Zaskakująco przeciętna...
Owszem, muszę na początku się przyznać, że najpierw obejrzałem film (swoją drogą świetny, chyba niestety lepszy od książki). Wiedziałem zatem jak to ostatecznie się skończy. Może gdybym nie wiedział, wciągnęłoby mnie bardziej.
Jeśli chodzi o uwagi szczegółowe:
1) Narracja to zbrodnia na czytelniku. Nie dość, że w pierwszej osobie to jeszcze w czasie teraźniejszym. Pierwszy raz spotykam się z czymś takim i pozostaje mi uznać to za fanaberię autorki, która negatywnie wpływa na samą powieść. Oczywiście z czasem idzie się przyzwyczaić.
2) Nie czepiam się świata przedstawionego i nie rozumiem krytycznych uwag na ten temat. Autor ma prawo wykreować świat tak jak chce i póki nie ma tu zauważalnych sprzeczności z rzeczywistością, nie można czynić w tym zakresie żadnych zarzutów. Być może mniej doświadczeni życiowo czytelnicy sądzą, że świat jest przewidywalny, ale ja - choć sam jakoś specjalnie doświadczony nie jestem - zdążyłem się zorientować, że tak wcale nie jest. I w życiu prywatnym i społecznym dzieją się niekiedy rzeczy tak nieprawdopodobne, że powstanie kiedyś w przyszłości takiego państwa jak Panem nie może być uznane za nierealne.
3) Mimo powyższych uwag zabrakło mi trochę informacji na temat samego Panem - dlaczego powstało? Co z USA? Czy istnieją na świecie jakieś inne państwa? Panem prowadzi jakąś politykę zagraniczną? Czy dystrykty są jedynymi elementami gospodarki? W Panem mówi się po angielsku? Skoro istnieje urząd prezydenta (a nie monarchy czy wodza etc.) istnieje demokracja? Dlaczego mieszkańcom Kapitolu nie przeszkadzają Igrzyska? Jaka ideologia zwyciężyła w Panem? Co z religią? Skąd w ogóle ta nazwa "Panem"?
4) Czasami mamy niepotrzebne dłużyzny.
5) Wątek miłosny - z początku ciekawy, pod koniec robi się, niestety, trochę tandetny. Spodziewałem się, że autorka rozegra go trochę inaczej w warstwie opisowej. Tymczasem bohaterowie np. się całują i wtulają w siebie podczas oficjalnych uroczystości państwowych. Ale punkt za to, że w sumie Katniss nie jest szaleńczo zakochana. Wydaje się jednak, że znacznie więcej dramatu byłoby, gdyby dziewczyna w Dystrykcie miała swojego ukochanego, tymczasem jej więź z Gale'em jest w sumie tak samo skomplikowana jak z Peetą.
6) Nie wiem, czy tylko zasugerowałem się jedną z opinii poniżej, ale rzeczywiście dostrzegłem, że styl autorki jest dość przeciętny. Nie wiem jednak, czy to obiektywna opinia; trudno mi powiedzieć, czego w zasadzie w tym zakresie brakowało.

Na koniec:
Kupiłem całą trylogię, więc zapewne przeczytam kontynuację. Niestety "W pierścieniu ognia" też obejrzałem, a zatem dopiero fabuła ostatniej książki będzie dla mnie od początku zagadką. Mam nadzieję, że wtedy uda mi się dostrzec geniusz tych książek albo chociaż ostatniej z nich.

Zaskakująco przeciętna...
Owszem, muszę na początku się przyznać, że najpierw obejrzałem film (swoją drogą świetny, chyba niestety lepszy od książki). Wiedziałem zatem jak to ostatecznie się skończy. Może gdybym nie wiedział, wciągnęłoby mnie bardziej.
Jeśli chodzi o uwagi szczegółowe:
1) Narracja to zbrodnia na czytelniku. Nie dość, że w pierwszej osobie to jeszcze w...