Książeczkę znalazłam na półce z lekturą dla dzieci. W oko od razu rzuciła mi się jej okładka a po przeczytaniu opisu wiedziałam, że to książka dla ludzi w każdym wieku.

Mimo iż jest niewielkich rozmiarów ma w sobie ogrom wspaniałej treści. Porusza wiele bardzo ważnych spraw. Z jednej strony śmierć bliskiej osoby, próby pogodzenia się z zaistniałą sytuacją, radzenia sobie z bólem i smutkiem, tęsknota... Z drugiej radość z życia, przyjaźń, zabawy z psem pozwalające z biegiem czasu przezwyciężyć i złagodzić smutek.

Historia wspaniała, chwyta za serca, nie chce puścić i trzyma jeszcze na długo po skończeniu lektury.
Historia o której nie da się ot tak zapomnieć bo na bardzo długo pozostaje w naszym seru i pamięci.
Historia, która zmusza do refleksji i przemyśleń nad ludzkim życiem.
Historia, która mimo iż smutna napawa optymizmem i pomaga uwierzyć w to, ze człowiek jest istotą silną, zdolną do walki z przeciwnościami losu.

Muszę również dodać, że ilustracje Emilii Dziubak są przepiękne i dodają klimatu oraz magii książeczce.

Książeczkę znalazłam na półce z lekturą dla dzieci. W oko od razu rzuciła mi się jej okładka a po przeczytaniu opisu wiedziałam, że to książka dla ludzi w każdym wieku.

Mimo iż jest niewielkich rozmiarów ma w sobie ogrom wspaniałej treści. Porusza wiele bardzo ważnych spraw. Z jednej strony śmierć bliskiej osoby, próby pogodzenia się z zaistniałą sytuacją, radzenia sobie...