Saga Martina towarzyszy mi już od dłuższego czasu - zawsze wtedy, kiedy potrzebuję oczyszczenia i zagłębienia się bez reszty w innej rzeczywistości. Fantastyczny świat ukazany na kartach kolejnych części wydaje mi się być jedynie nadbudową nad niezupełnie "fantastyczną" opowieścią - czyż bowiem historia ludzkości nie jest naznaczona intrygami, zdradą, skrytobójstwem, przelewaniem krwi dla wyższej racji? "Pieść lodu i ognia" ma swoją filozofię i przekazuje ją w mistrzowskiej formie, której dopełnieniem jest element grozy, tajemniczości i aura nadchodzącego zła, którego nikt nie jest w stanie pokonać. Siedem Królestw ogarniętych wojną, pretendenci wpatrzeni w upragniony tron, ślepi na prawdziwe zagrożenie nadciągające z dalekiej północy... To wszystko jawi mi się przed oczami jako plansza i wojujące między sobą pionki, które zrówna dopiero przejmujący wiatr zimy. Ale na to przyjdzie nam czekać jeszcze jakiś czas... Po przeczytaniu pięciu tomów sagi oceniam "Starcie Królów" najwyżej. Znajdziemy tu całą plejadę postaci, nowe wątki, nagłe zwroty akcji. Przeżyjemy chwile grozy, a kolejne karty będziemy odkrywać z obawą, co jeszcze nas czeka. Rozgrywka toczy się w barwnym świecie pełnym niespotykanych nigdzie indziej stworzeń, niepojętych mocy i krain, z których każda zadziwia oryginalnością. To prawdziwa uczta nie tylko dla miłośników fantastyki, ale dla wszystkich, którzy od lektury oczekują nieprzewidywalności, mocnych przeżyć i przeniesienia na chwilę do innego wymiaru.

Saga Martina towarzyszy mi już od dłuższego czasu - zawsze wtedy, kiedy potrzebuję oczyszczenia i zagłębienia się bez reszty w innej rzeczywistości. Fantastyczny świat ukazany na kartach kolejnych części wydaje mi się być jedynie nadbudową nad niezupełnie "fantastyczną" opowieścią - czyż bowiem historia ludzkości nie jest naznaczona intrygami, zdradą, skrytobójstwem,...