Bardzo trudna językowo pozycja. Wymarłe zwroty, obcojęzyczne sentencje, trudno dziś zrozumiałe znaczenia słów, nawał tytułów i plątanina pokrewieństw... Są fragmenty, które wciągają. Opowieści o kobietach bardzo ważnych dla historii pałacu w Wilanowie to przerost formy nad treścią. Współcześni bohaterek, rezydenci wilanowscy ze swojego punktu widzenia opowiadają o bliskiej pani. To opowieść bardzo subiektywna, stąd moje powątpiewanie co do prawdziwości niektórych opisanych tu zdarzeń. Język, którym operuje książka, wystylizowała na czasy z których pochodzą opowieści. Stąd o Marysieńce Sobieskiej wkręty staropolsko-francuskie, przy pani Sieniawskiej jest staropolszczyzna i łacina, itp., itd. Pozycja dla upartych, cierpliwych koneserów.

Bardzo trudna językowo pozycja. Wymarłe zwroty, obcojęzyczne sentencje, trudno dziś zrozumiałe znaczenia słów, nawał tytułów i plątanina pokrewieństw... Są fragmenty, które wciągają. Opowieści o kobietach bardzo ważnych dla historii pałacu w Wilanowie to przerost formy nad treścią. Współcześni bohaterek, rezydenci wilanowscy ze swojego punktu widzenia opowiadają o bliskiej...

Opowieść, która pozwala nam odkrywać historię rezydencji w Wilanowie i jej kolejne właścicielki i nietuzinkowe kobiety,ich upodobania, słabostki. Narratorami są współczesne bohaterkom osoby, związane z rezydencją w Wilanowie. Opowieść wzbogacona została anegdotkami i dykteryjkami.

Opowieść, która pozwala nam odkrywać historię rezydencji w Wilanowie i jej kolejne właścicielki i nietuzinkowe kobiety,ich upodobania, słabostki. Narratorami są współczesne bohaterkom osoby, związane z rezydencją w Wilanowie. Opowieść wzbogacona została anegdotkami i dykteryjkami.

Najczęściej bohaterami książkowych opowieści są ludzie, ich problemy lub radości. Czasami jednak można osnuć stworzoną historię wokół jakiegoś miejsca lub przedmiotu. Tak, jak uczyniła to Hanna Muszyńska - Hoffanowa. Choć tytuł wskazuje, że będzie to opowieść o paniach mieszkających w Wilanowie to jednak prawdziwym i głównym bohaterem książki jest sama posiadłość oraz jej skomplikowane losy.
Narratorami opowieści są osoby związane z tą podwarszawską, wówczas, posiadłością. Każda z tych osób jest autentyczną postacią, którą różne koleje życiowe zawiodły w wilanowskie progi. Na kartach książki spotkamy więc np: głównego budowniczego Wilanowa pana Augustyna Locciego, pana Marona - sekretarza hetmanowej Elżbiety Sieniawskiej czy pannę Feliksę Egierównę, pierwszą kobietę zarządzającą ogromnym księgozbiorem wilanowskim. Poprzez opowieści tych osób obserwujemy ponad dwustuletnią historię rezydencji. Od momentu, gdy Jan III Sobieski postanowił znieść monumentalną podwarszawską rezydencję aż do dnia śmierci pani Augustowej Potockiej (ostatniej właścicielki ) u schyłku XIX wieku.Właśnie, właścicielki, bo tak się jakoś ułożyło, że to głównie kobiety były właścicielkami Wilanowa. I najczęściej kochały go bezgranicznie poświęcając mu mnóstwo czasu, pieniędzy i zainteresowania. Ściągały do Wilanowa najlepszych architektów, budowniczych, projektantów i ogrodników. Budowały, przebudowywały i ozdabiały przez wiele lat. Aż powstała prawdziwie magnacka rezydencja. Rezydencja, w którą włożono wiele serca, troski, zaangażowania i miłości.
Choć jest to opowieść literacka została oparta na faktach. Autorka dostarcza nam wielu informacji o wielkich rodach polskich od Sobieskich poczynając poprzez Sieniawskich na Potockich kończąc. Miłośników historii wciągnie i zapewni im wiele wspaniałych chwil podczas lektury.

Najczęściej bohaterami książkowych opowieści są ludzie, ich problemy lub radości. Czasami jednak można osnuć stworzoną historię wokół jakiegoś miejsca lub przedmiotu. Tak, jak uczyniła to Hanna Muszyńska - Hoffanowa. Choć tytuł wskazuje, że będzie to opowieść o paniach mieszkających w Wilanowie to jednak prawdziwym i głównym bohaterem książki jest sama posiadłość oraz jej...