Powieści Eriki Spindler naprawdę uwielbiam, z zapartym tchem pochłaniam jedną po drugiej, zazwyczaj kończąc zachwycona, że autorka po raz kolejny uknuła tak doskonałą intrygę. "Zabić Jane", a właściwie "Pętla", bo pod takim tytułem tę książkę czytałam, mnie osobiście niestety trochę rozczarowała. Chociaż w zdecydowanej większości wśród czytelników przeważają opinie pozytywne, czytając ją, czułam się nieco znudzona i miałam wrażenie, że wszystko jest zbyt proste. I takie w istocie było.

W swojej głowie miałam dwie teorie co do tego, kto mógłby być winny wszystkich morderstw oraz prześladowań głównej bohaterki, Jane Killian, artystki, której wspomnienia z przeszłości nie pozwalają ze spokojem patrzeć w przyszłość. 16 lat temu ktoś przejechał ją motorówką. Mógł to być zwykły wypadek, Jane jednak nigdy nie miała wątpliwości, że padła ofiarą celowego działania. Teraz po latach zmagań ze sobą, z własnym okaleczeniem i bolesnymi wspomnieniami wydaje się, że ma wszystko: kochającego męża, wiernego psa, grono zaufanych przyjaciół, pracę, którą uwielbia, a ponadto razem z Ianem oczekują narodzin dziecka. Jedynym problemem mogą być bardzo złe relacje z przyrodnią siostrą, porucznik Stacy Killian, znaną również z innych powieści Spindler. Ale czy na pewno nic już Jane nie grozi? Czy trauma z dzieciństwa odeszła w zapomnienie raz na zawsze? Jak się okazuje, nie do końca. Z dnia na dzień nasza bohaterka wszystko traci, a koszmar sprzed lat powraca z tą samą siłą. Pętla, którą co noc widzi w swoich snach, coraz mocniej zaciska się na jej szyi...

Wkrótce zamordowana zostaje jedna z pacjentek Iana, niedługo po niej giną dwie kolejne kobiety. Na miejscu zbrodni widziano mężczyznę łudząco przypominającego męża Jane. Krąg podejrzanych się zacieśnia, doktorowi Westbrookowi grozi kara śmierci, ponieważ wszystkie zgromadzone dowody świadczą przeciwko niemu. Zagubiona bohaterka sama musi stawić czoła rzeczywistości oraz zdecydować, czy komukolwiek ze swoich bliskich może bezgranicznie zaufać. Ogarnięcie całej sytuacji wymaga od Jane czasu, czasu, którego ma ona jednak coraz mniej.

Niewątpliwą zaletą tej książki jest przedstawienie trudnej relacji sióstr, dwóch dorosłych kobiet, które po latach rozłąki spowodowanej nieporozumieniami, wzajemnym obarczaniem się winą za utratę kontaktu, stopniowo z dnia na dzień zaczynają się docierać. Stacy zaś musi dokonać wyboru, czy w pierwszej kolejności jest siostrą czy policjantką. Presja ze strony Jane, rozpaczliwie próbującej udowodnić wszystkim, że Ian jest niewinny, a także naciski ze strony szefostwa i kolegów po fachu na szybkie rozwiązanie sprawy nie ułatwiają nieustraszonej pani porucznik decyzji. Kto wygra i zyska spokój, a kto przegra i straci wszystko, co osiągnął? Odpowiedzi na to pytanie poszukujcie na stronach powieści.

Jak wspomniałam na początku, podczas lektury miałam w głowie dwie odrębne teorie, co do tego, kto jest odpowiedzialny za dramat, jaki przydarzył się tytułowej bohaterce. Przy okazji czytania jakiegokolwiek kryminału lub thrillera Agathy Christie, Alex Kavy, E.S. Gardnera czy właśnie Eriki Spindler nauczyłam się jednego: prawie zawsze zabójcą i intrygantem jest ktoś, kogo najmniej się podejrzewa. Mimo to rzadko kiedy udaje mi się poprawnie wskazać mordercę, najczęściej na samym końcu pojawiają się dodatkowe okoliczności, których czytelnik nie mógł wcześniej znać i wszystko bierze w łeb. Tutaj jednak okazało się, że aby otrzymać rozwiązanie zagadki, najzwyczajniej w świecie należało połączyć obie moje teorie. Dlatego właśnie zamiast cieszyć się, że prawie w 100% udało mi się rozwiązać zagadkę, czuję się rozczarowana, ponieważ zabrakło mi typowego dla thrillerów tej autorki "cliffhangera", a zakończenie nie było bombą. Niemniej nie mogę nie polecić tej powieści oraz twórczości Eriki Spindler w ogóle. To, że odczuwam niedosyt nie oznacza, że jestem niezadowolona, czegoś mi po prostu zabrakło. Nie po raz pierwszy, nie po raz ostatni.

Powieści Eriki Spindler naprawdę uwielbiam, z zapartym tchem pochłaniam jedną po drugiej, zazwyczaj kończąc zachwycona, że autorka po raz kolejny uknuła tak doskonałą intrygę. "Zabić Jane", a właściwie "Pętla", bo pod takim tytułem tę książkę czytałam, mnie osobiście niestety trochę rozczarowała. Chociaż w zdecydowanej większości wśród czytelników przeważają opinie...