Przyjemna, zwięzła książeczka przechodząca przez kluczowe zagadnienia sztuki i lokalizacje cywilizacji egejskiej. Idealna na weekendowy wyjazd do Grecji ;)

Przyjemna, zwięzła książeczka przechodząca przez kluczowe zagadnienia sztuki i lokalizacje cywilizacji egejskiej. Idealna na weekendowy wyjazd do Grecji ;)

Książkę wchłonęłam z przyjemnością. Autorowi udało się przekazać mnóstwo informacji w sposób przyjazny, językiem dalekim od suchego naukowego opisu. Treść jest uporządkowana, materiał ilustracyjny dobrze dobrany.

Książkę wchłonęłam z przyjemnością. Autorowi udało się przekazać mnóstwo informacji w sposób przyjazny, językiem dalekim od suchego naukowego opisu. Treść jest uporządkowana, materiał ilustracyjny dobrze dobrany.

Bardzo fajna książka o najstarszych źródłach cywilizacji europejskiej (Kreta i Mykeny sięgają 6 tysięcy lat p.n.e., czerpiąc źródła swej kultury z innych obszarów basenu Morza Śródziemnego, np. Egipt, Hetyci, itd., przy czym Kreta zwykle była ośrodkiem, na którym wzorowali się Mykeńczycy).
Autor jest (tak sądzę) archeologiem, który w pewnej mierze sam widział prace badawcze na Krecie i w Mykenach i z dużą pasją opowiada o odkryciach, wątpliwościach badawczych, przełomach, jakie "znienacka" pojawiały się w rozumieniu kolejnych tematów. Bardzo mi się podobało np. omówienie problemu rekonstrukcji fresków, które zawsze odnajduje się "odpadnięte od ściany" i badacze muszą składać puzzle, a w dodatku zatrudniać artystów do wypełniania zniszczonych, brakujących fragmentów "bo inaczej turysta w muzeum by nie był zainteresowany".
W książce poruszana jest architektura (nie tylko Knossos i Mykeny, również pozostałe formy--Fajstos, Malia na Krecie, w Helladzie Pylos, Tyryns),malarstwo (freski--ze wspominaną wyżej problematyką + genialnym odkryciem nienaruszonych fresków w pyle wulkanicznym w Santorynie),rzeźba (ceramika, figurki nagrobne, figurki monumentalne, złotnictwo, kość słoniowa, pieczęci).
Całość przeczytałem po raz drugi celem uporządkowania materiału, a to też pewna rekomendacja. Udało mi się zanotować różnice w pałacach Krety i Myken (np. grube mury miejskie w Mykenach i brak takowych na Krecie, pojawienie się megaronu w Mykenach, a w Krecie pałace organizowane wokół centralnego podwórza bez pomieszczeń typowo megaronowych; w obydwu zwykle brak fundamentów),we freskach (na Krecie brak tematyki wojennej, w Mykenach jest obecna; na Krecie kobiety z "odsłaniającymi" strefy intymne żakietami, w Mykenach nie zawsze),w rzeźbie rozwój podobny, w ceramice ornamentyka secesyjna na Krecie promieniowałą do Myken, a w nowszych czasach Kreta przeszła na "styl morski" itp, a Helladzie ludzie i sceny rydwanowe, następnie w obu ośrodkach tendencja do geometryzacji ornamentów i odejście od form naturalnych.. Ponadto rozwój pieczęci--na Krecie popularna kość słoniowa; w Mykenach gliniane; na Krecie popularny motyw statku, w Mykenach nigdy statków nie umieszczano na pieczęciach. Do tego pojawienie się "pierwszych obrazów" w pieczęciach, w tym nawet portretu w Mykenach. W końcu złotnictwo, techniki granulacji, inkrustacji, emalii, emalii komórkowej, złote maski pośmiertne w Mykenach jako kolejny przykład portretów.
Jedyne co mnie napełnia pewną obawą, to data druku książki... Ile przełomowych odkryć archeologicznych w zakresie sztuki egejskiej obiegło świat od 1987?...

Bardzo fajna książka o najstarszych źródłach cywilizacji europejskiej (Kreta i Mykeny sięgają 6 tysięcy lat p.n.e., czerpiąc źródła swej kultury z innych obszarów basenu Morza Śródziemnego, np. Egipt, Hetyci, itd., przy czym Kreta zwykle była ośrodkiem, na którym wzorowali się Mykeńczycy).
Autor jest (tak sądzę) archeologiem, który w pewnej mierze sam widział prace badawcze...

Bardzo miło wspominam tę książeczkę, którą czytałem w ramach przygotowań do egzaminu z historii sztuki starożytnej na pierwszym roku studiów. Przystępnie napisana, z nie najgorszym jak na owe czasy materiałem ilustracyjnym, zawiera najważniejsze informacje. Godna polecenia

Tomasz Babnis

Bardzo miło wspominam tę książeczkę, którą czytałem w ramach przygotowań do egzaminu z historii sztuki starożytnej na pierwszym roku studiów. Przystępnie napisana, z nie najgorszym jak na owe czasy materiałem ilustracyjnym, zawiera najważniejsze informacje. Godna polecenia

Tomasz Babnis

Nie jest to książka z gatunku tych porywających, ale ktoś, kto szuka dużej ilości informacji o sztuce kultury minojskiej i mykeńskiej z pewnością będzie usatysfakcjonowany.

Nie jest to książka z gatunku tych porywających, ale ktoś, kto szuka dużej ilości informacji o sztuce kultury minojskiej i mykeńskiej z pewnością będzie usatysfakcjonowany.