Jak na subiektywne wrażenia to za duży % treści stanowią suche fakty niczym z encyklopedii - doceniam, bo nie każdy musi znać „znanych” Norwegów, ale po tylu podróżach do Norwegii jakie miała autorka oczekiwałabym więcej przemyśleń, porad itp.

Jak na subiektywne wrażenia to za duży % treści stanowią suche fakty niczym z encyklopedii - doceniam, bo nie każdy musi znać „znanych” Norwegów, ale po tylu podróżach do Norwegii jakie miała autorka oczekiwałabym więcej przemyśleń, porad itp.

Książka to bardziej dzienniki z podróży, które przeprowadziła autorka, niż typowy przewodnik. Czyta się dosyć dobrze.

Książka to bardziej dzienniki z podróży, które przeprowadziła autorka, niż typowy przewodnik. Czyta się dosyć dobrze.

Wrażenia średnie. Dużo tekstu, w większości ściągniętego z książek historycznych albo Wikipedii, potem dużo zdjęć, w większości kiepskiej jakości. Jako wspomnienia z podróży nudne, a jako przewodnik... też nudne.

Wrażenia średnie. Dużo tekstu, w większości ściągniętego z książek historycznych albo Wikipedii, potem dużo zdjęć, w większości kiepskiej jakości. Jako wspomnienia z podróży nudne, a jako przewodnik... też nudne.

Norwegia to bardzo urokliwy, królewski i bogaty kraj (nie tylko ze względu na przelicznik PKB) mający wiele do zaoferowania, zarówno turystom lubiącym odpoczynek jak i tym bardziej aktywnym. Tutaj bogactwo przekłada się przede wszystkim na magiczne i jedyne w swoim rodzaju Fiordy, położone pośród wysokich gór, z malowniczymi wodospadami, wyrastającymi z wody klifami i największymi lodowcami w Europie. Poza tym historyczne, piękne miasta, zabytkowe budowle, doliny z krętymi, wąskimi drogami (samo czytanie przyprawia o zawrót głowy),ośrodki sportowe, z których Norwegia słynie (tysiące kilometrów tras biegowych, skocznie narciarskie),świat Wikingów oraz magiczna Zorza Polarna na północnym krańcu kraju.

W książce znajdziemy dużo ciekawostek historycznych, geograficznych, a także kulturowych i kulinarnych Norwegii, których doświadczyła nasza autorka. Bardzo przyjemny styl pisania i przyjemne dla oka amatorskie zdjęcia.

Dla mnie podróżnik na plus.

Norwegia to bardzo urokliwy, królewski i bogaty kraj (nie tylko ze względu na przelicznik PKB) mający wiele do zaoferowania, zarówno turystom lubiącym odpoczynek jak i tym bardziej aktywnym. Tutaj bogactwo przekłada się przede wszystkim na magiczne i jedyne w swoim rodzaju Fiordy, położone pośród wysokich gór, z malowniczymi wodospadami, wyrastającymi z wody klifami i...

Bardziej pamiętnik czy zapiski z podróży niż przewodnik. Wzbogacony o odrobinę historii, porad praktycznych i zdjęć samej autorki. Książka ciekawa, można spojrzeć na Norwegię oczami kogoś, kto tam był.

Bardziej pamiętnik czy zapiski z podróży niż przewodnik. Wzbogacony o odrobinę historii, porad praktycznych i zdjęć samej autorki. Książka ciekawa, można spojrzeć na Norwegię oczami kogoś, kto tam był.

Spodziewałam się czegoś zupełnie innego po tej książce m.in. opisu przygód autorki. Wyszła z tego historia Norwegii, która mnie kompletnie nie interesowała. Można się z niej wiele dowiedzieć, ale tylko jeśli wybieramy się do Skandynawii. Dodatkowo zdjęcia mi się nie podobały, niektóre były rozmazane. Szkoda, dlatego że są one bardzo ważnym uzupełnieniem literatury podróżniczej. Jestem bardzo zawiedziona "Wakacjami w Norwegii". Autorka nie zachęciła mnie by tam pojechać, a było to chyba głównym celem książki. Jedna z gorszych książek jakie czytałam.

