Kryminał "Gdzie mól i rdza" Pawła Pollaka różni się od większości kryminałów (szczególnie mrocznych skandynawskich), które miałem okazję do tej pory przeczytać. Książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie, a jest to spowodowane dość specyficznym stylem pisania prezentowanym przez autora. Nie brakuje w niej groteskowych czy wręcz zabawnych komentarzy autora oraz bohaterów książki. Warto tu wymienić chociażby sarkastyczne uwagi nowego patologa, z którym musi współpracować komisarz Przygodny, czy też filozofię życiową dziennikarza działu kryminalnego "Kuriera" - redaktora Kuriaty. Nie brak w niej również wielu zabawnych sytuacji. Oczywiście nie byłby to kryminał, gdyby nie było morderstwa - a jest ich w książce kilka. Komisarz Przygodny wraz z aspirantem Gajdą mają mnóstwo pracy - próbują ustalić kto stoi za szeregiem morderstw popełnianych na kolejnych wrocławskich emerytach. Morderstwa, których wyjaśnieniem się zajmują, popełnione zostały przy użyciu nietypowych narzędzi zbrodni (łuk ze strzałą zatrutą kurarą, maczuga,krucyfiks), co nadaje im tajemniczy charakter. Wokół miejsc zbrodni i przy samych policjantach prowadzących śledztwa, często pojawia się dziennikarz Kuriata. Żywi on nadzieję, że seria morderstw dokonanych w krótkim okresie czasu została popełniona przez seryjnego mordercę, o którym mógłby napisać ciekawe artykuły, a dzięki temu zyskać dużą popularność i sławę. Redaktor Kuriata w końcu przyczynia się do rozwiązania tajemnicy serii morderstw, których wyjaśnieniem zajmuje się jego przyjaciel, komisarz Przygodny. Główny bohater książki - komisarz Przygodny ma pewne wspólne cechy z postacią z kryminału innego autora - z prokuratorem Szackim, głównym bohaterem cyklu napisanego przez Zbigniewa Miłoszewskiego. Przygodny jest o kilka lat starszy od Szackiego, ale dręczą go podobne dylematy mężczyzny w średnim wieku, który po wielu latach małżeństwa zaczyna być nim zmęczony i myśli o zdradzeniu małżonki, której obojętne zachowanie coraz bardziej go rozczarowuje. Jednakże wewnętrzny opór i zasady powstrzymują go przed realizacją tego zamysłu, aczkolwiek coraz częściej myśli o rozwodzie. Ale nie chcę zdradzac szczegółów dotyczących treści utworu. Wspomnę jedynie, że zabójca wodzi za nos śledczych, próbując zmylić trop. Moje ogólne wrażenia po przeczytaniu książki Pawła Pollaka są bardzo pozytywne. Lektura "Gdzie mól i rdza" stanowiła dla mnie pewnego rodzaju doskonałą "odskocznię" od świetnego, aczkolwiek trochę cięższego i bardziej ponurego kryminału skandynawskiego. Polecam przeczytanie tej książki wszystkim miłośnikom dobrego kryminału. Lektura ta zapewni zarówno dozę emocji związanych z wyjaśnianiem sprawcy morderstw, jak i element humoru dostarczony przez autora poprzez zabawne komentarze i opisane sytuacje.

Kryminał "Gdzie mól i rdza" Pawła Pollaka różni się od większości kryminałów (szczególnie mrocznych skandynawskich), które miałem okazję do tej pory przeczytać. Książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie, a jest to spowodowane dość specyficznym stylem pisania prezentowanym przez autora. Nie brakuje w niej groteskowych czy wręcz zabawnych komentarzy autora oraz bohaterów...