby się to z początku wydawać.

Kiedyś trenowałem szachy sportowo, dlatego szachowe opowieści Kasparowa były dla mnie całkiem interesujące, mogłem przy tym trochę powspominać dawne czasy. Widać, że kocha on tę grę, pasjonująco opisuje zdarzenia zarówno ze swojej kariery, jak i z życia dawniejszych arcymistrzów. Trudno mi natomiast ocenić jaką wartość ma ta książka dla osób nieszachowych, ze świata biznesu i coachingu, która chciałby w niej znaleźć jakieś praktyczne życiowe wskazówki. Wydaje mi się, że niewielką. Kasparow skupia się przede wszystkim na szachach, reszta to raczej chwyt marketingowy, próba promocji swojej działalności politycznej i coachingowej. Dlatego książkę polecam, ale przede wszystkim osobom zainteresowanym Kasparowem - szachistą.

Wieloletni mistrz świat w szachach opisuje swoją intelektualną drogę, która doprowadziła go na sam szczyt szachowego świata. Posługując się przykładami ze swojej kariery szachowej oraz analogiami ze świata biznesu i polityki, Kasparow stara się pokazać, że zmagania szachowe więcej przystają do świata życia codziennego, niż mogłoby się to z początku wydawać.

Kiedyś...

Trochę przegadana książka i nawiązująca w każdym rozdziale do szachów. Garri Kasparow jest moim idolem (tak tak) szachowym odkąd pamiętam (czyli od pierwszego meczu o szachową koronę z A. Karpowem, a nawet trochę wcześniej). Autor stara się pokazać jak gra w szachy, "szachowe" myślenie, może pomóc w podejmowaniu codziennych decyzji.

Trochę przegadana książka i nawiązująca w każdym rozdziale do szachów. Garri Kasparow jest moim idolem (tak tak) szachowym odkąd pamiętam (czyli od pierwszego meczu o szachową koronę z A. Karpowem, a nawet trochę wcześniej). Autor stara się pokazać jak gra w szachy, "szachowe" myślenie, może pomóc w podejmowaniu codziennych decyzji.

Jestem szachistą z siłą gry min. 1800 (II kategoria szachowa). Kupiłem i przeczytałem z ciekawości. Widzę w swoim życiu wiele analogii do szachów, dlatego chciałem się dowiedzieć jak Kasparov ujął to w słowa.

Książkę mam całą w notatkach. Bardzo mi się podobała i już nie raz ją ponownie przeglądałem. Jest dla mnie raczej natchnieniem niż źródłem wskazówek, bo jeśli chodzi o rozwój osobisty, to już jestem "zaawansowaną jednostką" w tym temacie. W temacie rozwoju jest wiele lepszych książek, stąd moja ocena "dobra": 6/10.

Książka o strategii, decyzyjności i życiu Kasparova.
Polecam głównie szachistom, bo oni najwięcej przyjemności z niej wyciągną.
Polecam nie tylko szachistom.

Jestem szachistą z siłą gry min. 1800 (II kategoria szachowa). Kupiłem i przeczytałem z ciekawości. Widzę w swoim życiu wiele analogii do szachów, dlatego chciałem się dowiedzieć jak Kasparov ujął to w słowa.

Książkę mam całą w notatkach. Bardzo mi się podobała i już nie raz ją ponownie przeglądałem. Jest dla mnie raczej natchnieniem niż źródłem wskazówek, bo jeśli chodzi...

„To nie jest książka kucharska i nie oferuje nikomu przepisu na sukces. Każdy sam musi sporządzić odpowiednią miksturę składników, którymi dysponuje.” Czytając książkę właśnie zwróciłem uwagę na owe zdanie napisane przez geniusza szachowego. Szachy są moją pasją niemal od dzieciństwa, dlatego też z dużą ciekawością podpatruję mistrzów, którzy wzbudzali mój podziw kiedy grywałem jeszcze aktywnie. Teraz jako emeryt szachowy nadal lubię czasem poustawiać jakieś pozycje na 64 polach.
Jednak jak sam tytuł sugeruje, książka nie tylko o szachach traktuje. Wiele maksym zaczerpniętych od antycznych myślicieli, od polityków i z literatury. Całość stanowi świetną skomponowany poradnik, który polecić można nie tylko miłośnikom królewskiej gry. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie, a najważniejsze aby jeżeli cokolwiek robimy, do czegoś dążymy to nie „pogrążać się w brązie” – jak powiedział cytowany przez autora inny szachista Jurij Dokhoian. Trzeba pamiętać, że każde zwycięstwo nakłada na nas nową powlokę brązu i stajemy się coraz bardziej obciążali sukcesami. Oślepieni też fleszami nie widzimy zawistnych spojrzeń naszych konkurentów.
Polecam, czyta się dobrze i skłania do szeregu refleksji

„To nie jest książka kucharska i nie oferuje nikomu przepisu na sukces. Każdy sam musi sporządzić odpowiednią miksturę składników, którymi dysponuje.” Czytając książkę właśnie zwróciłem uwagę na owe zdanie napisane przez geniusza szachowego. Szachy są moją pasją niemal od dzieciństwa, dlatego też z dużą ciekawością podpatruję mistrzów, którzy wzbudzali mój podziw kiedy...