Nie mogę być chyba bardziej zadowolona, że trafiłam na Ryzykowny układ, który osobiście zaintrygował mnie już od pierwszych stron, albo, żeby nie skłamać, już od zapowiedzi wydawnictwa.
Ponieważ autorka od początku pokazuje, że nie będzie kierowała się w tę samą stronę, co inni przedstawiciele podobnego gatunku. A właściwie spróbuje płynąć pod prąd.
I moim zdaniem wyszło jej to bardzo dobrze.
Dostałam bowiem nie tylko oryginalną (o ile literatura fantastyczna może pokusić się w dzisiejszych czasach o miano oryginalności) historię, ale przede wszystkim genialnych bohaterów i ociekające czarnym humorem dialogi.

Jack Winter to bezsprzecznie nietuzinkowa postać. Mag narkoman, który troszczy się tylko o kolejną działkę, ach i warto wspomnieć, że który od dwunastu lat powinien być definitywnie martwy, postanawia nagle nie tylko ujawnić światu, że żyje, ale przede wszystkim pomóc dawnej znajomej, inspektor Pete Caldecott w trudnej sprawie związanej z porwaniami dzieci. Możecie spróbować wyobrazić sobie jej zdumienie, bo to właśnie ona była świadkiem, jak uroczy młodzieniec wyzionął ducha ponad dekadę wstecz. Nie, Jack nie wrócił z zaświatów, by pierwsze co zrobić, to odnaleźć swoją byłą partnerkę w zbrodni. Właściwie wcale nie cieszy się z jej obecności. Kieruje na nią całą swoją nienawiść ubraną w wymyślne bluzgi. Tylko, że Pete nie daje sobie w kaszę dmuchać. Nie pozwoli, żeby jakiś ćpun przeszkodził jej w pracy, albo paru potężnych czarodziejów stanęło jej na drodze do odnalezienia dzieciaków.

Czego chcieć więcej niż pary skopującej tyłki potworom nie z tego świata? Przy czym on ciągle trzęsie się na detoksie, ale nie zapomina rzucić paru sarkastycznych uwag, a ona mierzy z podejrzanymi koszmarami. Jemu trafia się być uroczym przystojniakiem i aroganckim draniem, a jej mieć chwile słabości, ale też twardą pięść. Duet idealny.

Chociaż przeczytałam dopiero pierwszą część, wiem, że seria trafi do moich ulubionych, tuż obok Kate Daniels czy Nocnej Łowczyni. Historia jest naprawdę warta uwagi, uwagi, która od razu skieruje się w stronę części drugiej, a najchętniej wszystkich po niej następujących.
I pozostaje tylko mieć nadzieję, że wydawnictwo nie zostawi mnie na lodzie i da mi okazję zapoznać się z całą resztą już wkrótce.

Nie mogę być chyba bardziej zadowolona, że trafiłam na Ryzykowny układ, który osobiście zaintrygował mnie już od pierwszych stron, albo, żeby nie skłamać, już od zapowiedzi wydawnictwa.
Ponieważ autorka od początku pokazuje, że nie będzie kierowała się w tę samą stronę, co inni przedstawiciele podobnego gatunku. A właściwie spróbuje płynąć pod prąd.
I moim zdaniem wyszło...