Publikację otrzymałam w prezencie jak kupowałam kilka książek w Empiku. Dwa opowiadania są dobre, dwóch nie doczytałam a jednego opowiadania adresatem powinny być dzieci. Ale bardziej szczegółowo poniżej.
Opowiadanie Jacka Dehnela – początek nie porwał mnie więc przerwałam czytanie i przeszłam do następnego opowiadania.
To samo było z opowiadaniem Małgorzaty Kalicińskiej, bardzo irytowała mnie Pani Senatorowa, stwierdziłam, że szkoda czasu.
Natomiast wciągnęło mnie opowiadanie „Staruch” Rafała Kosika, pierwszy raz czytałam dystopijne science-fiction, bardzo ciekawa wizja., naprawdę.
Najbardziej spodobało mi się opowiadanie Zygmunta Miłoszewskiego „Potęga wuzetki”, ach ten wspomnień czar ;). Szkoda, że opowiadanie jest takie krótkie, chciałoby się więcej. Może Pan Miłoszewski napisze coś podobnego, o większej objętości, mam nadzieję, moje poparcie i zapewnienie, że kupię taką książkę ma ;)
Co do opowiadania Beaty Pawlikowskiej to być może spodoba się dzieciom i młodzieży. Może Pani Pawlikowska planuje wydać książkę a to jest tylko jej początek, skoro opowiadanie kończy się zdaniem „ciąg dalszy nastąpi”. W sumie wymyśliła historyjkę z dużym poczuciem humoru i przemyca w swoim opowiadaniu wiedzę jaką zdobyła podczas swoich licznych podróży i nie tylko. Być może kupiłabym taką książkę swojemu dziecku, niewiem.

Publikację otrzymałam w prezencie jak kupowałam kilka książek w Empiku. Dwa opowiadania są dobre, dwóch nie doczytałam a jednego opowiadania adresatem powinny być dzieci. Ale bardziej szczegółowo poniżej.
Opowiadanie Jacka Dehnela – początek nie porwał mnie więc przerwałam czytanie i przeszłam do następnego opowiadania.
To samo było z opowiadaniem Małgorzaty...