Książka ma wiele niedociągnięć i udziwnień. Począwszy od tak nieco rażących wstawek jak znane z "naszego" świata zwroty typu "wyluzuj, narazie, spoko" po wymyślone, niesamowicie absurdalne stworzenia typu wampokruki.
Dodatkowy minus za postacie bez charakteru.

Marcus: niby taki poważny, szanowany oficer, dla którego liczy się honor i Korpus a żarty ma nieprzyzwoite w najmniej oczekiwanych sytuacjach.

Fabien: elf. Czarny... To chyba mówi samo za siebie. Od kiedy elfy są czarne? Nie żebym coś miała do czarnych, no ale proszę...

Smoki: i tak na przykład Neret. Opisany jest jako wyalienowane i groźne stworzenie. A dla pani doktor? Milutki, potulny, najlepszy "psiapsiel".
Vivienne: z tego co pamiętam również była wzmianka na temat, że jest najwredniejszą smoczycą. Podobnie jak w/w Neret od pierwszej chwili dla Ariel była milutka, przyjazna itp. itd.

Sama Ariel: uparta, kłótliwa, działająca niekiedy na nerwy. Odkąd pojawiła się w tym "innym" świecie nie wiadomo skąd stała się potężną czarownicą. Bez nauki, bez niczego, wychodzi jej wszystko czego sobie zapragnie. Wystarczy, że wyciągnie rękę, pomyśli o czym chce i w myślach, czy na głos, wypowie "chcę". Nie musi robić nawet skomplikowanych gestów jak inni magowie.

Kolejnym minusem są prawa rządzące dziewięcioma miastami. Ludzie rozmnażają się przez system Losowań a wszelkie uczucia jak miłość są zakazane i karane w straszny sposób. Przecież to chore. Po Losowaniu obie strony wypijają eliksir niepamięci. Ale kobieta musi być zdziwiona gdy po kilku miesiącach dowiaduje się, że jest w ciąży... Jakby tego było mało po porodzie podaje jej się kolejny eliksir a dziecko odbiera i przekazuje do Oazy piastunów... Paranoja...

Jedynym motywem w książce, który mnie osobiście zaciekawił jest motyw tego jak rozwinie się uczucie Marcusa i Ariel, co z nimi dalej będzie.

Ogólnie rzecz ujmując książka przewidywalna, niezbyt dobrze napisana i nie zachwyca.

Książka ma wiele niedociągnięć i udziwnień. Począwszy od tak nieco rażących wstawek jak znane z "naszego" świata zwroty typu "wyluzuj, narazie, spoko" po wymyślone, niesamowicie absurdalne stworzenia typu wampokruki.
Dodatkowy minus za postacie bez charakteru.

Marcus: niby taki poważny, szanowany oficer, dla którego liczy się honor i Korpus a żarty ma nieprzyzwoite w...