Zawsze z sentymentem wracam do komiksów „Kajko i Kokosz”. Czytając razem z młodszym pokoleniem czuję nutę nostalgii. Jeden z pierwszych komiksów jakie przeczytałem w latach młodości. Klasyka polskiego komiksu. Ocena dotyczy trzech części.
Plusy:
- jeden z cykli polskich komiksów, które nigdy się nie zestarzeją;
- pierwsza część powstała w roku moich urodzin, niesamowite;
- do przeczytania dla każdego niezależnie od wieku;
- kolejne perypetie dwójki bohaterów, pełne humoru;
- jak zwykle zachwyca precyzyjna kreska Janusza Christy;
- zamiast Zbójcerzy mamy Czarne Trójkąty, zamiast Jagi mamy Zielachę, ale to tylko jeszcze bardziej wciąga;
- potyczki z rycerzami, walki o przejęcie zamku, magia i czary;
- bawi, śmieszy, ale zarazem uczy i moralizuje;
- rewelacyjna zabawa gwarantowana, ubaw po pachy;
- „Sąd Boży” - pojedynek Mirmiła z Wielkim Kompanem.
Minusy:
- szkoda, że nie powstało więcej „K i K” z ręki Janusza Christy, bo najnowsze próby stworzenia nowej serii wychodzą różnie.
Ogółem komiks bardzo dobry.

Zawsze z sentymentem wracam do komiksów „Kajko i Kokosz”. Czytając razem z młodszym pokoleniem czuję nutę nostalgii. Jeden z pierwszych komiksów jakie przeczytałem w latach młodości. Klasyka polskiego komiksu. Ocena dotyczy trzech części.
Plusy:
- jeden z cykli polskich komiksów, które nigdy się nie zestarzeją;
- pierwsza część powstała w roku moich urodzin, niesamowite;
-...

Komiksy, które bawią i uczą, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych.

Komiksy, które bawią i uczą, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych.

Głównie z okazji integrala wydanego przez Egmont, robię przegląd klasycznych komiksów Christy. Mam na półce wersję z 1988 i pamiętam jak stałem za tym w księgarni z nadzieją, że pozostali klienci mi wszystkiego nie wykupią. Trudno czytać "Złoty puchar" bez sentymentu, choć wtedy zdecydowanie wolałem zeszyty kolorowe (cóż, miałem 9 lat). Muszę przyznać, że na tle współczesnych pozycji dla dzieciaków, w ogóle się to nie zestarzało, a chwilami wręcz zachwyca komiksowym rzemiosłem

Głównie z okazji integrala wydanego przez Egmont, robię przegląd klasycznych komiksów Christy. Mam na półce wersję z 1988 i pamiętam jak stałem za tym w księgarni z nadzieją, że pozostali klienci mi wszystkiego nie wykupią. Trudno czytać "Złoty puchar" bez sentymentu, choć wtedy zdecydowanie wolałem zeszyty kolorowe (cóż, miałem 9 lat). Muszę przyznać, że na tle...

Przygody Kajka i kokosza są śmieszne i zabawne. Czyta się szybko i sprawnie. Przeczytałem to w jeden dzień. Polecam to dla małych dzieci. Polecam.

Przygody Kajka i kokosza są śmieszne i zabawne. Czyta się szybko i sprawnie. Przeczytałem to w jeden dzień. Polecam to dla małych dzieci. Polecam.

Z całej serii zeszytów poświęconych przygodom dzielnych wojów, to właśnie „Złoty puchar” okazał się być najtrudniejszym do zdobycia. Pierwotnie był zresztą wydany nieco inaczej, otwierany niczym kalendarz ścienny. Co więcej, z tego co pamiętam kupiony z trudem egzemplarz nie był kolorowy, lecz żółto-czarny, co wtedy bardzo mnie zmartwiło. Może z tych powodów akurat przygody i powiedzonka z tej części mniej zapadły w mojej pamięci. A może to z powodu braku Zbójcerzy i kilku innych postaci :-) Co nie zmienia faktu, że za każdy razem uśmiecham się patrząc na znajomą kreskę Janusza Christy. I to pomimo upływu wielu lat, nadal uważam że to klasyka polskiego komiksu.

Z całej serii zeszytów poświęconych przygodom dzielnych wojów, to właśnie „Złoty puchar” okazał się być najtrudniejszym do zdobycia. Pierwotnie był zresztą wydany nieco inaczej, otwierany niczym kalendarz ścienny. Co więcej, z tego co pamiętam kupiony z trudem egzemplarz nie był kolorowy, lecz żółto-czarny, co wtedy bardzo mnie zmartwiło. Może z tych powodów akurat przygody...

Legendarny komiks.
Opowieść o przygodach dwóch wojów Kajka i Kokosza w świecie rycerzy, smoków, czarownic i magii.
Pełna ciepła i humoru. Polecam.

Legendarny komiks.
Opowieść o przygodach dwóch wojów Kajka i Kokosza w świecie rycerzy, smoków, czarownic i magii.
Pełna ciepła i humoru. Polecam.

Z całej serii zeszytów poświęconych przygodom dzielnych wojów, to właśnie „Złoty puchar” okazał się być najtrudniejszym do zdobycia. Pierwotnie był zresztą wydany nieco inaczej, otwierany niczym kalendarz ścienny. Co więcej, z tego co pamiętam kupiony z trudem egzemplarz nie był kolorowy, lecz żółto-czarny, co wtedy bardzo mnie zmartwiło. Może z tych powodów akurat przygody i powiedzonka z tej części mniej zapadły w mojej pamięci. A może to z powodu braku Zbójcerzy i kilku innych postaci :-) Co nie zmienia faktu, że za każdy razem uśmiecham się patrząc na znajomą kreskę Janusza Christy. I to pomimo upływu wielu lat, nadal uważam że to klasyka polskiego komiksu.

Z całej serii zeszytów poświęconych przygodom dzielnych wojów, to właśnie „Złoty puchar” okazał się być najtrudniejszym do zdobycia. Pierwotnie był zresztą wydany nieco inaczej, otwierany niczym kalendarz ścienny. Co więcej, z tego co pamiętam kupiony z trudem egzemplarz nie był kolorowy, lecz żółto-czarny, co wtedy bardzo mnie zmartwiło. Może z tych powodów akurat przygody...

Od tego komiksu wszystko się zaczęło... Polecam!

Od tego komiksu wszystko się zaczęło... Polecam!

Klasyk z czasów dzieciństwa

Klasyk z czasów dzieciństwa

Na twórczość Christy patrzę się przez pryzmat dzieciństwa. Kajko i Kokosz bardzo mnie bawił w wieku lat dziewięciu. Tak samo jak i polska gra komputerowa z 95 roku wydana przez Seven Stars. Dziś mając trzydzieści dwa lata, lubię do rysunków Christy wrócić. Komiks albo się nie zestarzał, albo ja nie dorosłem. Zdecydowanie warto poznać bliżej słowiańskich wojów jak i ich adwersarzy Zbójrycerzy pod komendą Hegemona.

Na twórczość Christy patrzę się przez pryzmat dzieciństwa. Kajko i Kokosz bardzo mnie bawił w wieku lat dziewięciu. Tak samo jak i polska gra komputerowa z 95 roku wydana przez Seven Stars. Dziś mając trzydzieści dwa lata, lubię do rysunków Christy wrócić. Komiks albo się nie zestarzał, albo ja nie dorosłem. Zdecydowanie warto poznać bliżej słowiańskich wojów jak i ich...