Spodziewałam się czegoś zupełnie innego po tej książce m.in. opisu przygód autorki. Wyszła z tego historia Norwegii, która mnie kompletnie nie interesowała. Można się z niej wiele dowiedzieć, ale tylko jeśli wybieramy się do Skandynawii. Dodatkowo zdjęcia mi się nie podobały, niektóre były rozmazane. Szkoda, dlatego że są one bardzo ważnym uzupełnieniem literatury...

Oj, średniutko. Niby wszystko opisane jak powinno, autorka nawiązuje do swoich dwóch podróży po kraju, po kolei wszystko opisane, od południa do północy... Ale jakoś tak nudno. Ani żadnych ciekawych anegdot ani nic co by szczególnie wciągnęło. Zdjęcia też takie se. Przynajmniej było krótko.

Oj, średniutko. Niby wszystko opisane jak powinno, autorka nawiązuje do swoich dwóch podróży po kraju, po kolei wszystko opisane, od południa do północy... Ale jakoś tak nudno. Ani żadnych ciekawych anegdot ani nic co by szczególnie wciągnęło. Zdjęcia też takie se. Przynajmniej było krótko.

Książka jest krótka i do przeczytania co najwyżej w półtorej godziny. Męczyłam ją dwa dni, bo jest niezwykle nudna i wszystko mnie od niej odciągało. Zero przygód, kilka ciekawostek historycznych. Suche fakty, sucha relacja: byliśmy TU, było fajnie i pojechaliśmy TAM. Rozczarowała mnie ta pozycja bardzo, bo naprawdę chciałam dowiedzieć się ciekawych rzeczy o Norwegii. Było tego zdecydowania za mało. Interesująco zrobiło się dopiero na ostatnich pięciu stronach.

Książka jest krótka i do przeczytania co najwyżej w półtorej godziny. Męczyłam ją dwa dni, bo jest niezwykle nudna i wszystko mnie od niej odciągało. Zero przygód, kilka ciekawostek historycznych. Suche fakty, sucha relacja: byliśmy TU, było fajnie i pojechaliśmy TAM. Rozczarowała mnie ta pozycja bardzo, bo naprawdę chciałam dowiedzieć się ciekawych rzeczy o Norwegii. Było...

Kiedy mówimy o przewodniku, myślę o świetnych zdjęciach, ciekawych opisach. Kiedy słyszę, że o kraju opowiada, ktoś kto spędził tam trochę czasu, pisze o swoich przygodach, opisuje anegdoty – jestem przekonana, że to pozycja obowiązkowa. Sądziłam, że Morawska zabierze mnie w niepowtarzalną podróż, że odmieni moje zaszufladkowane opinie na temat nudnych przewodników naszpikowanych datami i niezbyt ciekawą historią. Byłam przekonana, że autorka opowie o mieszkańcach, ich przyzwyczajaniach, o różnicach jakie nas dzielą. Nic bardziej mylnego! Rozczarowałam się. W publikacji zamieszczone zostały zdjęcia z prywatnych podróży, słabo wykadrowane, cykane niedbale i bez wcześniejszego ustawienia kompozycji przez fotografującego. Książka bardziej przypomina rodzinny notatnik z podróży, niż przewodnik. Brakuje obiecywanych anegdot, opowieści i osobistych przygód. Za to jest dużo historii spisanej z podręczników geograficznych.

Kiedy mówimy o przewodniku, myślę o świetnych zdjęciach, ciekawych opisach. Kiedy słyszę, że o kraju opowiada, ktoś kto spędził tam trochę czasu, pisze o swoich przygodach, opisuje anegdoty – jestem przekonana, że to pozycja obowiązkowa. Sądziłam, że Morawska zabierze mnie w niepowtarzalną podróż, że odmieni moje zaszufladkowane opinie na temat nudnych przewodników...

Jak można pisać o Norwegii i trzy czwarte książki poświęcić Oslo? Tragedia...

Jak można pisać o Norwegii i trzy czwarte książki poświęcić Oslo? Tragedia...