"Możesz przeżyć całe życie nie dostrzegając, że to, czego szukasz, jest tuż przed tobą."

Em i Dex. Dex i Em. Dwoje młodych ludzi, którzy spędzają ze sobą noc po otrzymaniu dyplomów kończących studia. Dwa różne charaktery i dwie odmienne postawy życiowe. Emma, realistka, twardo stąpająca po ziemi, chcąca zmienić świat na lepszy, mająca plany i pasje. Dexter, rozpuszczony bogaty chłopak, mający wszystko podane jak na tacy, żyjący z dnia na dzień lub może należy powiedzieć: od imprezy do imprezy. Tych dwoje nie ma ze sobą absolutnie nic wspólnego, a jednak wspólnie spędzona noc odmienia ich życie na zawsze… 15 lipca, święto Swithina, to właśnie tego dnia każdego roku będziemy śledzić dalsze losy naszych bohaterów. Jak im się ułoży życie? Czy utrzymają ze sobą kontakt? Czy będą szczęśliwi i spełnieni? Przekonajcie się sami ;)

‘Tak często cię widzę, choć tak rzadko spotykam’* słowa te niejednokrotnie nasuwały mi się podczas czytania tejże książki. W sumie błahe wydarzenie spowodowało powstanie niezniszczalnej więzi pomiędzy bohaterami. Towarzysząc im przez karty powieści łatwo jest dostrzec specyficzne uczucie jakim siebie darzą, jak również to, jak wiele o sobie wiedzą, jak każde z nich zmienia się wraz z upływem lat. Czytając książkę nie mogłam nadziwić się jak głęboka i prawdziwa może być przyjaźń między kobietą i mężczyzną. Przyjaźń, którą duża część z nas uważa za niemożliwą do realizacji. Podczas lektury miałam ogrom przemyśleń, które spowodowały, że na wiele rzeczy patrzę teraz inaczej. Poczynania bohaterów pokazały mi czego mam unikać a do czego powinnam dążyć w dorosłym życiu. Choć niejednokrotnie miałam ochotę nimi potrząsnąć i wykrzyczeń ‘co ty w ogóle robisz? Jak możesz sobie tak niszczyć życie?!’ to w ogólnym rozrachunku muszę przyznać, że dobrze jest kilka razy upaśćm, by potem docenić to co się ma. Jak to mówią: po burzy zawsze wychodzi słońce.

David Nicholls wprowadził do książki bardzo ciekawy pomysł. Po raz pierwszy bowiem spotkałam się z koncepcją składania ‘wizyt’ bohaterom tylko przez jeden dzień, tylko raz w roku. Jest to bardzo oryginalny pomysł, który w tej książce idealnie się sprawdził. Mimo iż nie towarzyszymy bohaterom na co dzień, to wiemy o nich bardzo wiele. Łatwo można się z nimi utożsamić, zwłaszcza że oboje reprezentują cechy tak charakterystyczne dla młodych, nieznających jeszcze świata i życia, ludzi.

Do książki podchodziłam bardzo pozytywnie nastawiona. Wiele pochlebnych opinii skutecznie zachęciło mnie do zakupu tej książki i z perspektywy czasu nie żałuję tej decyzji. Książka przepełniona jest uczuciami, które również udzielają się czytelnikowi, wiele razy z trudem hamowałam łzy.

‘Jeden dzień’ to historia ludzi, którzy przez prawie dwadzieścia lat szukali miłości i szczęścia, które mogli mieć już na samym początku. Jest to historia wyborów. Książka nie omija tematów alkoholizmu, narkomanii i innego rodzaju używek, tak powszechnych w dzisiejszych czasach. Wszystko to jednak napisane jest lekkim i nieco żartobliwym językiem, dzięki czemu czytelnik nie jest przytłoczony całością historii.

Historia ‘Jednego dnia’ to doskonały przykład na zmienność życia, realiów świata jak i samych ludzi. Dla jednych wystarczy dzień, dla innych jakiś bodziec, dla jeszcze innych znaczące wydarzenie. Każdy z nas ma jakąś ważną, niepowtarzalną datę, którą pielęgnuje w sercu jak największy skarb. Poświęć więc chwilę swojego czasu by zapoznać się z historią Emmy i Dextera, bo naprawdę warto!

"Możesz przeżyć całe życie nie dostrzegając, że to, czego szukasz, jest tuż przed tobą."

Em i Dex. Dex i Em. Dwoje młodych ludzi, którzy spędzają ze sobą noc po otrzymaniu dyplomów kończących studia. Dwa różne charaktery i dwie odmienne postawy życiowe. Emma, realistka, twardo stąpająca po ziemi, chcąca zmienić świat na lepszy, mająca plany i pasje. Dexter, rozpuszczony...