Pałace Dariusza i Kserksesa wznoszą się jeszcze nad równiną, ku podziwowi przejeżdżającego wędrowca. Ich sale zachowały się tak dobrze, że o zachodzie nietrudno wywołać duchy tych, którzy odeszli. Całopalenie, jakie świadomie wyprawił tu Aleksander, nie tylko nie dokończyło dzieła zniszczenia, ale, przeciwnie, zabezpieczyło dla nas, nie tknięte właściwie, wspaniałe płaskorzeźby, których piękno może dziś wreszcie konkurować z greckimi. (...) Od chwili gdy Aleksander spalił Persepolis, upłynęły dwadzieścia trzy stulecia; dziś, dzięki połączonym wysiłkom archeologa, filologa i historyka, Persja Achemenidów powstała wreszcie z martwych.

Pałace Dariusza i Kserksesa wznoszą się jeszcze nad równiną, ku podziwowi przejeżdżającego wędrowca. Ich sale zachowały się tak dobrze, że o...

Pożar Persepolis stał się dla świata symbolem, że wielka krucjata osiągnęła wyznaczony jej cel. Niestety, i symbol, i sama misja straciły swoją aktualność. Pierwsze zdobyte terytorium organizował Aleksander na wzór satrapii perskiej. W Egipcie dowiedział się, że jest synem boga, a przeto również królem-bogiem. Ulegał coraz bardziej wpływowi orientalnych wierzeń i wkrótce przejął też perski przepych i ceremoniał. Pod koniec roił o zjednoczeniu ludów i kultur Persów i Greków. Orient podbił swego srogiego zdobywcę.

Pożar Persepolis stał się dla świata symbolem, że wielka krucjata osiągnęła wyznaczony jej cel. Niestety, i symbol, i sama misja straciły sw...