Scenarzysta, producent filmowy, powieściopisarz. Doktor filologii angielskiej.
Autor blisko dwustu zrealizowanych scenariuszy filmowych i telewizyjnych, w tym serialu "Czas honoru", na podstawie którego napisał także bestsellerową trylogię powieściową.
Książka bardzo dobra, ale nie ma w niej niczego odkrywczego, co by czytelnika zadziwiło. Znacząco różni się od wersji telewizyjnej, choć nie znaczy to nic złego. Niekoniecznie jednak dobre jest takie rozplanowanie akcji, jakie ma miejsce w książce. Ostatnia akcja jest potraktowana wręcz po macoszemu, napisana jakby na szybko, z kolei inne zdarzenia, dużo mniej ważne, są rozpisane i ciągnięte przez kilka rodzajów. Lars Rainer jest tak samo świetną postacią, sposób jego wykreowania zadziwia i nie daje jednoznacznej odpowiedzi po której strony barykady on stoi. To samo można powiedzieć o Tadeuszu, niby został przedstawiony jako postać stojąca po jednej stronie, ale jego wewnętrzne dylematy nie potwierdzają tego.
Książka z pewnością trudna do ocenienia, pod wieloma względami. Znacząco różni się od fabuły serialu, tak naprawdę to zdecydowanie mniejsza części się powtarza. W książce autor skupia się głównie na historii bohaterów zanim trafili na szkolenie do Anglii, to kończy się tym samym wydarzeniem co 1 sezon, czyli odbiciem Władka ze szpitala (łzy same napływają człowiekowi do oczu gdy uzmysłowi sobie kiedy ostatni raz Władek z Czesławem rozmawiali). Zdecydowanie wciągająca emocjonalnie, napisana tak, że ciężko się oderwać. Fajnym dodatkiem są przypisy, można posłuchać np piosenkę o których mowa w tekście, lub zrozumieć niemieckie zdania. Książka zdecydowanie wart polecenia, jeśli tylko komuś nie przeszkadzają opisy śmierci czy wyroków, przekleństwa (które występują) i żarty oraz teksty dotyczące stosunków seksualnych.