Trafiłem na tę książkę przypadkiem, w antykwariacie. Uważam, że to naprawdę dobra biografia, choć nie da się ukryć, że o takim ewenemencie należałoby napisać coś monumentalnego. Niemniej jednak pozycja spełniła moje oczekiwania.

Zacznę od plusów. Duży nacisk położono na zmagania śląskie i wojnę siedmioletnią, opisując je bardzo szczegółowo. Być może nie wszystkim się to spodoba, choć ja akurat się w tym odnalazłem. Generalnie książka wymaga dobrej znajomości historii. Nie jest to pozycja dla laików, bo np. bez wiedzy o Bruhlu czytelnik nie pojmie opisów o relacjach prusko-saskich. Nieskromnie stwierdzę, że taką wiedzę mam i czułem, że w pewnym sensie jest to coś dla mnie.

Bardzo dobrze oddano charakter głównej postaci. Fryderyk II jawi się jako cyniczny szef korporacji. Wyciska swoich podwładnych i współpracowników jak cytryny, by potem się ich pozbywać. Umie ,,posłodzić" gdy jest to konieczne, by potem złamać jakiś traktat. Król wyłania się jako wizjoner, filozof, mizogin, dziwak, gnębiony w dzieciństwie przez ojca. Do bólu przejawia się pytanie - na ile nieprzyjemne dzieciństwo wpływa na nas w dorosłym życiu? W rozmowach i swoich pismach uchodził za władcę oświeconego i wolnościowego. Gdy przyszło wprowadzać te teoretyczne tendencje w praktyce - zamieniał się w absolutystycznego despotę.

Dużo uwagi poświęcono wpływom Fryderyka II na sprawy polskie i nie piszę tu tylko o rozbiorach. To spory plus. Jest także sporo o rodzinie pruskiego króla i jego z nią kontaktach. Fryderyk II ukazany jest także jako prawodawca, kolonizator. Niemało miejsca zajmuje ciekawy opis przemian społecznych Prus i ich nowych ziem.

Co do minusów. Niekiedy cytaty są zbyt rozwlekłe. Uważam, że przytaczanie 3 stron rozkazu można by sobie darować. Czasem rażą powtórzenia. Nie do końca także pojąłem przemianę z niepozornego chłopca w, rozmiłowanego w armii terrorystę. Być może sęk w tym, że jest to pewien fenomen, którego nikt nie jest w stanie wyjaśnić. Nadto, nie do końca trafia do mnie tytuł. Być może dlatego książka jest tak mało popularna. Gdyby nie wizerunek na okładce, nigdy nie pojąłbym, że to biografia Fryderyka II.

Pozycja godna polecenia, choć chyba nie dla laików.

Trafiłem na tę książkę przypadkiem, w antykwariacie. Uważam, że to naprawdę dobra biografia, choć nie da się ukryć, że o takim ewenemencie należałoby napisać coś monumentalnego. Niemniej jednak pozycja spełniła moje oczekiwania.

Zacznę od plusów. Duży nacisk położono na zmagania śląskie i wojnę siedmioletnią, opisując je bardzo szczegółowo. Być może nie wszystkim się to...