W łóżku z…
Tak jak w kilku innych opiniach, tak u mnie musi się pojawić stwierdzenie: tego nie da rady przeczytać ciągiem. Większość opowiadań jest sztampowa, prosta i kiepsko napisana. Nie jestem pewien, czy aby tłumaczenie tutaj nie zawiniło, bo zbyt często te opowiadania są zbyt podobne. Zaletą chyba jest to, że w historyjkach nie ma biczowania, związywania itp. Za to jest sporo znudzonych mężatek. I jak to w fantazjach wszystko jest idealne, bogaci i piękni kochankowie, jędrne ciała bez celulitu, wszystko duże i drogie, luksusowe. Tylko jedno opowiadanie opisuje zwykłą parę kochanków.
Znajdą się ciekawsze i lepsze pozycje, choć w kategorii erotyka nie jest to takie łatwe. A szkoda.

„27 materaców, czyli bajka na nowo odkryta”. W tym przypadku lepiej żeby nie była na nowo odkrywana. Bardzo słabe opowiadanko, które zniechęca do dalszej lektury, a jest pierwsze. Banalne, naiwne i kupy się nie trzyma. Gdyby autorka miała 15 lat, to trochę by wyjaśniło. „Pasowaliśmy do siebie jak dwie połówki pękniętego serca: moje piersi - miseczka D – do jego dłoni…” ??? Bohaterka obsypuje pieszczotami stopy a na końcu ma pretensje, że kochanek butów nie zdjął. Sporo tego jest, ktoś redagował ten tekst? Nikt nie wytłumaczył autorce, że żeby choćby udawać księżniczkę, to trzeba mieć odpowiednie papiery, choćby fałszywe? Heraldyka ważniejsza niż zatrudnienie pana od dykcji.

„Anioł Gabriel”. Lepiej niż pierwsze. Bardzo lekko erotyczne, ale fajnie, że cała erotyka to nie tylko zawiązanie oczu i pejczyk. Historyjka dość uniwersalna, może być wstępem do erotyka, thrillera, horroru, itd.

„Nornik” – eksperyment medyczny tak przeprowadzony, że w sumie zabawny ale kupy się nie trzyma. to tylko fantazja. Podejście bardziej „męskie”: tabletka i kobieta „ma chętkę” i kocha. I chyba lepiej jakby postscriptum nie było.

„Na farmie” – czyżby miało być na zmianę, raz opowiadanie słabsze a raz gorsze? Jest lepiej niż wcześniejsze, choć nie przekonała mnie „zaniedbana” przez męża żona. Zaniedbana przez 15 lat małżeństwa? Nie, przez miesiąc, góra dwa żniw i hop na całego ze studentem. Pofantazjować można, czemu nie, nic oryginalnego tutaj nie ma, ile to już pikantnych historyjek powstało z ogrodnikiem, hydraulikiem, czy też pokojówką zastępujących drugą „połowę”.

„Życie na wsi” – łóżkowe perypetie małżeńskiej pary. Całkiem zabawne i miłe w odbiorze opowiadanie. Sen to już czy jeszcze jawa?

„Paw” – jakoś tak pesymistycznie wyszło. Niby każde z małżonków znalazło swoje szczęście nie rozwalając małżeństwa, ale takie szare, przygnębiające to. Kolejne opowiadanie „farmerskie”.

„Usłużny ogrodnik” – „kura domowa” i młody ogrodnik, lekko opisana fantazja, dość standardowo ale z ironią. Trochę pikantniejsze opowiadanie. Najlepsze jak na razie.

„Przecież tu jestem” – „Ludzie mijali mnie i mijali, ale nikt nie był nią”. Może dlatego, że nie znałem większości książek, filmów, czy piosenek, o których tutaj autorka wspomina, więc jak dla mnie, całkiem bez klimatu. Stoi babka na stacji i czeka na kochankę i wspomina. Lipa. Takie pitu pitu.

„Po pogrzebie” – dawni znajomi spotykają się po latach na pogrzebie. Pożądanie z lat młodości nie wygasło. Pikantne opowiadanko i wyróżniające się jak na razie z całego zestawu.

