Całe życie marzyłam o siostrze, nie ukrywałam tego nigdy. Nigdy nie zaznałam smaku siostrzanej miłości, jedynie jego namiastkę w postaci prawdziwej przyjaźni. Nie wiem, które z uczuć jest lepsze, pełniejsze i dające więcej satysfakcji, ale wiem, że powinnam docenić to, co mam.

Bardzo często w literaturze poruszany jest temat sióstr, łączącej je przyjaźni i miłości, czasami wkrada się nienawiść, nierozwiązane problemy i zakurzone problemy. Dokładnie takie kwestie porusza Magdalena Zimny-Louis w swojej książce pt „Ślady hamowania”. Wchodziłam w wykreowany przez autorkę świat powoli i z lekką dozą nieufności, ale już po kilku pierwszych stronach wszelkie obawy zniknęły, robiąc miejsce ciekawości, a następnie przeradzając się w niepohamowane uczucie niedosytu i coraz mocniejsze zaangażowanie w losy bohaterek.

Marlena i Izabela są siostrami, które do momentu śmierci ojca były ze sobą bardzo blisko, dzieliły się swoimi problemami i radościami, uczestniczyły w swoim życiu. Rywalizacja między nimi, gdzieś tam się tliła, jednak nigdy nie wyszła na światło dzienne. W momencie wielkiej tragedii, ich sytuacja pogarsza się, obydwie nie potrafią sobie poradzić z sytuacją i budują między sobą mur z niedomówień, tajemnic i braku rozmowy.

Marlena żyje w Anglii, jest w trakcie rozwodu i próbuje wytłumaczyć swojej córce, że czasami los wcale nie jest łaskawy i zaskakuje, a dorośli ludzie podejmują decyzje, z którymi niekoniecznie muszą zgadzać się ich dzieci. Iza mieszka w Polsce, ze swoim mężem i synem. Jej małżeństwu daleko do doskonałości, a wszelkie problemy próbuje utopić w szklaneczce z alkoholem. Jakby tego było mało, ich wspólna przyjaciółka zabija własnego męża i trafia do więzienia na 25 lat. Tragiczne wydarzenia sypią się jedno za drugim …. wspólni znajomi sióstr łączą je swoimi problemami, natomiast one same wcale nie chcą pogodzić się ze sobą. Wydawać by się mogło, że worek z „niespodziankami” już się zapełnił, i właśnie w tym momencie pojawia się dawny przyjaciel sióstr - Alex, który w czasach ich młodości wyjechał do Ameryki. Zupełnie nieświadomie zamieszał w życiu Marleny i Izy doprowadzając do dość zaskakujących wydarzeń.

„Ślady hamowania” to nie jest łatwa książka do wieczornej herbatki, jest to opowieść wymagająca i poruszająca bardzo trudne, aczkolwiek ważne tematy. Budzi emocje, nie jest nudna, a cała akcja nabiera tempa zaskakując czytelnika kolejnymi wydarzeniami. Autorka potrafiła znaleźć się w problematyce, poruszając się w niej z niebywałą lekkością. Kreowani bohaterowie budzą sympatię, są prawdziwi, bez zbędnego koloryzowania i dodawania im atutów lub wyostrzania ich wad.

Iwona Zaczek