Nie zawsze przepadam za narracją pierwszoosobową, ale w tym przypadku jest to dobra taktyka. Ominęło mnie chyba to całe zwariowanie przy "Igrzyskach śmierci" gdy wyszła pierwsza ekranizacja. Ale postanowiłam nadrobić zaległości, w pierwszej kolejności w książkach.
Wizja przyszłości, Panem - czyli szczątki po Ameryce Północnej. Kraj dzieli się na 12 dystryktów. Dwunasty jest najbiedniejszy. Nasza bohaterka Katniss pochodzi właśnie z niego. Odkąd skończyła 11 lat musi sama wyżywić swoją rodzinę. Ojciec zginął w kopani, matka staje się czasami nieobecna, a jej młodsza siostra Prim była za mała, żeby jej pomóc, wobec tego cały ciężar spada na Katniss. Co roku głowa państwa, czyli Kapitol, organizuje Igrzyska Głodowe. Z każdego dystryktu losowana jest jedna dziewczyna i jeden chłopak. 24 trybutów. Ich celem jest się nawzajem pozabijać, zostaje tylko jeden zwycięzca. Katniss nie jest próżną dziewczyna. Jej najważniejszym priorytetem w życiu jest wyżywić swoją rodzinę. Umie polować, świetnie strzela z łuku, zna się na roślinkach.
W książce jest wiele drugoplanowych postaci, które niestety pojawiają się rzadko. Jest wątek miłosny, ale nie do końca taki jakby każdy chciał. Jest dużo emocji, akcji, czasem wszystko dzieje się tak nagle i szybko, że człowiek nie jest w stanie się oderwać choćby na sekundę.

Nie zawsze przepadam za narracją pierwszoosobową, ale w tym przypadku jest to dobra taktyka. Ominęło mnie chyba to całe zwariowanie przy "Igrzyskach śmierci" gdy wyszła pierwsza ekranizacja. Ale postanowiłam nadrobić zaległości, w pierwszej kolejności w książkach.
Wizja przyszłości, Panem - czyli szczątki po Ameryce Północnej. Kraj dzieli się na 12 dystryktów. Dwunasty jest...