Dziecięce, naiwne próby zrozumienia rzeczywistości, naznaczonej bardzo głęboko piętnem wojny w połączeniu z naturalistycznymi opisami ludzkiego postępowania, zawiści, żądzy zemsty i nieuzasadnionej brutalności, czynią z książki Kosińskiego lekturę, wobec której nie sposób przejść obojętnie. Pomijając wszelkie kontrowersje związane z jej powstaniem, koncentrując się jedynie na treści utworu, możemy odnieść wrażenie, że książka ta w sposób uniwersalny obrazuje okrucieństwo i negatywny aspekt rzeczywistości wojennej oraz jej wpływ na zachowanie ludzi i przemiany, które w nich zachodzą. Fabułę spowija dodatkowo rustykalny klimat zaściankowości, przesądności i silnie zakorzenionych zabobonnych rytuałów, ziołolecznictwa, wróżbiarstwa, czarów i magicznych, znachorskich mocy. Czytelnik z niedowierzaniem obserwuje postępowanie bohaterów, a czasem nawet ma ochotę zasłonić oczy i odłożyć książkę na bok, nie chcąc uczestniczyć w opisywanych wydarzeniach. Nie powstrzymuje to jednak przed przewracaniem kolejnych stron. Zło zawsze wydaje się bowiem intrygujące i ciekawe, zwłaszcza podane w tak skondensowanej formie, w jakiej serwuje je Kosiński.

Dziecięce, naiwne próby zrozumienia rzeczywistości, naznaczonej bardzo głęboko piętnem wojny w połączeniu z naturalistycznymi opisami ludzkiego postępowania, zawiści, żądzy zemsty i nieuzasadnionej brutalności, czynią z książki Kosińskiego lekturę, wobec której nie sposób przejść obojętnie. Pomijając wszelkie kontrowersje związane z jej powstaniem, koncentrując się jedynie...