Satyryczny obraz militaryzmu i machiny biurokratycznej Austro - Węgier na tle Wielkiej Wojny (1914-1918).

Bohaterem powieści jest dobrotliwy głuptas Szwejk, wprawiający w szewską pasję swych dowódców poprzez swój „notoryczny idiotyzm”, a raczej ludzką szczerość.

Spora dawka humoru zawarta jest w tej słynnej powieści (np. tortury jakim byli poddawani uchylający się od wojska jak lewatywa czy płukanie żołądka). Książka przepojona jest rubasznym stylem nasuwającym podobieństwa z „Don Kichotem” Cervantesa czy „Gargantuą i Pantagruelem” Rabelais’go choć nie wydaje się pozycją aż tak wybitną jak swe średniowieczne wzorce.

Na mnie największe wrażenie zrobiła uwaga samego autora zawarta w epilogu I części, gdzie Hasek celnie krytykuje cynizm moralności mieszczańskiej, gdzie elity oburzają się na używanie wulgaryzmów w sferze publicznej, a sami tymczasem dopuszczają się o wiele ohydniejszych występków w zaciszu swych prywatnych rezydencji.

Satyryczny obraz militaryzmu i machiny biurokratycznej Austro - Węgier na tle Wielkiej Wojny (1914-1918).

Bohaterem powieści jest dobrotliwy głuptas Szwejk, wprawiający w szewską pasję swych dowódców poprzez swój „notoryczny idiotyzm”, a raczej ludzką szczerość.

Spora dawka humoru zawarta jest w tej słynnej powieści (np. tortury jakim byli poddawani uchylający się od...