,,Parker Pyne na tropie'' jest drugą przeczytaną przeze mnie książką autorstwa pani Agathy Christie. Moją największą sympatię zyskał zarówno główny bohater, jak i intrygujące zwroty akcji. Po ukończeniu tejże lektury, nie mogłam powstrzymać się od wydania własnej opinii na jej temat.

Wyobraź sobie następującą sytuację:
Siedzisz przy porannej kawie.
Ledwo dociera do ciebie zarówno jej specyficzny aromat jak i fakt, iż nastał właśnie nowy dzień.
Wiszą nad tobą czarne chmury apatii, które aż drżą, aby uronić choć kroplę nieszczęścia do kielicha twojego życia i przelać czarę goryczy.
Czujesz, że napięta struna wytrzymałości zaraz pęknie.
Życie kolejny raz niczym arbitralny przywódca wydaje kolejne rozkazy i zrzuca nowe powinności.
Sięgasz po gazetę; tak całkowicie od niechcenia.
I nagle natrafiasz na ogłoszenie:

,,Czy jesteś szczęśliwy? Jeżeli nie, zasięgnij rady pana Parkera Pyne’a, 17 Richmond Street’’

,,Cóż za blagier!'' - przechodzi ci przez myśl.
Wstajesz od stołu i udajesz się, by przetrwać kolejne szemrania wskazówek odliczających czas w dziczy pracy, a co za tym idzie - w gąszczu problemów.
Twoje myśli nie mogą oderwać się jednak od słów przeczytanych w gazecie.
,,Może warto spróbować...''
Wykonujesz w końcu dekadencki krok i ruszasz pod wskazany adres.

W podobny sposób postąpiło sześć osób: zdradzanych, znudzonych istnieniem, marzących o dawce adrenaliny, ale przede wszystkim szukających szczęścia.

Pod płaszczem enigmatycznego anonsu kryje się pan Parker Pyne.
Kim jest ów osobnik?
Nie jest detektywem, aczkolwiek nie są mu obce kryminalne nowinki, a nawet sam może sobie przypisać rozwikłanie kilku intrygujących zagadek.
Nie uważa się za psychologa, choć gra na ludzkich emocjach niczym wirtuoz.
Nie prowadzi biura matrymonialnego, mimo że lubi aranżować romantyczne spotkania.
Określiłabym go mianem stratega, najtrafniejszym jednak wydaje się być tytuł intelektualisty.
Pan Parker Pyne został przedstawiony z pewnością jako człowiek wielki: zarówno w aspekcie wyglądu zewnętrznego (co, jak zauważyłam, autorka lubiła często podkreślać), jak i mądrości. Muszę przyznać, że z natury niesamowicie przypomina mi inną równie zaszczytną postać, jaką jest Sherlock Holmes. Również używa swego rodzaju dedukcji i sprytu.
Swoich klientów nie zmusza do zwierzeń. Jest wszakże nie tylko dobrym mówcą, ale i słuchaczem. Metaforycznie mówiąc – to bogacz mentalny, ponieważ jak wiemy - milczenie jest złotem, a dodatkowo dzięki umiejętności słuchania innych, pan Pyne zdobywa klucze do kolejnych skarbców ludzkich serc.
Poznając ludzkie perypetie niesione przez los, obmyśla sprytną taktykę działania, do której niekiedy wplątuje swoich pomocników – Claude’a i Madeleine.
Potem wystarczy – już z tego zmaterializowanego, realistycznego skarbca - wyjąć honorarium pokrywające koszty podejmowanych działań. Ceny nie są niskie, ale czymże jest pieniądz przyrównany do szczęścia?
Dodatkowo klient dostaje zapewnienie powodzenia misji. Pan Parker nie rzuca słów na wiatr i liczy siły na zamiary.
Następnie pojawia się szereg intryg i balansowania na granicy przypadku z dobrze obmyśloną strategią.
Na koniec wystarczy ujrzeć zdumienie w oczach klienta, oraz odznaczyć kolejny przypadek jako ,,POWODZENIE’’.
Jak każdy człowiek – nasz bohater zasługuje na odpoczynek. Los nie pyta go jednak o zdanie i nawet na wakacjach podrzuca mu w przysłowiowym worku zadania wymagające jego zaangażowania.
I znów pan Pyne udowadnia swoją świetność i inteligencję rozwiązując, wydawałoby się, zawiłe sprawy kradzieży, porwania, oszustwa, a nawet morderstwa.
Książki ,,Parker Pyne na tropie’’ nie zaliczyłabym jednak do gatunku kryminału. Jest to bardzo sprytne połączenie powieści przygodowej z wątkiem kryminalistycznym. Z pewnością polecam tę książkę czytelnikom zarówno nie przepadającym za morderstwami i rozlewem krwi, jak i tym, którzy swoją przygodę z kryminałami dopiero zaczynają.
Jedno jest pewne: charyzma, niebanalność, a także doza humoru zarówno bohatera tytułowego, jak i nastroju powieści ujmą wielu czytelników sięgających po tę książkę, tak jak i mnie przypadła ona do gustu.

,,Parker Pyne na tropie'' jest drugą przeczytaną przeze mnie książką autorstwa pani Agathy Christie. Moją największą sympatię zyskał zarówno główny bohater, jak i intrygujące zwroty akcji. Po ukończeniu tejże lektury, nie mogłam powstrzymać się od wydania własnej opinii na jej temat.

Wyobraź sobie następującą sytuację:
Siedzisz przy porannej kawie.
Ledwo dociera do...