Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobra, nawet bardzo. Solidna. Nie tak prawdziwa jak ,,Martin Eden” i mniej naiwna niż ,,Księżycowa Dolina”. Książka, dość typowa dla Londona, zawierająca także elementy z tych 2 wymienionych pozycji.

Mamy dobrze ułożoną historię, fabułę, momentami trochę mi przypominała ,,Porwanego za młodu” Stevensona. Motyw rozbitka, porwania, droga, trochę robinsonady. Książka jest jednak bardziej psychologiczna niż przygodowa. Jej 60 % to swoisty pojedynek, konflikt osobowości, t.j. bohatera – narratora i psychopatycznego kapitana statku, który na początku ratuje, ale potem przybiera strój oprawcy. Narrację pierwszoosobową uważam za dobry pomysł, bardziej wczuwamy się wtedy w tragedię ,,uratowanego” rozbitka. Jest prawdziwie, wręcz naturalistycznie. Czuć, że London na niejednym statku płynął. Sporo tam także monotonnego życia na okręcie i dużo żeglarstwa. Liny, maszty, halsy, węzły itd. Dużo, ale nie na tyle by zanudzić czytelnika.

Zgodzę się z wcześniejszą opinią, że London serwuje nam bardzo podobne bohaterki. Eteryczne, delikatne, mądre, trochę otoczone światem mężczyzn. Nie zgodzę się jednak, że pojawienie się kobiety psuje książkę. Uważam wręcz, że wprowadza dużo kolorytu. Da się wyczuć charakterystyczny klimat pożądania, kiedy na statku pełnym wyposzczonych zabijaków pojawia się taka urokliwa dama.

Widoczne także, charakterystyczne dla Londona, akcenty socjalistyczne, ale i nie do końca, a jeśli już to w strawnej dawce. Nasz ,,więzień” ciężko, ponad siły, pracuje na statku i zdaje sobie, w pewnym momencie, sprawę z niesprawiedliwości społecznej i trudnego losu pracowników fizycznych. Wcześniej nie miał o tym pojęcia, zajmując się zajęciami charakterystycznymi dla inteligenta. Niemniej jednak, Humprey także wielokrotnie podziwia kapitana statku. Jest zafascynowany jego przedsiębiorczością, charyzmą. Jawi się tu nam jako jakiś szef w korporacji, który wprowadza nowicjusza w tajniki swojego rzemiosła. Czyli jest, jakby do pewnego momentu, pochwała kapitalizmu.

Mamy tutaj też kult ciała i kulturystyki. Wystarczyłoby mi napisać raz, że wszyscy są silni i umięśnieni. Autor powtarza to jednak do znudzenia. To też jednak charakterystyczne dla jego utworów.

Mogę się przyczepić do tego, że akcja pod koniec robi się nieco naiwna i bajkowa. Bardziej jestem w stanie uwierzyć, że gdy 2 ludzi znajdzie się w niegościnnym, odległym środowisku to będzie się zachowywać jak bohaterowie ,,Terroru” Simmonsa, czy ,,Rękopisu z księżyca” Żuławskiego. Tymczasem nasza ,,para” spija sobie z dziubków, odbudowuje statek, będąc totalnymi żeglarskimi neofitami i śmieje się, zastanawiając nad sensem słów ,,mała kobietka”. No, ale takie bajki London nam już serwował (,,Księżycowa Dolina”).

Generalnie jednak powieść się broni. Psychologiczna, trochę przygodówka, 7/10 (tym razem nie trzeba było naciągać oceny).

Dobra, nawet bardzo. Solidna. Nie tak prawdziwa jak ,,Martin Eden” i mniej naiwna niż ,,Księżycowa Dolina”. Książka, dość typowa dla Londona, zawierająca także elementy z tych 2 wymienionych pozycji.

Mamy dobrze ułożoną historię, fabułę, momentami trochę mi przypominała ,,Porwanego za młodu” Stevensona. Motyw rozbitka, porwania, droga, trochę robinsonady. Książka jest...

Bardzo solidna literatura faktu, napisana przez prokuratora. Rzetelna, bez szukania sensacji, ale i szokująca, bo taki scenariusz napisało życie. Książka ukazuje drobiazgowo jak wiele szans dostał Manson, by zmienić swoje postępowanie i być normalnym obywatelem. Nie wykorzystał ich. Finał znamy. Miałem po tym koszmary...

Bardzo solidna literatura faktu, napisana przez prokuratora. Rzetelna, bez szukania sensacji, ale i szokująca, bo taki scenariusz napisało życie. Książka ukazuje drobiazgowo jak wiele szans dostał Manson, by zmienić swoje postępowanie i być normalnym obywatelem. Nie wykorzystał ich. Finał znamy. Miałem po tym koszmary...

Książka zawiera wszystko to, co powinna mieć monografia poświęcona dużej bitwie. W zalewie wielu publikacji o zbrojnych starciach, ta niewątpliwie się wyróżnia, przede wszystkim skromnym wstępem, który nazwałbym ,,akuratnim". Przyzwyczailiśmy się bowiem, że wiele książek poświęconych bitwom składają się niestety z przydługawego początku i krótkiej treści poświęconej starciu.

Tu jest inaczej. Autor opisuje armie, teren, uwarunkowania pogodowe oraz samą bitwę, w taki sposób, że czytelnik może się poczuć jakby tam był. Widać włożone dużo serca.

Englund to klasa sama w sobie. Tą książką utrzymał swój wysoki poziom. Gorąco polecam.

Książka zawiera wszystko to, co powinna mieć monografia poświęcona dużej bitwie. W zalewie wielu publikacji o zbrojnych starciach, ta niewątpliwie się wyróżnia, przede wszystkim skromnym wstępem, który nazwałbym ,,akuratnim". Przyzwyczailiśmy się bowiem, że wiele książek poświęconych bitwom składają się niestety z przydługawego początku i krótkiej treści poświęconej...