Za książkę zabrałam się ponieważ w moim życiu wydarzyło się coś strasznego. Otóż..pewnej niedzieli obejrzałam ostatni odcinek serii Czasu honoru i się okazało,ze moje życie , a przynajmniej niedzielne wieczory, straciło smak;).
W zasadzie nie oglądam seriali, ale ten oglądałam z zapartym tchem. Cała rodzina wiedziała,że ok 21tej w niedzielę, ja siedzę przed telewizorem i obgryzam paznokcie...niezależnie od tego co się dzieje. Jestem nim absolutnie zauroczona i mam kompletnie gdzieś jakieś wydumane krytyki co do serialu.
Jaka więc byłam szczęśliwa gdy się okazało,że powstały dwie książki Czas honoru, które natychmiast kupiłam oczywiście.
Co tu dużo gadać...czytam i cała pachnę lasami, ulicami okupowanej Warszawy, gettem i atmosferą książki.
Nie mogę jej ocenić uczciwie, bo bohaterowie już zawsze będą dla mnie mieli twarze Wesołowskiego, Wieczorkowskiego czy Pawlickiego (w którym nie sposób się nie zakochać:) ). Jestem pod tak ogromnym wrażeniem serialu, że na moją wyobraźnię niewiele zostało. Co prawda są pewne różnice między książką a filmem, co wyjaśnia sam autor, bo scenariusz przeszedł wiele zmian podczas pracy nad filmem. Czasem różnią się też postacie, ale to pewnie dlatego,ze w książce można ująć więcej opisów przemyśleń czy charakterów.
Można się pokusić o zarzut do książki, że jest to próba odcięcia kuponów od sukcesu serialu.Nawet jeśli, to dzięki Bogu za takie odcinanie kuponów!
Obiektywnie książka nie jest może wybitna. Literacko nawet momentami średnia. Ale co z tego! Znowu porwała mnie w historię cichociemnych i znowu mogę oddawać się swojej obsesji.
Polecam fanom serialu a tym co go nie widzieli lub nie polubili polecam i tak. Książka będzie nadal niesamowicie ciekawa i wciągające bez twarzy Adamczyka czy innej Różdżki. Mnóstwo w niej wartkiej akcji, wielkich nazwisk no i przede wszystkim....historii.

Za książkę zabrałam się ponieważ w moim życiu wydarzyło się coś strasznego. Otóż..pewnej niedzieli obejrzałam ostatni odcinek serii Czasu honoru i się okazało,ze moje życie , a przynajmniej niedzielne wieczory, straciło smak;).

W zasadzie nie oglądam seriali, ale ten oglądałam z zapartym tchem. Cała rodzina wiedziała,że ok 21tej w niedzielę, ja siedzę przed telewizorem i...