„Frajda” – dziewczyna bogatego faceta, skromna sekretarka i ekskluzywna dama do towarzystwa. Takie sobie, niczym się nie wyróżnia, ani na plus ani na minus.

„Zamknij oczy i myśl o Anglii” – jakaś historyjka propagandowa z czasów wojny? Nie, ale równie lipne, jakoś ta fantazja kompletnie do mnie nie przemawia. Może dlatego, że akurat do niego przeskoczyłem ze zbioru opowiadań z horrorami i tam najście intruza skończyłoby się odmiennie, ale bardziej realnie.

„Wstyd x dwa” – pani psycholożka dorabia w gazecie jako ekspert od sexu. Czy to miało być nawiązanie do „Sexu w wielkim mieście”? Reklam sporo, jak w gazetce dla Pań, pierwsze wersy to litania marek. Słabo. Główna bohaterka ma dwa tabu, o których nie chce pisać, bo jak sama zaznacza, żadną normalną kobietę to nie może rajcować. I w tym opowiadanku poznajemy jak oba przełamała i jest zachwycona. Autorka mogła wybrać inne wykształcenie dla swojej bohaterki, mało przekonująco i infantylnie wyszło. Pikantnie, ostro, ale słabo napisane. Może trzeba mieć dużego bzika na tyłek, żeby się spodobało.

„Pamiętasz Paryż?” – dwie kochanki, zdrada i Paryż w tle, mogłoby być fajnie. Wyszło kiepsko, początek opowiadania to mały koszmarek powtórzeń. Ile można zadawać pytanie „Pamiętasz Paryż?” w tak krótkim opowiadaniu? I to jeszcze, mieszkance tegoż miasta. Końcówka ciut lepsza, „sceny” delikatnie i miłe w odbiorze. Ogólnie słabe.

„Łamiąc zasady” – uff, gdyby było takich opowiadań więcej, byłby to całkiem gorący zbiór opowiadań. Dobrze napisane, niebanalnie i ostro. Kto jest łowcą a kto ofiarą? W końcu mamy piątkowy wieczór i duże miasto.

„Ten, któremu się udało” – Opowiadanie obyczajowe, zero erotyzmu.

„Obudzić wspomnienia” – No i znowu znudzona żona przy pierwszej okazji znajduje sobie kochanka. Początek to paplanie mające usprawiedliwić zdradę, później opis seksu i koniec. Od takich opowiadań można popaść w rutynę. Nuda.
„Próba” – perypetie dwóch przyjaciółek ze szkoły aktorskiej, opowiadanie krótkie, całkiem treściwe. Może i nie najwyższych lotów, ale na tle konkurencji całkiem fajne.

„Pas de deux” – krótkie wspomnienia baletnicy z drugiej połowy XIX w., kariera się rozwija, więcej samodzielności i dwóch nowych kochanków. Jakiś wysokich lotów to opowiadanie nie jest, ale i tak się wyróżnia na tle co niektórych wcześniejszych.

„Roma” – drugie, bardzo dobre opowiadanie, gdyby większość (a najlepiej wszystkie) trzymały taki poziom, byłby to super zbiorek. Wspomnienia kobiety z wycieczki do Rzymu. Jest erotycznie, odważnie, ale daleko od porno. Piękna bajka smutno się kończy, rozstanie i przerwany urlop, nostalgia. W końcu jakieś klimatyczne opowiadanie.

„Przepisowy strój” – przyzwoite, trzyma dobry poziom i na tle co niektórych opowiadań z antologii wyróżnia się na plus. Ale tylko na tle innych, samo w sobie nie jest aż tak dobre. Kilka krótkich scenek szybkiego seksu tajemniczej pary.

W łóżku z…
Tak jak w kilku innych opiniach, tak u mnie musi się pojawić stwierdzenie: tego nie da rady przeczytać ciągiem. Większość opowiadań jest sztampowa, prosta i kiepsko napisana. Nie jestem pewien, czy aby tłumaczenie tutaj nie zawiniło, bo zbyt często te opowiadania są zbyt podobne. Zaletą chyba jest to, że w historyjkach nie ma biczowania, związywania itp. Za to...