Zasada nr 1 – Nie czytaj dwóch podobnych książek w odstępie krótszym niż pół roku, bo automatycznie będziesz je porównywać. Tak samo było ze mną w przypadku tej powieści. Od pierwszych stron nie mogłam przestać myśleć, że czytam nieco zmienioną wersję „Pomiędzy światami” Jessici Warman. Jeśli czytałeś ją i masz zamiar sięgnąć po „Po tamtej stronie ciebie i mnie”, lepiej poczekaj. Jeśli masz wybierać, wybierz Jess Rothenberg. Zaraz powiem dlaczego.

Łagodny błękit okładki jest nieco mylący, gdyż nie jest to książka łatwa, lekka i „cukierkowa”. Zaczyna się dość nietuzinkowo – od śmierci głównej bohaterki. Jest to historia nastoletniej Brie, która zmarła na wiadomość o tym, że jej chłopak jej nie kocha. Wydawałoby się, że skoro zaczyna się od tak tragicznego zdarzenia to czytając będziemy przemieszczać się w czasie do przeszłości. Otóż nie, akcja toczy się w zaświatach, a dziewczyna daje nam wzgląd w wydarzenia z jej życia poprzez wspomnienia. Fabuła rozwija się raz szybciej, raz wolniej. Ewentualne momenty znużenia są wynagradzane nagłym zwrotem akcji.

Rozdziały nie są zbyt długie, więc jak ktoś nie ma czasu na jakikolwiek wypoczynek, może sobie pozwolić na przeczytanie chociaż jednego rozdziału dziennie. Zajmie to nie więcej niż kilka minut. Na początku każdego z nich są słowa z bardziej lub mniej znanych piosenek i ich tłumaczenie. Jest to dość ciekawe rozwiązanie, a przy okazji można wzbogacić swoją playlistę.

Główna bohaterka jest całkiem sympatyczna. Z początku popełnia sporo błędów, ale nie można jej za to winić, gdyż żaden czytelnik raczej nie był w jej sytuacji. Dodatkowym plusem są dość swobodne, niewymuszone dialogi. Każdy znajdzie coś dla siebie, trochę humoru, trochę wzruszenia. Chociaż jak dla mnie momentami emocji było nawet za mało. Być może mamy sami sobie co nieco dopowiedzieć lub odczuć to na swój sposób. Autorka pozostawia na to dość spory margines.

Książkę polecam nie tylko tym, którzy kogoś stracili poprzez śmierć lub odrzucenie, ale każdemu, bez wyjątku. Jest według mnie lepsza niż „Pomiędzy światami”, gdyż wątek jest bardziej rozbudowany, głębszy, a akcja bardziej dynamiczna. Jest to powieść również o miłości, ale myślę, że nie wywoła u żadnego anty-romantyka mdłości. Moim zdaniem byłaby dobrą podkładką na scenariusz, chociaż filmy zazwyczaj są dużo gorsze od książek.

Zasada nr 1 – Nie czytaj dwóch podobnych książek w odstępie krótszym niż pół roku, bo automatycznie będziesz je porównywać. Tak samo było ze mną w przypadku tej powieści. Od pierwszych stron nie mogłam przestać myśleć, że czytam nieco zmienioną wersję „Pomiędzy światami” Jessici Warman. Jeśli czytałeś ją i masz zamiar sięgnąć po „Po tamtej stronie ciebie i mnie”, lepiej...